Topwoman η σοπράνο Αλεξία Βουλγαρίδου: Δεν ξέχασε την Ελλάδα, αν και κατέκτησε την όπερα

Μετά τη σκάλα του Μιλάνου και τις σημαντικότερες όπερες παγκοσμίως, η Αλεξία Βουλγαρίδου ερμήνευσε την «Τόσκα» του Πουτσίνι στην όπερα του Σίδνεϊ, σε περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.



Η όμορφη σοπράνο με τη μαγευτική φωνή έχει όλο το «πακέτο» που απαιτείται για να ξεχωρίσει κανείς στην όπερα: φωνή διαμάντι, άριστη τεχνική, λαμπερή προσωπικότητα. Όπως, εξάλλου, λέει και η ίδια στο neoskosmos.com, «αν είσαι αληθινός και μιλάς με αληθινά συναισθήματα και αληθινή ψυχή περνάει στο κοινό. Αυτό σε κάνει να ξεχωρίζεις: η ποιότητα, ότι δεν αντιγράφεις κάποιον αλλά προσπαθείς να δώσεις τη δική σου ταυτότητα μέσα από τη φωνή σου και την κίνηση του σώματός σου».

Η αφοσίωσή της σε αυτό που κάνει είναι εξαιρετική και η καριέρα της είναι το αποτέλεσμα της μεγάλης της αγάπης για την όπερα και του υψηλού επαγγελματισμού που τη διακρίνει. «Η δουλειά αυτή απαιτεί απόλυτο έλεγχο, να ξέρεις πού είναι τα όριά σου και να τα σέβεσαι. Κάποτε να τα ξεπερνάς αλλά να μην υπερβάλεις. Αν θέλεις να έχεις μια συνεχή καριέρα θα πρέπει να προσέχεις τι τραγουδάς, το ρεπερτόριό σου, να μην επιβαρύνεις τη φωνή σου, να έχεις απόλυτη ψυχραιμία, ηρεμία, και να ξέρεις τι χρειάζεσαι ως  καλλιτέχνης για να μπορείς να δώσεις το καλύτερο σε κάθε παραγωγή».



Η όπερα αποτελεί αναμφισβήτητα τον αρτιότερο συνδυασμό θεάτρου και μουσικής. Αναπτύχθηκε και καλλιεργήθηκε από τους Ιταλούς, οι καταβολές της όμως είναι περισσότερο ελληνικές παρά ιταλικές, με τα θέματά της να αντλούνται συχνά από την ελληνική αρχαιότητα. Όπως επισημαίνει η Αλεξία, «Η όπερα δεν είναι κάτι ξενόφερτο για εμάς τους Έλληνες. Η χορωδία και η μουσική έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία ελληνική τραγωδία».

Η Αλεξία δεν ξεχνά ποτέ την πατρίδα της και δηλώνει ιδιαίτερα υπερήφανη ως Ελληνίδα. Όπως μας λέει, όποτε παρουσιαστεί η ευκαιρία να συμμετάσχει σε κάποια παραγωγή στην Ελλάδα είναι απεριόριστα χαρούμενη, όπως πέρυσι στη λυρική σκηνή με τον «Φάουστ».

Όσον αφορά την ελληνική κρίση και το κατά πόσο επηρεάζεται ο πολιτισμός, η Αλεξία μας λέει χαρακτηριστικά ότι «εν καιρώ κρίσης ο πολιτισμός είναι πάντα ο πρώτος που το πληρώνει. Όλοι προσπαθούν να κόψουν από εκεί. Είναι όμως ένα προσόν, το οποίο για την Ελλάδα είναι η ουσία. Η Ελλάδα είναι η γενέτειρα του πολιτισμού και αντί να τον περιορίζουμε θα έπρεπε να τον χρησιμοποιούμε για να προσελκύσουμε κόσμο στην πατρίδα μας». Όταν σε συνεντεύξεις, λοιπόν, «βομβαρδίζεται», όπως μας λέει, με ερωτήσεις για την κρίση, χαίρεται να απαντάει κάθε φορά ότι «η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει περάσει τόσες δυσκολίες... κι από αυτό θα βγούμε».

Παρά το γεγονός ότι δεν προέρχεται από μουσική οικογένεια, οι γονείς της συνέβαλαν καθοριστικά στα πρώτα της μουσικά ερεθίσματα και τη μετέπειτα μουσική της παιδεία, αφού ως μικρό παιδί η Αλεξία Βουλγαρίδου δεν έχανε παράσταση για παράσταση του Φεστιβάλ Αρχαίας Τραγωδίας του θεάτρου Φιλίππων. «Από τότε το όνειρό μου ήταν να γίνω τραγωδός, ας το πούμε έτσι».



Τα πρώτα της βήματα στη μουσική έγιναν με τα μαθήματα πιάνου που ξεκίνησε στο Δημοτικό Ωδείο Καβάλας, ενώ η μουσική της εκπαίδευση μετά το σχολείο συνεχίστηκε στο Εθνικό Ωδείο της Αθήνας, όπου και έκανε παράλληλα τις σπουδές της στη Νομική Σχολή. Από την Καβάλα, τη γενέτειρά της και την Αθήνα, σύντομα θα βρεθεί στο Μόναχο της Γερμανίας, όπου θα καταλάβει μια από τις επτά πολύ-διεκδικούμενες θέσεις από 470 άτομα απ’ όλο τον κόσμο. Εκεί θα τελειοποιήσει την τεχνική της, θέτοντας τα βασικά θεμέλια της καριέρας της. «Η βασική και ουσιαστική μου εκπαίδευση έγινε στο Μόναχο, στα χέρια της Δάφνης Ευαγγελάτου, που συνεχίζει ακόμη να είναι δασκάλα μου».

Για το πώς χτίζεται μια διεθνής καριέρα στην όπερα, η Αλεξία λέει ότι «η καλή φωνή δεν αρκεί. Χρειάζεται όλο το πακέτο. Τα απαραίτητα εφόδια είναι η καλή τεχνική, να έχεις μια ιδιαίτερη πάστα φωνή και μια άρτια προσωπικότητα, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να επιβιώσει κανείς στο χώρο. Πρέπει να είσαι μορφωμένος άνθρωπος γιατί καλείσαι να εκφράσεις όλους τους ανθρώπους».

Ένας άνθρωπος της όπερας δεν είναι μόνο τραγουδιστής ή ηθοποιός. Με το σώμα του, τη φωνή του αλλά και τη ψυχή του καλείται να ερμηνεύσει και να αποδώσει καταστάσεις και συναισθήματα που θα αγγίξουν τη ψυχή του κοινού. Η Αλεξία Βουλγαρίδου με το δικό της ξεχωριστό τρόπο το καταφέρνει μοναδικά, όπως εξάλλου το επιβεβαιώνει η διεθνής της καριέρα στο χώρο.

Η «Τόσκα» μαζί με την Μαντάμ Μπατερφλαï είναι από τους αγαπημένους της ρόλους, ενώ όπως μας εκμυστηρεύεται, ο ρόλος που κρατάει για το μέλλον είναι η Σαλώμη. Εμείς ελπίζουμε να την ξαναέχουμε σύντομα στην Αυστραλία και γιατί όχι να την απολαύσουμε στο ρόλο της εκκρηκτικής Σαλώμης.