«Σε ηλικία 15 ετών ανακάλυψα ότι ήμουν….. υιοθετημένη»
Σε ηλικία 7-8 ετών παίζοντας στην σοφίτα του πατρικού μου σπιτιού βρήκα ένα γράμμα μέσα σε μια παλιά βαλίτσα…..Με όλη την παιδική μου περιέργεια διάβασα το γράμμα που αποστολέας ήταν μια θεία μου και παραλήπτης η μανούλα μου!!
Με μεγάλη λύπη της της ανακοίνωνε λοιπόν πως δεν βρέθηκε ακόμη ένα παιδάκι για αυτήν..Με την παιδικότητα του μυαλού μου αναρωτήθηκα τι το ήθελε άλλο ένα παιδί η μαμά μου.
Αλλά δεν το έδωσα και πολλή σημασία….Γρήγορα ήρθε κάτι άλλο να παίξω και να ξεχαστώ. Χωρίς να το αναφέρω ποτέ στην γλυκιά μου μανούλα …ακόμη και μέχρι σήμερα!!
Τα χρόνια περνούσαν ευχάριστα με πολύ αγάπη από τους γονείς μου. Τόση αγάπη που θα έφτανε να μεγαλώσει και να θρέψει άλλα 10 παιδιά!
Πάντα όμως είχα ένα άγνωστο αίσθημα μέσα μου, πάντα αναρωτιόμουν γιατί δεν έχω μωρουδίστικες φωτογραφίες μου όπως όλα τα άλλα παιδιά… ή γιατί οι γονείς μου είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία από τους γονείς των φίλων μου.
Όμως έφτανα μέχρι εκεί.
Σε ηλικία 15 ετών μαθαίνω την αλήθεια από έναν κύριο χωρίς να είναι στο οικογενειακό μας κύκλο, κάτι που δεν έμαθα ποτέ πώς το έμαθε αυτός και ποιός ο λόγος που μου το είπε, φυσικά σοκαρίστηκα. Έχασα τον κόσμο μου και δεν μπορούσα να το διαχειριστώ όλο αυτό, βλέπετε ήμουν ακριβώς πάνω στην εφηβεία μου.
Άρχισαν όλα να μου έρχονται σαν εικόνες… το γράμμα, οι φωτογραφίες που δεν είχα, η ηλικία των γονιών μου… Όλα μπήκαν σε μια σειρά και είχαν νόημα πια.
Για άλλη μια φορά οι γονείς μου, μου στάθηκαν με την αγάπη τους να μου εξηγήσουν τα πράγματα πως έγιναν και αν θέλω να με βοηθήσουν να βρω τους ανθρώπους που με έφεραν στον κόσμο. Και αυτή η συμπεριφορά ήταν η αιτία που όλο αυτό δεν μου άφησε κανένα ψυχικό τραύμα… μα κανένα!
Ίσα ίσα μεγάλωσε την αγάπη μου για αυτούς ακόμη περισσότερο.
Τους λάτρεψα ακόμη πιο πολύ..
Και όσο σκέφτομαι εκείνες τις μέρες… Τα μάτια της μανούλας μου που είχαν φόβο μην τους απορρίψω.
Πώς να το έκανα αυτό;
Αφού ήμουν ένα από τα πιο τυχερά παιδιά του κόσμου. Ήμουν ένα παιδί καρδιάς που μεγάλωσα με όλα τα καλά, με όλες της αξίες και με πολύ αγάπη…
Στεναχωριέμαι ακόμη και σήμερα που έκανα την μανούλα μου και τον πατερούλη μου να νοιώσουν έστω και για λίγο έτσι….τον φόβο ότι θα φύγω μακριά τους.
Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr
