Aυτή η γυναίκα έχει τα ωραιότερα μαλλιά του κόσμου - μελαχρινή μπαλαρίνα με πλούσια λιονταρίσια χαίτη

Το αποτέλεσμα είναι συναρπαστικό αφού οι κυματισμοί στα μαλλιά της ταιριάζουν με τις κινήσεις του χορού της.

Το σημείωμα αυτό δεν είναι διαφημιστικό απλά η φωτογραφία με την πρίμα μπαλαρίνα έγινε έμπνευση για να σας παρουσιάσουμε.

Ποια είναι η πρίμα μπαλαρίνα;

Η Νταϊάνα Βίσνιεβα γεννήθηκε, το 1976, στην Αγία Πετρούπολη και αποφοίτησε από την περίφημη Ακαδημία Μπαλέτου Βαγκάνοβα. Ηδη από τα πρώτα της χρόνια στην Ακαδημία είχε φανεί ότι ήταν μια χαρισματική μπαλαρίνα. Και, βέβαια, κάθε άλλο παρά είναι τυχαίο που κατά τον τελευταίο χρόνο των σπουδών της άρχισε να εμφανίζεται στο Θέατρο Μαρίινσκι, ενώ το 1995 έγινε κανονικό στέλεχος. Από εκεί και πέρα οι διακρίσεις θα διαδέχονταν η μία την άλλη: Πρώτη χορεύτρια ονομάστηκε το 1996 έχοντας προηγουμένως, το 1994, κερδίσει στον Διεθνή Διαγωνισμό Μπαλέτου της Λοζάνης.

Βραβείο

Το 1996 έλαβε το θεατρικό βραβείο της Αγίας Πετρούπολης «Χρυσός Προβολέας» και το 1998 το Βραβείο «Μπάλτικα». Στο ρεπερτόριό της συναντούμε τους μεγάλους ρόλους του ρομαντικού, του κλασικού και του νεοκλασικού ρωσικού και σοβιετικού ρεπερτορίου, αλλά και πρωταγωνιστικούς ρόλους σε μπαλέτα μυθικών χορογράφων του προηγούμενου αιώνα όπως ο Φοκίν, ο Μπαλανσίν, ο Ρολάν Πετί, ο Τζερόμ Ρόμπινς και ο Κένεθ ΜακΜίλαν. Επίσης, έχει εμφανιστεί στα σημαντικότερα θέατρα του κόσμου: Θέατρο La Scala του Μιλάνου, Όπερα του Παρισιού, Κόβεντ Γκάρντεν, Κρατική Όπερα του Βερολίνου, Μετροπόλιταν Οπερα. Εκτός από τις διεθνείς εμφανίσεις της και συνεργασίες έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και τίτλους όπως: «People's Artist of Russia», «Benois de la Danse», «The Best Dancer of Europe», και έχει πάρει τέσσερις φορές το βαρύτιμο «Golden Mask». Και ακόμη, το 2010 δημιούργησε το ίδρυμα με το όνομά της που ως σκοπό έχει την προώθηση του μπαλέτου, δημιουργώντας νέες παραγωγές. Οσο για το «Dialogues», αποτελεί μια τέτοια παραγωγή στην οποία η Νταϊάνα Βίσνιεβα καταφέρνει κάτι μοναδικό: Χειρίζεται με ασυνήθιστη δεξιοτεχνία τη σχέση του χορευτή με τη μουσική. Αλλά, πάνω απ’ όλα, υφαίνει ένα πολύπτυχο έργο υποβλητικής ομορφιάς- βαθύ και ποιητικό, ουσιώδες και περίτεχνο μες στην απλότητά του...

Επιμέλεια: Ειρήνη Νικολοπούλου