Επίσκεψη στο Bansko - Το χωριό που έγινε ένα σύγχρονο Ski Resort και must για τη νεολαία και τον φοιτητόκοσμο! Τι το κάνει τόσο ξεχωριστό;

Για το Bansko τα τελευταία χρόνια είχα ακούσει πολλά και διφορούμενα, για ένα πράγμα όμως είμαι σίγουρος. Οι ελάχιστοι κάτοικοί του ούτε που φαντάζονταν πριν από χρόνια πως το αυτό το γραφικό χωριό στη μέση του πουθενά με τα πέτρινα σπίτια του 18ου αιώνα θα γίνει την τελευταία δεκαετία ένα από τα πιο σύγχρονα ski resort με πολυτελή ξενοδοχεία, ένα εντυπωσιακό χιονοδρομικό κέντρο με πίστες που φτάνουν σε συνολικό μήκος τα 70 χιλιόμετρα, καζίνο, μπαρ και διάφορα εστιατόρια, όχι πολλά, και θα προσελκύσει έτσι τουρίστες από όλη την Ευρώπη. Πως να το κάνουμε τώρα αλλά οι πρώτοι που ανακαλύψανε τις χάρες του και ενίσχυσαν κατά πολύ τη φήμη του Bansko ήταν οι Έλληνες, κυρίως της Βόρειας Ελλάδας λόγω απόστασης. Από την Θεσσαλονίκη απέχει σχεδόν 4 ώρες και αποτελεί μια εύκολη και γρήγορη πρόσβαση για αυτούς που μένουν τριγύρω. Ένας άλλος τρόπος είναι να πάτε αεροπορικώς μέσω Σόφιας αλλά απ´ όσο κατάλαβα είναι λίγο πολύ το ίδιο, ανάλογα πάντα πόση διάθεση για road trip θα έχετε. 

Από μέσα Δεκεμβρίου μέχρι και τον Απρίλη σχεδόν χιονίζει οπότε αν ο λόγος που το σκέφτεστε είναι το σκι, αυτή είναι και η καλύτερη περίοδος να το επισκεφτείτε παρόλο αυτό παίζει δυνατά και το καλοκαίρι μιας και το όρος Πιρίν μπορεί να μην έχει χιόνια, προσφέρεται όμως για άλλες δραστηριότητες όπως ορειβασία και mountain biking. Οι επιλογές διαμονής είναι πολλές και για όλα τα πορτοφόλια. Αυτό που λένε πολλοί πως το Bansko είναι πολύ φτηνό είναι μύθος ασφαλώς. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Προσφέρει φτηνά καταλύματα αλλά απ´ όσα είδα είναι πολύ μέτρια και για τις χαμηλές τιμές τους. Τα πολυτελή ξενοδοχεία του όπως το υπέροχο Premier (φωτό) που μας φιλοξένησε ή το Kempinski και το ντιζαινάτο Perun Lodge μπορεί να μην έχουν τιμές Ελβετικών Άλπεων αλλά στη high season η τιμή του δωματίου εύκολα μπορεί να ξεπεράσει τα 200 ευρώ το βράδυ και το βρίσκω πολύ φυσιολογικό για τις παροχές υψηλού επιπέδου που προσφέρουν.

Η σχέση ποιότητας τιμής πάντως είναι εξαιρετική για τον τουρισμό αυτού του είδους.Το Premier Mountain Resort είναι ένα υπέροχο, καλόγουστο και comfortable πεντάστερο hotel με όλες εκείνες τις ανέσεις που προσφέρουν ανάλογα ξενοδοχεία σε όλο τον κόσμο και που θα σας κάνουν να αισθανθείτε πως τα χρήματα που θα δώσετε έπιασαν τόπο εκατό τοις εκατό. Και για να κάνω μια πάσα στο φαγητό εκεί βρίσκεται και το καλύτερο εστιατόριο του Bansko, το Amvrosia που μονοπώλησε το ενδιάφερον μας λόγω φεστιβάλ και έτσι δεν πρόλαβα να επισκεφτώ πολλά εστιατόρια. Σας προτείνω με κλειστά μάτια όμως το Molerite για το απίθανο μελωμένο αρνάκι του στη γάστρα, τη μοσχαρίσια γλώσσα αλλά και το σπουδαιότερο κελάρι κρασιών σε όλη τη περιοχή. Πρώτη φορά βλέπω σε ταβέρνα, εκεί τις λένε μεχάνες, σχεδόν όλη τη σειρά των ποτηριών Riedel!

Καλό είναι να αποφύγετε το Chateau Antique γιατί παρά τις καλές προθέσεις της ιδιοκτήτριάς του, το φαγητό είναι πάρα πολύ μέτριο και αν σας πιάσει να δοκιμάσετε σούσι το Kempinski διαθέτει ιαπωνικό εστιατόριο που σε γενικές γραμμές θα σας καλύψει. Για πίτσα και πληθωρικές μακαρονάδες θα προτιμήσετε το Victoria. Για εσάς που θέλετε να οργανώσετε καλύτερα το ταξίδι σας σχετικά με τις χιονοδρομικές δραστηριότητες στο Bansko το www.snowboard.gr και το www.euroskiclub.com θα σας βοηθήσουν πολύ. 

Ένα γαστρονομικό Mundial στο Bansko!

Η αφορμή για αυτό το ταξίδι όπως θα καταλαβάτε ήταν το Premier Gastronomy Festival που διοργάνωσε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το Premier Mountain Resort σε συνεργασία αυτή τη φορά με τη Gastronomy Essentials.

Μια γιορτή της γαστρονομίας που έφερε στο ορεινό Bansko σεφ από όλο τον κόσμο για να παρουσιάσουν εντυπωσιακά μενού και σεμινάρια για επαγγελματίες που έγιναν ανάρπαστα. Έλλαδα, Γερμανία, Ολλανδία, Μεξικό, Ιταλία, Γαλλία φόρεσαν τις ποδιές τους για ένα μήνα στο πολυτελές εστιατόριο του ξενοδοχείου κάνοντας ξεκάθαρα το μικρό χωριό της ορεινής Βουλγαρίας προορισμό για foodies και αυτό από μόνο του είναι σημαντικό και τολμηρό. Η πολύ σικάτη ιδιοκτήτρια του Premier Κωνσταντίνα Παπουνίδου όταν τη ρώτησα για ποιό λόγο ένα ξενοδοχείο μπήκε σε χωράφια που μέχρι τώρα δεν γνώριζε μου δήλωσε πως "Εκτός από ένα άριστο χιονοδρομικό κέντρο, το Μπάνσκο προσφέρεται για πολλές ακόμα δραστηριότητες και είναι σημαντικό να γίνει γνωστό αυτό στο ευρύ κοινό. Ο γαστρονομικός τουρισμός είναι πολύ σημαντικός και συμβάλλει και στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, κάτι που βοηθάει και την τοπική κοινωνία και όλες τις ξενοδοχειακές κι επισιτιστικές επιχειρήσεις."

"Θέλουμε κι ελπίζουμε το Premier Gastronomy Festival να εξελιχθεί σ’ έναν σημαντικό ετήσιο θεσμό στο Μπάνσκο". Σας κρατήσαμε ενήμερους από την αρχή του και μπορεί να φτάσαμε εκεί την τελευταία εβδομάδα, παρόλα αυτά και στο μεσοδιάστημα είχε πολύ ζουμί η ιστορία. Η τρίτη εβδομάδα ξεκίνησε με ένα "ταξίδι" στο Μεξικό μέσα από την ματιά του σεφ Robin Villarreal, ο οποίος παρουσίασε ένα μενού 5 πιάτων από την πατρίδα του στις 14/11. Ανάμεσά τους μια Sopa di Lima με αβοκάντο και γαλοπούλα και η περίφημη τοστάδα με φασόλια και γαρίδες, μια αγαπημένη street food μεξικάνικη λιχουδιά. Την επόμενη στην κουζίνα του πολυτελούς Amvrosia ακόνισε τα μαχαίρια του ο Ivelin Ivanof, ένας σεφ γερμανικής καταγωγής με ένα καπουτσίνο απο άγρια μανιτάρια και αφρό από wasabi, ένα στήθος πάπιας με κόκκινο λάχανο και τρούφες για να κλείσει με το Sweet travel to Germany, ένα εντυπωσιακό επιδόρπιο με βάση το Black Forest.

O πολύ καλός σεφ Δημήτρης Κατριβέσης εντυπωσίασε με τις Nikkei δημιουργίες του σε ένα degustation, όπου παρέλασαν σολομοί με λάδι από τσορίθο, red snapper tiradito με μαύρο σκόρδο, ένα 45 days dry aged iberico wagyu και η γνωστή κολασμένη namelaka του. Αν και για να σας πω την αλήθεια, εδώ όλοι παραμιλάνε με το μενού οχτώ πιάτων του ιταλού Procopio Gaetano (φωτό αριστερά) ο οποίος είναι η ηχηρή μεταγραφή που έκανε το Premier από το τριάστερο La Pergola στη Ρώμη όπου εργαζόνταν ως sous chef δίπλα στον σπουδαίο Heinz Beck. Από την επόμενη εβδομάδα αναλαμβάνει το εστιατόριο Amvrosia του ξενοδοχείου και τα βλέμματα εχουν στραφεί πάνω του. 

Ο τελικός

Στο πλαίσιο του Premier Gastronomy Festival είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε την Παρασκευή 28 Νοεμβρίου στο εστιατόριο Amvrosia του ξενοδοχείου, ένα μενού έντεκα πιάτων εμπνευσμένο από την Κρητική Κουζίνα. Ο πολύ έμπειρος και χαρισματικός σεφ Γιώργος Στυλιανουδάκης, ο οποίος ανέλαβε πρόσφατα το εμβληματικό Πεντελικόν στην Αθήνα, κατάγεται από την Κρήτη και ξέρει τους γαστρονομικούς της θησαυρούς όσο λίγοι. Αποφάσισε δε αυτή τη φορά να είναι αρκετά πιο λιτός από όσο μας έχει συνηθίσει και σκέφτομαι εκ των υστέρων πόσο γάντι του ταίριαξε αυτό. Τα amuse bouche ήταν στην κυριολεξία εντυπωσιακά, νόστιμα και αντιπροσωπευτικά της ικανότητας ενός μάγειρα, ο οποίος παίζει στα δάχτυλα τις τεχνικές, συμπυκνώνοντας παράλληλα σε αυτά και τη βαθιά γεύση της άψογα εκτελεσμένης πρώτης ύλης. Όπως το θαυμάσιο υγρό ραβιόλι της ντομάτας με το ελαιόλαδο ή το αυγό με το στακοβούτυρο στο εσωτερικό του κρόκου.

Το στιφάδο μανιταριών ήταν υποδειγματικό, τα ιδανικά ψημένα pork cheeks με τον πλούσιο πουρέ πράσινου μήλου και το σέλερι εξαιρετική πρόταση, ενώ αν και το στιφάδο με τα short ribs δεν του βγήκε καθόλου, φάγαμε στο σύνολο τόσο καλά που το ξεχάσαμε το επόμενο λεπτό. Πολλά credits και στην ομάδα των τριών δυνατών μαγείρων, στην Νίκολι Άνθη, τον Χρήστο Αλαμάνο και τον Σάκη Κωνσταντακόπουλο που έμειναν δυο μέρες άυπνοι και εργάστηκαν με συγκινητική αφοσίωση σε δύσκολες συνθήκες για να βγει στον αέρα ένα τόσο απαιτητικό μενού. Το φεστιβάλ γεύσης στο Bansko έκλεισε μετά από έναν ολόκληρο μήνα σεμιναρίων και γαστρονομικών dinners στο Premier, με ένα μενού πέντε πιάτων από τον βραβευμένο με ένα αστέρι Michelin, Roland Klein και θέμα την "Μοντέρνα Ολλανδική Κουζίνα". Η βραδιά, γαστρονομικά μιλώντας πάντα, κύλησε αμήχανα γιατί τα πιάτα που μας παρουσίασε ο, αξιόλογος κατά τα άλλα, σεφ ήταν άνισα.

Μπορεί το μοσχαρίσιο ταρτάρ με τον αστακό και την creme fraiche να ήταν μια έναρξη υψηλού επιπέδου που μαγνήτιζε, το κους κους όμως του κουνουπιδιού με τα κρύα χτένια και το "αδικοχαμένο" Fois Gras, αποδείχτηκε απογοητευτικό. To άτυχο καλκάνι ήρθε σχεδόν λιωμένο και το υπέροχο στρείδι στην πέτσα του δεν μπόρεσε να περισώσει την είκονα. Του βγάζω όμως το καπέλο για το πολύ καλό φιλέτο ελαφιού με τη γκοφρέτα παρμαζένας και τα φρούτα του δάσους. Οσκαρικό ψήσιμο. Το "γλυκό" με τα μήλα, την άγευστη μαρέγκα και το σανγουίνι ήταν αδιάφορο, ενοχλητικά ξινό και προσπαθώ να το ξεχάσω. Αν ήθελα να καθαρίσω το στόμα μου θα έβαζα Listerine. 

"All about chocolate" με τον Δημήτρη Χρονόπουλο and now the end is near...

Άφησα για το τέλος το εξαιρετικό σεμινάριο ζαχαροπλαστικής με θέμα τη σοκολάτα που παρέδωσε ο Δημήτρης Χρονόπουλος με το δεξί του χέρι Σπύρο Πεδιαδιτάκη  στο Premier Mountain Resort, γιατί κάνοντας ένα ταμείο του ταξιδιού μου, είναι αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση από όλες τις δραστηριότητες που παρακολούθησα. Είναι αυτό που φρόντισα στα σίγουρα να αποθηκεύσω στο σκληρό μου δίσκο. Άψογα διοργανωμένο και με μεγάλο θεματικό ενδιάφερον για τους επαγγελματίες που το παρακολούθησαν. Ο Δημήτρης Χρονόπουλος είναι ένας από τους σημαντικότερους ζαχαροπλάστες της γενιάς του. Αυτό είναι γνωστό. Έχει περάσει από σπουδαία εστιατόρια της Αθήνας όπως η Σπονδή και το Vardis, επιμελείται την λίστα των επιδορπίων στο Βαρούλκο και το Inbi, είναι τεχνικός εκπρόσωπος της κορυφαίας Valrhona και το βιογραφικό του είναι πολύ ζηλευτό. Δεν θα επεκταθώ άλλο προς το παρόν γιατί στο προσεχές διάστημα θα δημοσιεύσουμε στο FnL μια κουβέντα που κάναμε οι δυο μας και πιστεύω πως αξίζει της προσοχής σας.

 Η πρώτη μέρα άρχισε με θεωρία η οποία έγινε πολύ σύντομα πράξη με την προετοιμασία κάποιων βασικών παρασκευών για τα επιδόρπια που θα μας παρουσίαζαν την Παρασκευή. Εκεί είδα καρέ καρέ πως φτιάχνεται το θρυλικό σοκαλατένιο πούρο που παρουσίαζε ο Χρονόπουλος στο Βαρούλκο, ποιο είναι το ιδανικό ψήσιμο για τα μακαρόν, ποιά είναι η σωστή υφή της καραμέλας ή πως γίνεται μια σφαίρα από βερίκοκο. Εντυπωσιάστηκα επίσης από την απόλυτη ησυχία που παρακολουθούσαν το σεμινάριο όσοι συμμετείχαν. Δούλευαν γρήγορα, μεθοδικά και αθόρυβα. Τη τελευταία μέρα στήθηκε ένας μπουφές με όλα τα επιδόρπια και ότι δοκιμάσαμε διακρινόταν από αυτή τη σπουδαία λιτότητα, τη φινέτσα, τη δημιουργικότητα και το classy που χαρακτηρίζει τα γλυκά του Δημήτρη Χρονόπουλου. Μου πήρε τα μυαλά το Coffee Liegeois, μια συνταγή της Valrhona, που εκτέλεσε ο ίδιος μαζί με την ομάδα του άψογα. Με φαντάζομαι να την ξαναγεύομαι παρέα με έναν εσπρέσσο στο Nektar Lounge Bar του Premier με τη διαφορά όμως πως την επόμενη φορά τουλάχιστον στο Bansko θα χιονίζει. 

Πηγή: fnl-guide.com