Νεοφιλελεύθεροι φόροι, ξύλο και Μακάρθης - Το ενδιαφέρον άρθρο του Άγη Βερούτη

Κάποιοι πιστεύουν σχεδόν ιδεοληπτικά, ότι αυτά που υποφέρει η κοινωνία αυτά τα πέντε χρόνια είναι οι συνέπειες του νεο-φιλελευθερισμού! Η αλήθεια δυστυχώς για αυτούς είναι πως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. (εκτός βέβαια και αν η στρέβλωση είναι σκόπιμη, για να προστατεύσει τις προσόδους).

Βέβαια ο νεο-φιλελευθερισμός δεν είναι πολιτική ιδεολογία, αλλά το όνομα μιας οικονομικής πρακτικής σχεδόν πλήρους απορρύθμισης των αγορών προκειμένου αυτές να δημιουργήσουν πλούτο και εκρηκτική ανάπτυξη μετά από μια δημοσιονομική κατάρρευση. 

Η απότομη και ακραία διακοπή των χρηματορροών από την παραγωγική οικονομία προς το κράτος, που προκρίνει ο νεοφιλελευθερισμός, μεγεθύνει απείρως την ανάπτυξη και την παραγωγή νέου πλούτου, ενίοτε όμως με κοινωνικά άδικα αποτελέσματα. 

Αυτή την πρακτική έχουν ακολουθήσει κυρίως αγγλοσαξωνικές συντηρητικές κυβερνήσεις του τέλους του περασμένου αιώνα, όπως της Μάργκαρετ Θάτσερ και του Ρόναλντ Ρέηγκαν, ως θεραπεία σε μια υπερφορολογημένη, ακραίως αναδιανεμητική, καταρρέουσα οικονομία που κλήθηκαν να θεραπεύσουν.

Η βασική αδυναμία του νεο-φιλελευθερισμού (ή νεο-συντηρητισμού όπως ονομάζεται από πολλούς στο εξωτερικό) έγκειται στην κοινωνικά άδικη πρακτική να πηγαίνει από την ακραία αναδιανομή, που καλείται να θεραπεύσει, στην μη-αναδιανομή, συχνότατα παραμελώντας τους πλέον αδύναμους της κοινωνίας στον υπέρμετρο ζήλο του να διακόψει τις χρηματοροές από τους παραγωγούς του πλούτου προς τους προσοδοθήρες.

Οι σημερινές συνθήκες που έφεραν την Ελλάδα στα μνημόνια, και συνεχίζουν να την κρατούν μέσα σε αυτά και την ύφεση, έχουν ως κινητήρα την αναδιανομή εισοδήματος και πλούτου, όπου 3.000.000 συνταξιούχοι και 1.000.000 υπάλληλοι του στενού και ευρύτερου δημοσίου τομέα, ζουν από το προϊόν της εργασίας και της δήμευσης του πλούτου της παραγωγικής οικονομίας. Αυτοί βγάζουν κυβερνήσεις.

Το να αποκαλεί, λοιπόν, κάποιος θολωμένος την σημερινή Ελληνική οικονομία νεο-φιλελεύθερη, είναι στο ίδιο πνεύμα όπως ονομάστηκε ο αγριότερος και πιο φουρτουνιασμένος ωκεανός του πλανήτη μας “Ειρηνικός”! Είναι σαν να ονομάζεις κάθε Αριστερό, “Σταλινιστή”, αλλά εκείνος πάραυτα να εφαρμόζει φιλελεύθερες πρακτικές...

Μέσα σε αυτό τον ιδεολογικό αχταρμά που προήγαγαν οι κομματικοί ινστρούχτορες της ελληνικής Αριστεράς των τελευταίων χρόνων, (κυρίως του ΠΑΣΟΚ αλλά και των ΣΥΝ, ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι, ΣΥΡΙΖΑ, κλπ), σε μια Οργουελική συντονισμένη προσπάθεια ετεροπροσδιορισμού και αφορισμού προς οτιδήποτε απειλεί τον μετριασμό της ακραίας αναδιανομής, ονομάσανε τον ιδεατό εχθρό τους “Νεο-φιλελευθερισμό” και όποιον δεν είναι με το μέρος τους στην διατήρηση της αφαίμαξης και της προσοδοθηρίας “νεο-φιλελεύθερο”.

Η ελληνική κοινωνία που δεν έχει ούτε διάθεση, ούτε το χρόνο να μπει σε μια αξιολόγηση των πολιτικών κινήτρων, έχαψε την απάτη του ετεροπροσδιορισμού του “Νεο-φιλελευθερισμού” από τους (με το αζημίωτο) επίδοξους αναδιανομείς, και κράτησε τη χώρα στην ύφεση και την υπανάπτυξη με την ψήφο του προς τους εκφραστές της συνέχισης της προσοδοθηρίας, της αναδιανομής από τους παραγωγούς του πλούτου στους προσοδοθήρες.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Όποιος χρησιμοποιεί σε δημόσια ή ιδιωτική συζήτηση την λέξη “νεοφιλελευθερισμός” για να περιγράψει την σημερινή κατάντια της χώρας, είναι πολιτικός απατεώνας!  Προσπαθεί να σας εξαπατήσει, και προφανώς ή είναι αποδέκτης προϊόντων αναδιανομής και φόρων των υπολοίπων, ή επίδοξος ρυθμιστής τους, ή απλά χρήσιμος ηλίθιος για τους παραπάνω.

Ούτε νεοφιλελευθερισμός υπάρχει στην Ελλάδα, ούτε οπαδοί των νεοφιλελεύθερων/νεοσυντηρητικών πρακτικών (τουλάχιστον πολιτικά υπολογίσιμοι). Ο συγκερασμός υπερφορολόγησης και νεοφιλελευθεριμού είναι αδύνατος σε αυτό το σύμπαν. Πώς να το κάνουμε;

Ζούμε τη δικτατορία της αναδιανομής!
Ζούμε στη χώρα που βρίσκεται στην 130η θέση οικονομικής ελευθερίας παγκοσμίως από 178 χώρες!
Με φόρους Σουηδίας, υπηρεσίες Ζιμπάμπουε, και μέγεθος δημοσίου τομέα Δανίας!
Στη χώρα όπου 1.000.000 προνομιούχοι πρόωροι συνταξιούχοι και αργόμισθοι του δημοσίου (δεν είναι όλοι αργόμισθοι!), παρασιτούν από τα χρήματα του ΦΠΑ της τυρόπιτας των 1.500.000 ανέργων οι οποίοι

δεν παίρνουν κανένα επίδομα ανεργίας, και που τους πείθουν κιόλας ότι αυτή η κατάσταση πρέπει να συνεχίσει! Εσαεί!

Αυτό ακριβώς πρεσβεύει και η σημερινή συγκυβέρνηση, όπου εξελέγη από 2,5 εκατομμύρια ψηφοφόρους με την αποκάλυψη του email Χαρδούβελη με τα μέτρα των 980 εκατ. ευρώ, για να καταλήξει στο Μνημόνιο ΙΙΙ με μέτρα πάνω από 10-15 δις, κυρίως φόρων!

Φόροι-φόροι-φόροι και απόπειρες ελέγχου με λεκτικές απειλές, και οικονομικές πιέσεις προς τα μέσα ενημέρωσης, για να μη μιλάνε πολύ-πολύ εναντίον της συγκυβέρνησης που ετοιμάζει την υπερφορολογική ταφόπλακα της ελληνικής οικονομίας. 

Όταν οι κυβερνήσεις που ψηφίζει ο ελληνικός Λαός συζητάνε μόνο για το πώς θα του ρίξουν ξύλο με φόρους-φόρους-φόρους, όταν η Βουλή των Ελλήνων προσομοιάζει τον ιδεολογικό διωγμό των αντιφρονούντων από τον Μακάρθυ, όταν η συγκυβέρνηση προσπαθεί να μετριάσει την κριτική για τα λάθη της με Σιμητικές τακτικές, όταν κανένα μέτρο δεν συζητά μείωση του κόστους του κράτους δυνάστη, καμία αναπτυξιακή κίνηση, ε τότε ναι, ζούμε τη Δικτατορία της Αναδιανομής!

Ακούει κανείς;