Ποιος θα τους σταματήσει; Τον αμοράλ Βενιζέλο, τα ψέμματα Σαμαρά και το παπαδίστικο ύφος του Κουβέλη; Ένα άρθρο του Χρήστου Δημήτρη στην Avgi
“Δεν σας λέω -κάθε άλλο- ότι τα δύσκολα πια πέρασαν. Σας λέω, όμως, ότι οι θυσίες πιάνουν τόπο. Και η κατάσταση έχει αρχίσει να αλλάζει. Η ψυχολογία έχει αρχίσει να αλλάζει. Σε λίγο η βελτίωση αυτή θα γίνεται αισθητή από όλο και περισσότερους” υπογράμμισε ο πρωθυπουργός στο πρόσφατο μήνυμά του προς τους Έλληνες πολίτες. Κατά σύμπτωση, στις τελευταίες 48 ώρες είχαμε 9 αυτοκτονίες απελπισμένων από την οικονομική κρίση ανθρώπων! Είναι τρομερό πόσα ψέματα μπορεί να πει ένας άνθρωπος και με πόσο θράσος μπορεί να παρουσιάζει το μαύρο για άσπρο για να κερδίσει λίγο χρόνο στην εξουσία!
“Δεν σας λέω -κάθε άλλο- ότι τα δύσκολα πια πέρασαν. Σας λέω, όμως, ότι οι θυσίες πιάνουν τόπο. Και η κατάσταση έχει αρχίσει να αλλάζει. Η ψυχολογία έχει αρχίσει να αλλάζει. Σε λίγο η βελτίωση αυτή θα γίνεται αισθητή από όλο και περισσότερους” υπογράμμισε ο πρωθυπουργός στο πρόσφατο μήνυμά του προς τους Έλληνες πολίτες. Κατά σύμπτωση, στις τελευταίες 48 ώρες είχαμε 9 αυτοκτονίες απελπισμένων από την οικονομική κρίση ανθρώπων! Είναι τρομερό πόσα ψέματα μπορεί να πει ένας άνθρωπος και με πόσο θράσος μπορεί να παρουσιάζει το μαύρο για άσπρο για να κερδίσει λίγο χρόνο στην εξουσία!
Ο ΑΜΟΡΑΛ Βενιζέλος είναι μέσα σε όλες τις νεοφιλελεύθερες γερμανικών συμφερόντων βιαιότητες με το μικρό ΠΑΣΟΚ που ελέγχει. Ο δε Φώτης πιστεύει ότι το παπαδίστικο ύφος του μπορεί να κρύψει την απόλυτη υποταγή του. Παίζει συνεχώς το παιχνίδι των αντιρρήσεων έχοντας συμφωνήσει με Σαμαρά και Βενιζέλο να λέει τελικά ναι σε όλα όσα διατάσσει η τρόικα. Νέο παράδειγμα, το χαράτσι στα ακίνητα για το 2013. Του έκαναν τη χάρη να το βαφτίσουν ενιαίο φόρο που θα εισπράττεται από τη ΔΕΗ. Το μείωσαν -λένε- και κατά 15%. Ανεβάζουν όμως τις αντικειμενικές αξίες και επεκτείνουν τον φόρο και στα αγροτεμάχια, εξαφανίζοντας πατ κιουτ το μείον 15%.
ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ, ο επικεφαλής της σοσιαλιστικής ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο, Χάνες Σβόμποντα, παρακολουθώντας την υποταγή και αφομοίωση των σοσιαλδημοκρατών της Ευρώπης από τον γερμανικό ηγεμονικό νεοφιλελευθερισμό, κάλεσε το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜ.ΑΡ. να βρουν τρόπο να συνομιλήσουν με τον ΣΥΡΙΖΑ. “Τότε μόνο -είπε- θα υπάρξει η δυνατότητα να δημιουργηθεί ένα Κίνημα που θα ελκύει πολλούς ανθρώπους που σήμερα στερούνται των κοινωνικών τους δικαιωμάτων και που δεν θα λένε μόνο για τις δυσκολίες των πραγμάτων, αλλά και θα γνωρίζουν τι πρέπει να γίνει”. Καλή η πρόθεση, μόνον που ο Βενιζέλος έχει υπογράψει συμβόλαιο για να επιτίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ και δρόμος αριστερής στροφής δεν υπάρχει ούτε ως πρωταπριλιάτικο ψέμα. Όσο για τον Φώτη, όποιος του διασφαλίσει μερίδιο στην εξουσία, δεν έχει την παραμικρή αντίρρηση συνεργασίας. Όπως μάλιστα βροντοφωνάζει στα πάνελ και ο Θόδωρος Μαργαρίτης, “Εμείς της ΔΗΜ.ΑΡ., δεν έχουμε ψηφίσει τα Μνημόνια!”
ΠΡΟΣ το παρόν, το μόνο που γίνεται είναι να εφαρμόζονται οι διαταγές των δανειστών. Δηλαδή να συνεχίζονται οι θανατηφόρες δόσεις του φαρμάκου που σκοτώνουν τον ασθενή, που έλεγε κάποτε και ο Αντωνάκης. Εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο πλην του ΣΥΡΙΖΑ (που εργάζεται για την ολοκλήρωσή του) δεν διαθέτει κανείς. Αυτοί που κυβερνούν ελπίζουν πως τα σχέδια που θα φέρουν οι Γερμανοί με τους συνεργάτες τους, θα βάλουν μπροστά κάποια μηχανή. Τα σχέδια αυτά όμως δεν προβλέπουν εθνική παιδεία και έρευνα. Δεν προβλέπουν εθνικό σύστημα υγείας. Δεν προβλέπουν τραπεζικό σύστημα για εθνικού χαρακτήρα ανάπτυξη. Δεν προβλέπουν υψηλής προστιθέμενης αξίας θέσεις εργασίας. Ούτε το νερό δεν αφήνουν ως δημόσιο αγαθό! Εμείς απλώς πρέπει να συρρικνωθούμε, το ταχύτερο, στο εντελώς απαραίτητο υπηρετικό προσωπικό.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ, μικρή σημασία θα είχαν αν απέναντι σε αυτές τις φαύλες και υποταγμένες στους πιστωτές πολιτικές δυνάμεις που κυβερνούν τη χώρα υπήρχε ένας σοβαρός ΣΥΡΙΖΑ. Η βίαιη ωρίμανση που ένιωσε ο Γιάννης Δραγασάκης ότι χρειαζόταν η δύναμη που επέλεξε και ανέδειξε με την ψήφο του ο ελληνικός λαός, για την αποστολή σωτηρίας της πατρίδας μας, προαπαιτεί μια (ανεύρετη ακόμη) βαθιά συναίσθηση της πραγματικότητας των δυσκολιών και του καθήκοντος απέναντι στην κοινωνία. Δυστυχώς τα πράγματα κυλάνε αργά και βασανιστικά, καθώς χρόνος δεν υπάρχει. Η τελευταία μεγάλη ευκαιρία της Αριστεράς στην Ελλάδα είναι τώρα. Αν και μετά το συνέδριο του Ιουνίου ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατακτήσει τη λογική του ενιαίου, μεγάλου δημοκρατικού κινήματος, αν συνεχιστούν οι σημερινοί παραλογισμοί, χάσαμε. Όχι μόνο εμείς. Αλλά μαζί και τα ευρωπαϊκά λαϊκά κινήματα που έχουν στραμμένα τα μάτια και τις ελπίδες τους σε μας.
Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr