Βρες τη σωστή ψήφο.... Υπάρχει

Του Άρη ΠορτοσάλτεΣτην κοιτίδα του εγωισμού και της πολιτικής ανωριμότητας το ορθό για  την πατρίδα θα ήταν να σχηματισθεί κυβέρνηση με τη συμμετοχή όλων των δυνάμεων ώστε να εκπροσωπηθεί η κοινωνία στο μεγαλύτερο εύρος της. Κάτι τέτοιο φαίνεται δύσκολο αυτή τη στιγμή. Άλλωστε και η κοινωνία εμφανίζεται διαμοιρασμένη σε πολιτικά κομμάτια που δεν επιθυμούν κοινή προσπάθεια και συναινετικές αποφάσεις.

Του Άρη Πορτοσάλτε


Στην κοιτίδα του εγωισμού και της πολιτικής ανωριμότητας το ορθό για  την πατρίδα θα ήταν να σχηματισθεί κυβέρνηση με τη συμμετοχή όλων των δυνάμεων ώστε να εκπροσωπηθεί η κοινωνία στο μεγαλύτερο εύρος της. Κάτι τέτοιο φαίνεται δύσκολο αυτή τη στιγμή. Άλλωστε και η κοινωνία εμφανίζεται διαμοιρασμένη σε πολιτικά κομμάτια που δεν επιθυμούν κοινή προσπάθεια και συναινετικές αποφάσεις. Έχοντας επί δεκαετίες εμπεδώσει το δεδομένο του δικομματισμού και της πόλωσης οι ψηφοφόροι αντικατέστησαν το ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αντίπαλο δέος η ΝΔ. Έτσι, το στερεότυπο συντηρείται και φορτίζει τη πολιτική λίμπιντο του κοινού. Από ουσία, αλήθεια, ρεαλισμό και οικονομική πραγματικότητα ακούμε παρά ελάχιστα. Είναι συγκινητική η προσπάθεια των πολιτικών να μη διαταράξουν περαιτέρω την ψυχική μας κατάσταση…

Την Κυριακή, εννοείται πως θα επιλέξουμε το… καλύτερο από τα  χειρότερα. Το πολιτικό προσωπικό, φαντάζομαι, ελαχιστότατους εκφράζει. Αλλά σκέφτομαι πως οι περισσότεροι πολίτες κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία για να μη δώσουν οι ίδιοι τη σπρωξιά  στην Ελλάδα όπως  κάποιοι σήμερα  επιθυμούν. Οι σοβαροί άνθρωποι αγωνιούν και εντελώς ανθρώπινα φοβούνται. Από τα λόγια στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που θαρρείς πως απευθύνονται σε ανερμάτιστους, τυχοδιώκτες και ανώριμους πολίτες. Από τις γενικόλογες αναφορές των νεοδημοκρατών που ακόμη και τώρα πάνω στην καταστροφή αρνούνται να τοποθετηθούν με απόλυτη ακρίβεια. Οι προεκλογικές “λύσεις” των υπαρχόντων κομμάτων μας υποτιμούν βαθύτατα.

Για να επιτρέψουμε εμείς οι πολίτες να γεννηθεί το καινούργιο πρέπει πρώτα να πεθάνει το παλαιό σύστημα. Δεν είναι μια απλή διαδικασία και η νέα πολιτική ζωή θέλει χρόνο για να αναπτυχθεί. Ο καινούργιος αρχηγός δεν έχει “φανεί” ακόμη. Αυτός πιθανότητα θα χρησιμοποιήσει πολιτικό υλικό από τους σημερινούς έντιμους και ικανούς που δεν είναι πολλοί, αλλά υπάρχουν. Κάποιοι λένε πως μόνο μια μεγάλη καταστροφή θα “εμφανίσει” το καινούργιο. Προσωπικά δεν θα το ήθελα. Από το σημείο που βρισκόμαστε σήμερα μπορούμε να κάνουμε την εκκίνηση μας. Αρκεί να το θελήσουμε.

Η οικονομική πραγματικότητα απαιτεί ρεαλισμό, ενότητα και ευρύτατη συνεργασία. Συστατικά που δεν διαθέτουμε και δεν θέλουμε να τα προσδώσουμε γιατί ο φανατισμός είναι ένα βήμα μπροστά. Μαζί με μια έκφραση βίας που χαροποιεί τους ρολίστες της βίας των πολιτικών άκρων. Σκέφτομαι πως θα ξαναμπούν στις γωνίες τους ,όταν με το καλό, πολιτικό σύστημα και πολίτες αποκαταστήσουμε μια κοινωνία με συντεταγμένες, προσήλωση σε αρχές και νομιμότητα με τους πολιτικούς να δίνουν το παράδειγμα.

Η πόλωση εμποδίζει προς το παρόν τη λογική προσέγγιση. Για να αντιμετωπίσει την οικονομική πραγματικότητα η καινούργια κυβέρνηση που ελπίζουμε οτι θα σχηματιστεί θα πρέπει να έχει τεράστια αποθέματα λογικής, ψυχραιμίας, σύνεσης και διαλλακτικότητας. Τα δεδομένα στην Ευρώπη δείχνουν να αλλάζουν αλλά αυτό δε σημαίνει οτι μας περιμένουν για να τα διαλύσουμε όλα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη ρητορική του δεν εμπνέει εμπιστοσύνη σ’ ένα κομμάτι της κοινωνίας, το ποσοστό του οποίου θα “φανεί” στις 17 Ιουνίου. Δείχνει να εμπνέει ένα άλλο ποσοστό που επίσης θα “γράψει” την Κυριακή. Τα χαρακτηριστικά των δύο “κομματιών” έχουν περιγραφεί και αρκετά έως σήμερα. Κοινή συνισταμένη και των δύο είναι η αγωνία. Για τα κεκτημένα, συνδεδεμένα με το κομματικό κράτος την παράδοση του οποίου συνεχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ από τη μία. Η  αγωνία για το αύριο της υγιούς, ανταγωνιστικής επιχειρηματικότητας και οργάνωσης μιας κοινωνίας που πρέπει με διαρθρωτικές και άλλες αλλαγές να αντιμετωπίσει και να παλέψει τις απαιτήσεις αυτής της νέας εποχής, από την άλλη. Που σ’ ένα βαθμό θέλει και αν μπορεί θα το δούμε, να αποκαταστήσει  μια κυβέρνηση συνεργασίας με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και πιθανά ΔΗΜΑΡ.  Αυτές είναι υποτίθεται οι δυνάμεις του φθαρμένου έναντι της υποτιθέμενης νέας Αριστεράς, τα πρόσωπα της οποίας είναι απολύτως παλαιά όπως των άλλων.

Η Κυριακή 17 Ιουνίου 2012 έχει ιστορικά χαρακτηριστικά. Αντιπαρατίθενται διαφορετικές λογικές και αντιλήψεις. Και αν ακόμη η κάλπη δώσει τη νίκη στο ΣΥΡΙΖΑ θα έχουμε επιτέλους μια στιγμή την οποία πολλοί Έλληνας περιμένουν χρόνια. Μια  αριστερή κυβέρνηση που θα πρέπει να σταθεί μπροστά στην οικονομική πραγματικότητα και να δώσει λύσεις στα προβλήματα. Είναι η ευκαιρία που πολλοί περιμένουν υπομονετικά εδώ και χρόνια ενταγμένοι σε κόμματα χαμηλών ποσοστών. Πολύ πριν το κόμμα τους γεμίσει από ευκαιριακούς ψηφοφόρους μετά τα προφανή λάθη του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ. Οι δοκιμασίες όμως είναι για τους ανθρώπους και τους πολιτικούς…

Ηρθε η ώρα να μαντέψεις, αν ο Αλέξης Τσίπρας μπλοφάρει, με τις απειλές προς  Ευρώπη, αν πράγματι θα τηρήσει όσα υπόσχεται σήμερα, αν τελικά θα μείνουμε στο ευρώ…

Μια μορφή δοκιμασίας είναι να βρεις τη σωστή ψήφο… Υπάρχει!

Πηγή: www.skai.gr

Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr