Θρήνος στο παγκόσμιο σινεμά: Πέθανε στα 76 του ο Iρανός σκηνοθέτης Αμπάς Κιαροστάμι

Πολυβραβευμένος και ανήσυχος, ο Κιαροστάμι γεννήθηκε στην Τεχεράνη το 1940. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Τεχεράνης και ξεκίνησε την καριέρα του ως ζωγράφος. Ασχολήθηκε με την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων ενώ εργάστηκε και στο χώρο της διαφήμισης. 

Τη δεκαετία του ’70 μπήκε στο χώρο του κινηματογράφου, όπου φαίνεται ότι βρήκε και το πραγματικό του «κάλεσμα». Με περισσότερες από 40 ταινίες και ντοκιμαντέρ στο ενεργητικό του, ο Κιαροστάμι θεωρείται ένας από τους «μεγάλους» του κινηματογραφικού χώρου. 

Τόσο πολύ, που κάποτε ο επίσης σπουδαίος Γαλλοελβετός σκηνοθέτης Ζαν-Λυκ Γκοντάρ δήλωσε ότι ο κινηματογράφος ξεκινά από τον «εφευρέτη του Χόλιγουντ» Ντέιβιντ Γουόρκ Γκρίφιθ και τελειώνει στον Κιαροστάμι.

Η πρώτη του ταινία ήταν η μικρού μήκους «Το Ψωμί και το Δρομάκι». Το 1997 κέρδισε Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών με τη «Γεύση του Κερασιού». Το μινιμαλιστικό φιλμ πραγματεύεται την προσπάθεια ενός άντρα να βρει κάποιον να τον θάψει αφότου θα είχε αυτοκτονήσει. 

Μέσα από την ιστορία, ο σκηνοθέτης θέλησε να εξερευνήσει τις θρησκευτικές και κοινωνικές συμπεριφορές του Ιράν της εποχής. 
Μόλις δύο χρόνια αργότερα, κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ της Βενετίας με την ταινία «Ο Άνεμος θα μας Πάρει». 

Για Χρυσό Φοίνικα είχε προταθεί και η ταινία του «10», γυρισμένη με δύο ψηφιακές κάμερες που ακολουθούσαν μια γυναίκα που οδηγούσε στην Τεχεράνη και αποκάλυπταν με ένα μοναδικό τρόπο το ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία. 
Ένας από τους λίγους κινηματογραφιστές που παρέμειναν στο Ιράν μετά το 1979, υπήρξε ένας εκφραστής της γενιάς του ιρανικού «Νέου Κύματος», κύρια χαρακτηριστικά του οποίου συνιστούν οι ποιητικοί διάλογοι και η αλληγορία.

Την ίδια ώρα, είχε γίνει γνωστός για την τάση του να χρησιμοποιεί παιδιά πρωταγωνιστές, για να αφηγηθεί ιστορίες που διαδραματίζονταν συνήθως σε χωριά της επαρχίας.