Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα θα απορροφήσουν όλο και περισσότερο ελληνικό λάδι

Ινδική ή κινεζική κουζίνα, μαγειρεμένη με ελληνικό ελαιόλαδο; Οι φορείς της αγοράς απαντούν «γιατί όχι;». Ό,τι τώρα μοιάζει να απέχει από την πραγματικότητα, θα μπορούσε σε κάποια χρόνια από σήμερα να αποκτήσει -με τους σωστούς χειρισμούς- το φανατικό κοινό του.

Οι αναδυόμενες χώρες της ομάδας BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα) εκτιμάται ότι θα μπορούσαν, μελλοντικά, ν' απορροφήσουν σημαντικές ποσότητες ελαιολάδου από τους ελαιοπαραγωγούς της Μεσογείου και, άρα, και την Ελλάδα, όπως δηλώνει η πρώην επικεφαλής του Τμήματος Προώθησης του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου (IOC), Μαγδαληνή Ράππου, στέλεχος του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Σύμφωνα με την κα Ράππου, σε αγορές όπως η Ινδία- όπου η μεσαία τάξη εκτιμάται ότι έχει αυξηθεί ήδη σε περίπου 350 εκατ. άτομα- η Κίνα και η Βραζιλία, το μέχρι πρότινος «άγνωστο» ελαιόλαδο της Μεσογείου έχει γίνει γνωστό χάρη στην παγκοσμιοποίηση, με ό,τι αυτό σημαίνει για την περαιτέρω προώθηση των εξαγωγών.

Λιγότερο από 1 λίτρο ελαιολάδου ετησίως καταναλώνει ο μέσος Αμερικανός!

Μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης εκτιμάται ότι υπάρχουν και σε ώριμες αγορές όπως ο Καναδάς και οι ΗΠΑ, όπου η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών είναι υψηλή, αλλά η κατά κεφαλήν κατανάλωση ελαιολάδου παραμένει χαμηλή, αν και αυξάνεται διαρκώς (ο μέσος Αμερικανός καταναλώνει λιγότερο από ένα λίτρο ετησίως, έναντι άνω των 20 λίτρων κατά κεφαλή στην Ελλάδα, η οποία είναι πρώτη σε κατανάλωση παγκοσμίως).

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι οι καμπάνιες του IOC για την προώθηση του ελαιολάδου παγκοσμίως εστιάζονται σε Ρωσία, Κίνα, Αυστραλία, Ινδία, Βραζιλία, ΗΠΑ, Καναδά και Νορβηγία.

Πέραν των Τρίτων χωρών, το ελληνικό ελαιόλαδο έχει αυξημένα περιθώρια να «ξεκλειδώσει» και τις αγορές κρατών-μελών της ΕΕ, όπως η Γαλλία, όπου οι καταναλωτές δείχνουν μεγαλύτερη προτίμηση σε άλλα μαγειρικά λίπη (π.χ. βούτυρο).

Βέβαια, η προσέγγιση για το άνοιγμα της αγοράς πρέπει να αναπροσαρμόζεται ανά χώρα. Όπως εξηγεί η κα Ράππου, επικαλούμενη την εμπειρία της από το σημερινό και το προηγούμενο πόστο της, στην Ινδία για παράδειγμα, οι καμπάνιες προώθησης του ελαιόλαδου συνδυάστηκαν με παρουσιάσεις στις οποίες συμμετείχαν Ινδοί διατροφολόγοι, γιατροί και σεφ, παρουσιάζοντας παραδοσιακά πιάτα της ινδικής κουζίνας, μαγειρεμένα με ελαιόλαδο.

Το 46% της παγκόσμιας παραγωγής και το «ισπανικό πρωινό"

Το 2010-2011, η Ισπανία κατείχε τη μερίδα του λέοντος στην παγκόσμια παραγωγή ελαιολάδου, με ποσοστό 46%, ακολουθούμενη από την Ιταλία (15%) και την Ελλάδα (10%). Δυστυχώς, όμως, οι ελληνικές εξαγωγές δεν συμβαδίζουν με την παραγωγή, αν και τα τελευταία χρόνια αυξάνονται, ιδίως σε αγορές όπως η Ρωσία. Συγκεκριμένα, το 2010 η ρωσική αγορά υπερδιπλασίασε τις εισαγωγές ελληνικού παρθένου ελαιόλαδου, έναντι του 2009, ενώ εκείνη του Ισραήλ τις διπλασίασε.

Η κα Ράππου επισημαίνει την ανάγκη ανάπτυξης συνεργειών για την προώθηση του ελληνικού ελαιολάδου, πχ, με τον χώρο του τουρισμού, όπως ήδη έχουν κάνει οι Ισπανοί, καθιερώνοντας το «ισπανικό πρωινό» με ελαιόλαδο, στα ξενοδοχεία, σχολεία και νοσοκομεία της χώρας. Επισημαίνει ακόμη την ανάγκη αύξησης των επώνυμων εξαγωγών.

Δύο φορές στην Κίνα σε δύο χρόνια, αλλά...οι αγορές δεν περιμένουν την Ελλάδα

Τις προοπτικές του ελληνικού ελαιολάδου σε αγορές όπως η Κίνα επισήμανε και ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων, Κώστας Χαρτζουλάκης, τονίζοντας ότι τα τελευταία χρόνια έχει δεχτεί δύο προσκλήσεις για να επισκεφτεί τη χώρα.

Ωστόσο, όπως πρόσθεσε μιλώντας σήμερα σε εκδήλωση στο πλαίσιο του «Αγροτικού Κρητικού Αυγούστου», για να μπορέσει το ελληνικό λάδι να βγει στις ξένες αγορές θέλει κεντρική πολιτική.

«Όχι πολιτική βασισμένη στα δεδομένα του '80, γιατί πια δεν είμαστε μόνοι μας στην αγορά όπως τότε. Σήμερα καλό λάδι παράγει και η Αργεντινή. Το λάδι πρέπει να βγει στις αγορές τυποποιημένο, όχι χύμα όπως γίνεται και το καρπώνονται οι Ιταλοί (σ.σ. ιδίως παλαιότερα, η Ελλάδα εξήγε μεγάλες ποσότητες παρθένου ελαιολάδου, που αγοραζόταν «χύμα» από ιταλικές βιομηχανίες και πωλείτο ως ιταλικό). Οι αγορές δεν περιμένουν την Ελλάδα», είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας όμως ότι τα περιθώρια ακόμη υπάρχουν, καθώς οι νέοι παραγωγοί δεν έχουν ακόμη προσδώσει στο προϊόν τους τον εξαιρετικό χαρακτήρα που έχει το ελληνικό.

Στην πρακτική συμβολαιακής γεωργίας, που απέδωσε το επιτυχημένο ελαιόλαδο «...της Κρήτης το ΟΜΑΔΙΚΟ», αναφέρθηκε από την πλευρά του ο αντιδήμαρχος Χανίων, Ελευθέριος Αμπαδιωτάκης, μιλώντας στην εκδήλωση, που οργάνωσαν ο δήμος, το Ινστιτούτο Ελιάς και το IOC.

Παγωμένο τσάι εναντίον...πετρελαίου

Απευθύνοντας χαιρετισμό στην εκδήλωση, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Αθανάσιος Τσαυτάρης, επανέλαβε την ανάγκη αξιοποίησης του πλούτου του πρωτογενούς τομέα (γεωργία) της Ελλάδας.

Όπως είπε χαρακτηριστικά, ο ελληνικός ορυκτός πλούτος βρίσκεται χιλιάδες μέτρα κάτω από το έδαφος και η αξιοποίησή του απαιτεί εισαγόμενη τεχνολογία, ενώ πάνω από το έδαφος, υπάρχει ένας άλλος πλούτος, που δεν χρειάζεται να εξορυχτεί.

«Ένα βαρέλι παγωμένο τσάι έχει σήμερα τιμή 200 ευρώ, ενώ ένα βαρέλι πετρελαίου δίνει γύρω στα 100 ευρώ», είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι, ενόψει τη εισαγωγής και νέων ποιοτικών δεικτών για την ευρωπαϊκή γεωργία (πχ, παραδοσιακής γεωργίας, μεσογειακής διατροφής, νησιωτικής/ορεινής παραγωγικής διαδικασίας), όσο καλύτερα προετοιμασμένη είναι η Ελλάδα να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες, τόσο μεγαλύτερα οφέλη θα απολαύσει.

Πηγή: ΑΜΠΕ