Ιωαννίδης: ''Εγώ θα σε ντουφεκίσω, Παναγούλη'' - Παναγούλης: ''Δεν έχεις @ρχ..δι@'' - Ο Αλέκος ζει!!! (φωτό)
Είναι Τρίτη 13 Αυγούστου 1968, ξημερώματα. Η αλεξίσφαιρη λιμουζίνα του Παπαδόπουλου, με τη συνοδεία μοτοσικλετών και αυτοκινήτων της Ασφάλειας, κατευθύνεται από τη βίλα του Ωνάση στο Λαγονήσι προς την Αθήνα. Είναι η καθημερινή καλοκαιρινή διαδρομή του δικτάτορα.
Είναι Τρίτη 13 Αυγούστου 1968, ξημερώματα. Η αλεξίσφαιρη λιμουζίνα του Παπαδόπουλου, με τη συνοδεία μοτοσικλετών και αυτοκινήτων της Ασφάλειας, κατευθύνεται από τη βίλα του Ωνάση στο Λαγονήσι προς την Αθήνα. Είναι η καθημερινή καλοκαιρινή διαδρομή του δικτάτορα.
Στις 7.40 η αυτοκινητοπομπή περνά από ένα γεφυράκι, που βρίσκεται στο 31ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών – Σουνίου. Κόβει ταχύτητα, γιατί υπάρχει στροφή. Μια τρομερή έκρηξη τραντάζει τον τόπο. Από τύχη σώζεται ο Παπαδόπουλος. Η Ασφάλεια ξεχύνεται προς τη μεριά της παραλίας, αναζητώντας τον δράστη, αναφέρει το inout.gr.
Μερικές ώρες αργότερα θα συλλάβουν μέσα σε μια σπηλιά τον Παναγούλη, που δεν είχε κατορθώσει να φτάσει έγκαιρα στην παραλία. Η βενζινάκατος που τον περίμενε δεν ήταν δυνατόν να περιμένει.
Οδηγείται στο ΕΑΤ ΕΣΑ και βασανίζεται άγρια από τους Θεοφιλογιαννάκο, Μάλλιο και Μπάμπαλη. Δεν λυγίζει. Ο ίδιος απολογούμενος στο Στρατοδικείο θα πει:
«Η ανάκρισις ήρχισε κλιμακουμένη από της περιοχής των γρονθοκοπημάτων, των εγκαυμάτων, της φάλαγγος και των ραυδισμών μέχρις και της περιοχής των σεξουαλικών βασανιστηρίων. Δεν αποδέχομαι την βίαν ως μέσον ούτε την πολιτικήν δολοφονίαν, αλλά εις την προκειμένην περίπτωσιν διά να αλλάξη η κατάστασις η οποία μας επεβλήθη διά της βίας, μόνον διά της βίας ημπορεί να αλλάξη. Δεν έχει σημασίαν ότι ημείς απετύχαμεν. Αλλοι έρχονται μετά από εμάς. Δεν υποχωρώ διότι γνωρίζω ότι το ωραιότερον κύκνειον άσμα οιουδήποτε πραγματικού αγωνιστού είναι ο επιθανάτιος ρόγχος προ του εκτελεστικού αποσπάσματος, παρά ενώπιον μιας τυραννίας, και αυτήν την θέσιν αποδέχομαι».
Για τη στάση που τήρησε κατά την ανάκριση μίλησε ύστερα από μερικά χρόνια ένας από τους βασανιστές του, ο Θεοφιλογιαννάκος. Μίλησε στη δίκη των βασανιστών:
«Ο Παναγούλης ήταν ο μόνος που δεν λύγισε ποτέ. Ο υπ αριθμόν ένα αντιστασιακός. Όταν του είπα πως εγώ θα τον βοηθήσω να διαφύγει, αρκεί να πάει στο εξωτερικό και να μας αφήσει ήσυχους, μου απάντησε: “Λάθος πόρτα χτύπησες, Θεοφιλογιαννάκο. Ο Παναγούλης θα δραπετεύσει και θα βγει”. Αυτός είναι αντιστασιακός».
Ο ίδιος ο Ιωαννίδης τον επισκέφτηκε στο κελί του. Εκτός εαυτού φώναξε:
«Εγώ θα σε τουφεκίσω, Παναγούλη».
Για να πάρει την απάντηση:
«Δεν έχεις αρχ…».
Συγκατηγορούμενοί του στη δίκη ήταν οι Λευτέρης Βερυβάκης, Γιάννης Κλωνιζάκης, Νίκος Λεκανίδης, Νίκος Ζαμπέλης, Γιώργος Ελευθεριάδης, Γιώργος Αβράμης, Στάθης Γιώτας, Αρτέμης Κλωνιζάκης, Τζάννος Βαλασέλης, Αντώνης Πρίντεζης, Δημήτρης Τιμογιαννάκης, Αλέξανδρος Σιγάλας, Βασίλης Αναστασόπουλος και Μιχάλης Παπούλας.
Ο Παναγούλης μεταφέρεται στην Αίγινα για να εκτελεστεί. Όμως, οι διεθνείς αντιδράσεις ήταν τέτοιες που απέτρεψαν τον τουφεκισμό. Έτσι τον φέρνουν στις Στρατιωτικές Φυλακές Μπογιατίου.Τον Ιούνιο του 1969 δραπέτευσε με τη βοήθεια του δεσμοφύλακά του Γιώργου Μωράκη. Δεν βρήκε ασφαλές καταφύγιο, με αποτέλεσμα να συλληφθεί έπειτα από πέντε μέρες.
Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr