Good News: Δύο κινηματογράφοι που άφησαν εποχή το "Στούντιο" & η "Αλκυονίδα" αναβιώνουν στο κέντρο της Αθήνας!

Δύο χώροι που έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην καλλιτεχνική αλλά και πολιτική εκπαίδευση μιας ολόκληρης γενιάς. Τόσο το «Στούντιο» που ξεκίνησε με τον σκηνοθέτη Σωκράτη Καψάσκη όσο και η «Αλκυονίδα» άνοιξαν κατά τη διάρκεια της χούντας και συσπείρωσαν ένα κοινό που αναζητούσε ένα διαφορετικό σινεμά.

«Διατηρώντας την παλιά τους αισθητική αλλά και πολλά από τα στοιχεία της περιόδου που πρωτολειτούργησαν, έχουν εκσυγχρονιστεί για να συνεχίσουν τη μεγάλη τους παράδοση ως ζεστοί και φιλόξενοι χώροι του κέντρου της Αθήνας δίνοντας ζωή και χρώμα στο μέχρι πρότινος απαξιωμένο κέντρο επί της οδού Ιουλιανού η Αλκυονίδα και επί τους οδού Σταυροπούλου κοντά στην Πλατεία Αμερικής το ?Στούντιο?», λέει στο «Εθνος» ο εμπνευστής αυτής της αναβίωσης, ο καλλιτεχνικός διευθυντής της New Star Cinema Βελισσάριος Κοσσυβάκης, κάνοντας συχνές αναφορές στις γενιές από το 1969 μέχρι και το 1993 που έμαθαν τον κινηματογράφο σε αυτές τις δύο αίθουσες.
Η «Αλκυονίδα» άνοιξε τις πόρτες στο κοινό στην εκπνοή του Οκτώβρη, ενώ σήμερα κάνει την πρεμιέρα του το Στούντιο. Ανακαινίζοντας εκ βάθρων την «Αλκυονίδα», αλλά και τον άλλο θρυλικό κινηματογράφο «Στούντιο», φιλοδοξεί να συμβάλει στην αναγέννηση όχι μόνο της παραμελημένης γειτονιάς του κέντρου αλλά και ολόκληρης της πόλης.

«ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ»
Ο κινηματογράφος των δημιουργών

Ο εμπνευστής της αναβίωσης των δύο κινηματογράφων Β. Κοσσυβάκης   

Η «Αλκυονίδα» άνοιξε το 1969 και το όνομά της το οφείλει στον ιδιοκτήτη και κατασκευαστή της τον πολιτικό μηχανικό Βαγγέλη Σιδέρη. Βάφτισε την αίθουσα «Αλκυονίδα», από τις Αλκυονίδες Νήσους στον Κορινθιακό, όπου συνήθιζε να ψαρεύει, αλλά και από τις αλκυονίδες ημέρες, που συμβολίζουν την καλοκαιρία μέσα στην καταχνιά! Εκλεισε στις αρχές του '90, έχοντας προλάβει να γαλουχήσει γενιές σινεφίλ και να μετατραπεί σε κέντρο της ανεξάρτητης κινηματογραφικής δημιουργίας, στηρίζοντας κλασικούς δημιουργούς, πολιτικές ταινίες και καλλιτεχνικά φιλμ μιας νέας, ανήσυχης γενιάς. Το 1971 η «Αναπαράσταση» του Θ. Αγγελόπουλου έκοψε 11.000 εισιτήρια - νούμερο-ρεκόρ, μόνο την πρώτη εβδομάδα προβολής της. Μέχρι την πτώση της δικτατορίας, οι προβολές ελληνικών ταινιών με αντισυμβατική γραφή και περιεχόμενο εκλήφθηκαν ως σχεδόν πολιτική πράξη απέναντι στη δικτατορία.

Σημαντικά ονόματα κριτικών του κινηματογράφου συνδέθηκαν κατά καιρούς με τον κινηματογράφο της οδού Ιουλιανού... Βασίλης Ραφαηλίδης, Νίνος Φένεκ Μικελίδης, Ανδρέας Τύρος, Διαμαντής Λεβεντάκος είναι κάποια από αυτά, ενώ τις επιλογές των ταινιών έκαναν οι Χρίστος Χριστοδούλου, Ζήνος Παναγιωτίδης αλλά και ο Κώστας Αλεξάνδρου. Το όνομα της «Αλκυονίδας» έχει ταυτιστεί με τον κινηματογράφο των δημιουργών και με ταινίες - ορόσημα στην παγκόσμια τέχνη.

Στη συνέχεια αυτής της εικόνας βοηθά και το γεγονός πως η New Star, εναλλακτική εταιρεία διανομής, η οποία στο παρελθόν έχει φέρει από τον Σοκούροφ μέχρι τον Μπέλα Ταρ, έχει τις δικές της ταινίες. Θα δουλεύουν πολύ με εισιτήρια διαρκείας, ενώ θα δώσουν έμφαση στην προπώληση και στα μειωμένα εισιτήρια (οι άνεργοι θα πληρώνουν 3 ευρώ). Σύντομα θα βγει και μία κάρτα των 100 ευρώ όπου ο κάτοχός της θα έχει τη δυνατότητα να δει μέσα σε ένα χρόνο 500 ταινίες.

Σε επιλεγμένες μέρες και ώρες θα ανεβαίνουν θεατρικές, μουσικές και χορευτικές παραστάσεις.

Όλη η συνέχεια εδώ - Έθνος