70 χρόνια κυκλοφορίας και 21.000 φύλλα συμπληρώνει η Le Monde - Μια ιστορική εφημερίδα με παγκόσμια ματιά - ένα πραγματικό σχολείο δημοσιογραφίας...

 Η Λε Μοντ είναι ένας από τους πιο σημαντικούς τίτλους παγκοσμίως, με κεντροαριστερή τοποθέτηση και αναγνωστικό κοινό που τοποθετείται ιδεολογικά στο κέντρο και αριστερά. Παρά την αίγλη και το κύρος που φέρει το όνομά της, τα τελευταία χρόνια η εφημερίδα δεν κατάφερε να αποτελέσει την εξαίρεση απέναντι σε μια γενικευμένη κατάρρευση του γαλλικού Τύπου, ο οποίος σαν σύνολο βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση και κυριολεκτικά αναζητά τρόπους να επιβιώσει των νέων δεδομένων στη δημοσιογραφία.
Το εκδοτικό εγχείρημα της Λε Μοντ ήρθε σαν τη συλλογική προσπάθεια της Γαλλίας να αποτινάξει κάθε τι παλιό, που της θύμιζε την εφιαλτική και ντροπιαστική περίοδο του Β' Παγκοσμίου πολέμου και να συνδέσει τη νέα γαλλική δημοκρατία με την αντίσταση και την εθνική υπερηφάνεια του Στρατηγού Σαρλ Ντε Γκολ.

Το πρώτο της φύλλο δημοσιεύτηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1944 και ήρθε να καλύψει το κενό που δημιούργησε η παύση λειτουργίας όλων των δημοκρατικών φύλλων κατά τη διάρκεια της κατοχής και της κυβέρνησης Βισί. Πιο συγκεκριμένα ήταν ο Στρατηγός Ντε Γκολ, ο οποίος επιστρέφοντας θριαμβευτής στο Παρίσι ζήτησε από τον υπουργό της επικοινωνίας να συστήσει μια νέα εφημερίδα. "Αναβιώστε την εφημερίδα Le Temps! Επιλέξτε ένα διευθυντή του οποίου η ιστορία στην αντίσταση και η δημοσιογραφική δεινότητα δεν μπορούν ποτέ να αμφισβητηθούν..." ήταν τα ακριβή λόγια του αρχηγού του γαλλικού κράτους. Αυτός δεν ήταν άλλος από τον Ουμπέρ Μπεβ-Μερί, ο οποίος και έμελλε να είναι ο ιδρυτής της εφημερίδας και του μηνιαίου θρυλικού τεύχους Λε Μοντ Ντιπλοματίκ (10 χρόνια μετά, το 1954).
Στο σημείωμα του εκδότη η εφημερίδα περιέγραφε τη φιλοδοξία της να "εξασφαλίσει στον αναγνώστη ξεκάθαρη ενημέρωση, αληθινή και με κάθε τρόπο, άμεση και πλήρη". Το πρώτο φύλλο άνοιξε με κεντρικό θέμα την συμφωνία μεταξύ Γαλλίας και Σοβιετικής Ένωσης, με πρωτοβουλία Ντε Γκολ. Ανάμεσα στο πρώτα θέματα και η μεταπολεμική κρίση της Ελλάδας, που οδήγησε στον εμφύλιο πόλεμο.

70 χρόνια, 21.000 αντίτυπα και ατελείωτες πρώτες σελίδες. Αντιλαμβάνεται κανείς πως είναι αδύνατο να αναφερθείς σε όλες, χωρίς να παραγνωρίσεις ή να "αδικήσεις" κάποια γεγονότα της ιστορίας. Άλλωστε η γαλλική εφημερίδα δεν πήρε τυχαία τον τίτλο Λε Μοντ (που στα γαλλικά σημαίνει Κόσμος), αφού συχνά τα πρωτοσέλιδά της αφορούσαν διεθνείς εξελίξεις και έβρισκαν και βρίσκουν κοινό που ξεπερνά κατά πολύ τα σύνορα της Γαλλίας. Με την πολύτιμη βοήθεια του συναδέλφου μου Αρνό Μπερνάρ, δημοσιογράφου στη γαλλική Σουντ-Ουέστ, προσπαθήσαμε να επιλέξουμε κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά εξώφυλλά της από το 1944 μέχρι σήμερα.

9 Μαΐου 1945 - "Θρίαμβος των Συμμάχων"
Ο τίτλος της εφημερίδας εξυμνεί το οριστικό τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου. "Ο πόλεμος κερδήθηκε! Ιδού η νίκη" είναι η φράση με την οποία ξεκίνησε το λόγο του προς τους Γάλλους υπηκόους ο στρατηγός Ντε Γκολ και ο οποίος μεταδόθηκε από το ραδιόφωνο.

5 Ιουνίου 1958 - "Ενθουσιαστική υποδοχή για τον στρατηγό Ντε Γκολ στην Αλγερία"
Τα γεγονότα της εποχής που ξημέρωσε μια τελείως διαφορετική ημέρα τόσο για την Γαλλία, όσο και για την πρώην γαλλική αποικία, την Αλγερία. Οι διαδικασίες ανεξαρτητοποίησης του αφρικανικού κράτους διακόπηκαν αιφνίδια μετά από πραξικόπημα Γάλλων στρατηγών που ήθελαν να παραμείνει η χώρα υπό γαλλική κυριαρχία. Ο Σαρλ Ντε Γκολ επέστρεψε στην εξουσία και κατάφερε να κατευνάσει τα πνεύματα και να φέρει την ειρήνη στην περιοχή.

12/13 Μαΐου 1968 - "Δραματική νύχτα στο Καρτιέ Λατάν"
Ο τίτλος της εφημερίδας που αναφέρεται στα γεγονότα που άλλαξαν άρδην το χάρτη της Γαλλίας και της Ευρώπης γενικότερα σε ό, τι αφορά στα κοινωνικά δικαιώματα και τις προσωπικές ελευθερίες. Το κεντρικό άρθρο της εφημερίδας κάνει λόγο για 367 τραυματίες, 460 προσαγωγές και ζημιές σε 188 οχήματα. Ήταν η αρχή του πιο διάσημου Μάη όλων των εποχών, του Μάη του '68. Τα γεγονότα εκείνης της νύχτας, οδήγησαν σε γενική απεργία διαρκείας και σε ξεσηκωμό χιλιάδων φοιτητών, μαθητών και εργαζομένων στη γαλλική πρωτεύουσα.

22 Ιουλίου 1969 - "Δύο άνθρωποι πάτησαν το έδαφος της σελήνης, μπροστά σε εκατοντάδες εκατομμυρίων τηλεθεατών"
Η γαλλική εφημερίδα αφιερώνει το κεντρικό της άρθρο στην ιστορική μέρα που ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι. Φυσικά, ο λόγος για του αστροναύτες Άρμστρονγκ και Αλντρίν που όπως περιγράφει το άρθρο παρέμειναν στη σελήνη για δύο ώρες και οι οποίοι στερέωσαν την αμερικανική σημαία στο έδαφος του δορυφόρου της γης.

12 Μαΐου 1981 - "Η νίκη του Φρανσουά Μιτεράν ξεπερνά την συσπείρωση της αριστεράς και εισβάλει ακόμη και στην απερχόμενη πλειοψηφία"
Το πρωτοσέλιδο της 12ης Μαΐου αναφέρεται στην ιστορική νίκη των Γάλλων σοσιαλιστών στην προεδρία της χώρας. Μετά από σειρά αποτυχημένων προσπαθειών ο Φρανσουά Μιτεράν κέρδιζε τον αντίπαλό του Ζακ Σιράκ και ξεκινούσε τη διακυβέρνηση της χώρας που θα διαρκούσε ως το 1995. Είναι η πρώτη φορά μετά από δύο δεκαετίες που η σχολή Ντε Γκολ ηττάται στις εκλογές και η Γαλλία εμπιστεύεται μια άλλη πολιτική πρόταση στο τιμόνι της χώρας.

11 Νοεμβρίου 1989  "Οι Γερμανοί μετακινούνται πια ελεύθερα από την Ανατολική στη Δυτική Γερμανία"
Φυσικά το γεγονός που άλλαξε συθέμελα τις ισορροπίες του κόσμου, ήταν και για τη Λε Μοντ το κεντρικό θέμα. Η πτώση του τείχους του Βερολίνου, οδήγησε στην αποσύνθεση τις λαϊκές δημοκρατίες της Ανατολικής Ευρώπης, βάζοντας τέλος σε δεκαετίες Ψυχρού Πολέμου. "Σαράντα χρόνια μετά την δημιουργία των δύο κρατών, με το τέλος του 3ου Ράιχ, οι αρχές της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας αποφάσισαν το άνοιγμα των συνόρων και οι Γερμανοί μετακινούνται πλέον ελεύθερα από την Ανατολική στη Δυτική Γερμανία" είναι ο πρόλογος του άρθρου. Λίγο μετά την κατάρρευση του τείχους, θα κατέρρεε το ίδιο εκκωφαντικά και ο υπαρκτός σοσιαλισμός.

22 Ιανουαρίου 1991 - "Το Ιράκ χρησιμοποιεί φυλακισμένους σαν "ανθρώπινες ασπίδες"
Το πρώτο φύλλο της γαλλικής εφημερίδας είναι αφιερωμένο στον πόλεμο στο Ιράκ, που έμεινε στην ιστορία ως πόλεμος του Κόλπου. Η Λε Μοντ αναφέρεται στις επιχειρήσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων της όπως λέει, που σκοπό είχαν σύμφωνα με τα λόγια του τότε προέδρου της Γαλλίας, Φρανσουά Μιτεράντ να καταστρέψουν κάθε "πιθανή στρατιωτική βιομηχανία της χώρας".

22 Σεπτεμβρίου 1992 - "Οι Ευρωπαίοι εταίροι υποδέχονται με ανακούφιση το "Ναι" της Γαλλίας στο Μάαστριχ"
Η εφημερίδα αναφέρεται στην απόφαση του γαλλικού στο δημοψήφισμα που θα ενέτασσε τη χώρα στη συνθήκη του Μάαστριχ. Μια απόφαση που ήρθε με μικρή διαφορά από το "Όχι" και για την οποία άλλοι λαοί - βλ. Ελλάδα - δεν ερωτήθηκαν ποτέ.

9 Ιανουαρίου 1996 - "Πέθανε ο Φρανσουά Μιτεράν"
Με αυτό τον λιτό τίτλο, η Λε Μοντ ξεκινά το αφιέρωμα στον σοσιαλιστή πολιτικό που άφηνε την τελευταία πρωί το πρωί της 8ης Ιανουαρίου σε ηλικία 67 ετών, μετά από μάχη με τον καρκίνο. Ενδιαφέρον έχει η δήλωση του τωρινού προέδρου της Γαλλίας με αφορμή το θάνατο του Γάλλου πολιτικού, από τη θέση του εκπροσώπου τύπου τότε του Σοσιαλιστικού κόμματος που ανέφερε: "Πρέπει να σταθούμε στο ύψος του απολογισμού που μας άφησε".

14 Ιουλίου 1998 - "Η Γαλλία γιορτάζει το πρώτο της Παγκόσμιο Κύπελλο"
Η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Γαλλίας κερδίζει τη Βραζιλία και στέφεται πρωταθλήτρια κόσμο, οδηγώντας χιλιάδες Γάλλων στους δρόμους για να πανηγυρίσουν το πρώτο παγκόσμιο κύπελλο στην ιστορία της ομάδας. Το άρθρο αναφέρεται φυσικά στη νίκη της ομάδας και κάνει λόγο για περισσότερους από 1 1/2 εκατομμύριο πολίτες που συγκεντρώθηκαν στα Ηλύσια Πεδία προκειμένου να γιορτάσουν τη νίκη της εθνικής τους ομάδας.

13 Σεπτεμβρίου 2001 - "Η Αμερική χτυπήθηκε, ο κόσμος κυριεύτηκε από φόβο"
Το πρωτοσέλιδο είναι αφιερωμένο στο τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου που κατέρριψε τους δίδυμους πύργους στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ και ξεκίνησε μια περίοδο τρόμου και πολεμικών επιχειρήσεων σε όλο τον κόσμο.

8 Νοεμβρίου 2005 - "Βίαια γεγονότα στα προάστια"
Το εξώφυλλο της εφημερίδας αναφέρεται στα γεγονότα του φθινοπώρου του 2005. Όλα ξεκίνησαν στα τέλη Οκτωβρίου, όταν μια επιχείρηση της αστυνομίας οδήγησε στο θάνατο τρεις έφηβους με αραβική καταγωγή. Οι τρεις νέοι σκαρφάλωσαν σε σταθμό ηλεκτρικού ρεύματος, προκειμένου να διαφύγουν της αστυνομίας και βρήκαν τραγικό θάνατο από ηλεκτροπληξία. Το γεγονός προκάλεσε κοινωνική έκρηξη με τους νέους να διαδηλώνουν μαζικά στην πρωτεύουσα. Το ρεπορτάζ της εφημερίδας εξηγεί τα κίνητρα των διαδηλωτών, που όπως λέει δεν είναι η "επανάσταση, αλλά ο θυμός". Οι δρόμοι του Παρισιού μεταβάλλονται σε πεδία μάχης και μόνο τα περασμένα 24ωρα 34 άτομα, αστυνομικοί και διαδηλωτές, τραυματίζονται. Ο τότε υπουργός Εσωτερικών Νικολά Σαρκοζί, αρνείται να αναλάβει την ευθύνη των πράξεων των αστυνομικών, δηλώνοντας πως δεν καταδιώκονταν οι νεαροί που βρήκαν τον θάνατο. Από την πλευρά της η εφημερίδα επικρίνει έντονα τον Πρόεδρο Ζακ Σιράκ, που όπως αναφέρει "σπάει τη σιωπή του μετά από 10 ημέρες" απραξίας. 

3 Φεβρουαρίου 2006 - "Ισλάμ: Οι καρικατούρες της σύγκρουσης"
Η εφημερίδα αναφέρεται στα περιβόητα σκίτσα του Μωάμεθ που προκάλεσαν σάλο στη μουσουλμανική κοινότητα. Τα σκίτσα με τον προφήτη της μουσουλμανικής θρησκείας δημοσιεύτηκαν αρχικά στη Δανία, αλλά προκάλεσαν ένα τσουνάμι ανδτιδράσεων σε όλο τον κόσμο, με τις διαδηλώσεις εναντίον του να παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο του 2006. Αραβικά κράτη επέβαλαν εμπάργκο σε δανέζικα προϊόντα και μαζικές διαδηλώσεις διοργανώθηκαν σε όλο τον κόσμο.

Πηγή: news247.gr - Λευτέρης Σαββίδης