Οι καταθέσεις των Ελλήνων είναι ασφαλείς & πως οι Ελληνικές Τράπεζες απομακρύνονται απο τον γκρεμό‏

Ο μεγαλύτερος φόβος των τραπεζιτών ήταν η συμμετοχή των επενδυτών στην οικονομική διάσωση, όπως έγινε στην Κύπρο, δηλαδή η αναγκαστική μετατροπή των καταθέσεων σε τραπεζικές μετοχές. Το σχέδιο του μνημονίου με ημερομηνία συγγραφής 11 Αυγούστου μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της υποδηλώνει ότι μπορεί να αποφευχθεί αυτό το δραστικό βήμα. Δεσμεύει τους Ελληνες να ολοκληρώσουν την όποια ανακεφαλαιοποίηση μέχρι το τέλος του 2015, χρησιμοποιώντας ευρωπαϊκούς πόρους ύψους μεταξύ 10 δισ. και 25 δισ. ευρώ. Η διορία έως το τέλος του χρόνου είναι σημαντική. Μετά αυτή την ημερομηνία ίσως να χρειαστεί να εφαρμοστούν οι ευρωπαϊκοί νόμοι, σύμφωνα με τους οποίους είναι αναγκαστικό να χρησιμοποιηθεί ποσοστό μέχρι και 8% του παθητικού του τραπεζικού τομέα προτού χρησιμοποιηθούν χρήματα των φορολογουμένων για τη διάσωση.

Αν τα ίδια κεφάλαια των ελληνικών τραπεζών, ομόλογα μειωμένης και αυξημένης εξασφάλισης, δεν αρκούν για να συγκεντρωθούν 24 δισ. ευρώ, τότε μπορεί να υποστούν απώλειες και οι ανασφάλιστες καταθέσεις (σ.σ. άνω των 100.000 ευρώ).

Χωρίς να χρειάζεται να ανησυχούν για τον νόμο περί αναγκαστικής συμμετοχής των επενδυτών στην οικονομική διάσωση, η ανάγκη να συνεισφέρουν και οι καταθέτες θα εξαρτηθεί από το πόσα χρήματα θα χρειαστούν οι ελληνικές τράπεζες, κάτι που θα καθοριστεί από τις τραπεζικές δοκιμασίες αντοχής που θα διενεργήσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα το φθινόπωρο. Αν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έχουν αυξηθεί από το σημερινό επίπεδο του 40% των δανείων στο 60%, και αν οι προβλέψεις καλύπτουν το 60% εξ αυτών, οι ελληνικές τράπεζες θα μπορούσαν να χρειαστούν 30 δισ. ευρώ προκειμένου να καλύψουν τις απώλειες, συν 10 δισ. ευρώ για να αυξήσουν τα κεφάλαιά τους σε ικανοποιητικότερο επίπεδο.

Ολα αυτά φαντάζουν σήμερα εφικτά. Το συνολικό ποσό ιδίων κεφαλαίων, ομολόγων μειωμένης και υψηλής εξασφάλισης, μαζί με τα 25 δισ. ευρώ που θα προέλθουν από την ευρωπαϊκή διάσωση, υπερβαίνουν τα 55 δισ. ευρώ.

Το ποσό πρέπει να επαρκεί ακόμη και αν δεν προσμετρηθεί ποσό ύψους 10 δισ. με 15 δισ. ευρώ που προέρχεται από τον λεγόμενο αναβαλλόμενο φόρο (σ.σ. μελλοντικές εκπτώσεις στη φορολόγηση των τραπεζών προκειμένου να καλύψουν τις μεγάλες απώλειες του παρελθόντος), με το αιτιολογικό ότι αυτά τα χρήματα δεν είναι πραγματικά κεφάλαια, όπως υπονοείται στο Μνημόνιο.

Κανείς δεν γνωρίζει ακόμη το ύψος των μη εξυπηρετούμενων δανείων των ελληνικών τραπεζών και οι κεφαλαιακοί έλεγχοι ασκούν μεγάλη πίεση στους δανειολήπτες. Ομως, άλλες μεταρρυθμίσεις που προβλέπονται στο πλαίσιο της νέας συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και δανειστών, όπως να γίνουν αυστηρότεροι οι νόμοι περί χρεοκοπίας εταιρειών και ιδιωτών, θα μπορούσαν να επιβραδύνουν την αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, αν εφαρμοστούν.

Ολα αυτά πιθανότατα δεν επαρκούν για να δελεάσουν ξένους επενδυτές να πάρουν μέρος στην ανακεφαλαιοποίηση. Ωστόσο, η ενίσχυση της εμπιστοσύνης προς τον ελληνικό τραπεζικό τομέα αποτελεί σημαντικό βήμα για την επίλυση του ελληνικού προβλήματος.