Το Grexit επανήλθε. Τυχαίο; Δεν νομίζω-Το άρθρο του Βασίλη Στεφανακίδη

Γράφει ο Βασίλης Στεφανακίδης στο protothema.gr:

Τις τελευταίες μέρες τελείως απρόσμενα (;) επανήλθε στο προσκήνιο το  Grexit που για μερικούς μήνες το είχαμε ξεχάσει, καθώς όλοι μας διαβεβαίωναν ότι μετά το PSI και τη λήψη  νέων  σκληρών μέτρων αυτό το ενδεχόμενο αποκλείεται πλέον. Για λόγους μάλιστα καθησυχασμού της κοινής γνώμης αλλά και των αγορών, υπήρξε ένα μπαράζ θετικών δηλώσεων από Ευρωπαίους αξιωματούχους μέχρι την υπερβολή από την πλευρά της κυβέρνησης που έκανε λόγο για ελληνικό success story.



Επειδή όμως οι ξένοι αναλυτές δεν κατεβάζουν αμάσητο και αδιερεύνητο ότι τους πλασάρουν, έβαλαν πάλι κάτω τα νούμερα και διαπίστωσαν ότι το πρόγραμμα και οι στόχοι των δανειστών για την ελληνική οικονομία ,δεν βγαίνουν.

Έτσι απλά, στις εκτιμήσεις της Nomura, της City και  τα διάφορα Ινστιτούτα σκέψης που έλεγαν ότι η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει, προστέθηκαν χθες και προχθές οι εκτιμήσεις του έγκυρου αρθρογράφου των Financial Times Βόλφγκανγκ Μίνχαου ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ εκτίμησε πως  η λύση είναι η έξοδος από το ευρώ και χθες ο γνωστός Γερμανός οικονομολόγος κ. Χανς Βέρνερ Ζιν που ζήτησε να...μας επιτρέψουν να βγούμε από το Ευρώ με δικαίωμα επιστροφής εν ευθέτω χρόνω!

 Τι βλέπουν όμως αυτοί οι κύριοι που δεν βλέπουμε εμείς ή μάλλον δεν θέλουμε να δούμε; Βλέπουν πρώτα και κύρια ότι το κυβερνητικό σχήμα είναι πολύ εύθραυστο και δεν μπορεί να εγγυηθεί μακροημέρευση. Βλέπουν επίσης το χρέος που επίσημα βρίσκεται στα 317,8 δισ ή στο 160,5% του ΑΕΠ. Βλέπουν ότι το hair cut που θα μας ωφελούσε  κατά 105 δισ τελικά το όφελος ήταν μόλις 25 δισ και το μόνο που πέτυχε ήταν να καταστρέψει τις Ελληνικές τράπεζες που εφεξής είναι δύσκολο να σηκώσουν κεφάλι αλλά και τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία θα χρειάζονται συνεχώς ζεστό χρήμα, το οποίο θα πρέπει να δανείζεται το ελληνικό κράτος.

 Και φυσικά ,όσες περικοπές κι αν έγιναν, η κατάσταση δεν σώζεται καθώς  η λεγόμενη εξυγίανση και μείωση του δημόσιου τομέα προσθέτει  συνεχώς κατά χιλιάδες νέους συνταξιούχους ακόμα και με εικονικά ασφαλιστικά χρόνια, σε φαλιρισμένα ταμεία.

 Η μόνη ενδεχομένως λύση είναι ένα  νέο γενναίο κούρεμα του χρέους που όμως τώρα δεν βρίσκεται στα χέρια των τραπεζών και των ιδιωτών αλλά  στα Ευρωπαϊκά κράτη και γι αυτό  επί του παρόντος  αρνούνται καν να μπουν σε μια τέτοια συζήτηση.

Κι αν συνεχίσουν  να κρατούν  την ίδια στάση και μετά τις  Γερμανικές εκλογές , τότε  φοβούμαι ότι πολύ σύντομα, θα φθάσουμε σε αδιέξοδο κι αυτό που σήμερα οι  αναλυτές τον  αναφέρουν σαν ενδεχόμενο, να είναι  αναπόφευκτη εξέλιξη και ο  Θεός βοηθός.

Όλα τα άλλα που έρχονται και μας επιβάλλουν οι τροικανοί με περικοπές και αυστηρή λιτότητα   είναι σταγόνα στον ωκεανό του χρέους και των ελλειμμάτων αλλά και αντίποινα σε ένα ολόκληρο λαό που οι κυβερνήσεις του, τον καθοδηγούσαν  για χρόνια στην υπερκατανάλωση και την υπερβολή με δανεικά χρήματα.