Όσοι περίμεναν ένα Τσίπρα ικέτη διαψεύστηκαν, τα είπε χωρίς εντάσεις, χωρίς φιοριτούρες, με αποφασιστικότητα! Γράφει ο Γ. Κυρίτσης!

Δεν πρωτοτύπησε. Είπε τα ίδια που λέει και δημοσίως, τα ίδια που λέει στη Βουλή, τα ίδια που λέει σε όλες τις διεθνείς συναντήσεις του. Δεν έκανε βήμα πίσω.

Του Γιώργου Κυρίτση - avgi.gr

Είπε ξεκάθαρα στη Γερμανίδα καγκελάριο ότι δεν υπάρχει "success story" και ότι το πρόγραμμα που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα επέφερε καταστροφή, την οποία μάλιστα περιέγραψε με νούμερα. Η τοποθέτηση αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη γερμανική αφήγηση και κυρίως με την επιμονή Σόιμπλε ότι η λιτότητα πέτυχε και πρέπει να συνεχιστεί. Μια απλή αντιπαραβολή με το "ουδείς αναμάρτητος" του Αντ. Σαμαρά μόλις εξελέγη πρωθυπουργός αρκεί για να δείξει την αλλαγή προσέγγισης.
Έθεσε το ζήτημα της εσωτερικής ατζέντας του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και τη φορολόγηση των πλουσίων, μιλώντας και πάλι με τη γλώσσα των αριθμών, με βάση τα στοιχεία της μελέτης Γιαννίτση για λογαριασμό μεγάλου γερμανικού ινστιτούτου. Το στοιχείο ότι τα φτωχότερα στρώματα επιβαρύνθηκαν την τελευταία πενταετία φορολογικά κατά 337%, ενώ τα ανώτερα στρώματα κατά 9% μιλάει από μόνο του. Η φοροασυλία των ελληνικών ελίτ είναι μια πάγια καταγγελία ακόμα και της γερμανικής πλευράς.

Έθιξε το σκάνδαλο της Siemens και η ανάγκη της Γερμανίας να συνεργαστεί με την Αθήνα για τη διαλεύκανσή του ετέθη επίσης από τον πρωθυπουργό. Να υπενθυμίσουμε ότι το ζήτημα είχε τεθεί και στη συνάντηση Σόιμπλε - Βαρουφάκη, αλλά από Έλληνα δημοσιογράφο.
Τέλος, για πρώτη φορά Έλληνας πρωθυπουργός έθεσε στο ανώτατο δυνατό επίπεδο και δημοσίως το ζήτημα των γερμανικών οφειλών. Ο πρωθυπουργός το χαρακτήρισε πρωτίστως ηθικό ζήτημα και αυτόνομο και όχι επιχείρημα για συμψηφισμό στη γενική διαπραγμάτευση. Διαχώρισε μάλιστα τη σημερινή δημοκρατική Γερμανία από το ναζιστικό παρελθόν. Αξίζει να σημειωθεί ότι την αναγκη αντιμετώπισης του θέματος αναγνώρισε και η καγκελάριος Μέρκελ.

Ο Τσίπρας απέδειξε ότι στον διάλογο δεν υπάρχουν απαγορευμένα θέματα, δεν υπάρχουν απαγορευμένες λέξεις, ότι δεν τίθενται μόνο αυτά που οι συνομιλητές μας θέλουν να ακούσουν, αλλά αυτά που η χώρα θέλει να τονίσει. Νέα ήθη, μακριά από την παράδοση των σαμαροβενιζέλων.