Το 10ήμερο της τελικής "μάχης" για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών - Η αξιολόγηση των 4.000 επιχειρηματικών & στεγαστικών δανείων‏

Μέχρι τις 15 Οκτωβρίου, διάστημα στο οποίο θα πρέπει να καθοριστεί το πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης και να οριστικοποιηθούν, ώστε στη συνέχεια να ψηφιστούν, οι αλλαγές στο νόμο για τη λειτουργία του ΤΧΣ, θα δοθεί η τελική "μάχη" για τον "λογαριασμό" της ανακεφαλαιοποίησης. Πρόκειται για μία "μάχη" που δεν αφορά μόνο τον SSM, την DGComp και τους ιδιώτες μετόχους των τραπεζών. Σε πρώτο και τελευταίο επίπεδο αφορά την επικράτηση της ισχυρότερης άποψης μεταξύ των διαφορετικών απόψεων των "θεσμών" για το ύψος των νέας ενίσχυσης που θα πρέπει να δεχτούν οι ελληνικές τράπεζες. 

Όπως έχει αποκαλύψει το "Κεφάλαιο", η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών αποτελεί πεδίο "σύγκρουσης" του ΔΝΤ, το οποίο πιέζει "στο παρασκήνιο" για υψηλή ανακεφαλαιοποίηση, και του ESM, ο οποίος επιθυμεί να περιοριστεί όσο γίνεται περισσότερο το ύψος της ενίσχυσης από το "πακέτο" των 25 δισ. ευρώ για τις τράπεζες ούτως ώστε να καταστεί εφικτή η συμμετοχή ιδιωτών στις αυξήσεις κεφαλαίου. Τη θέση του ESM υποστηρίζει και η Κομισιόν, ενώ στον αντίποδα, με το ΔΝΤ συμβαδίζει η Γερμανία με την ισχυρή επιρροή της στο EWG και το Eurogroup, και βεβαίως η ΕΚΤ και ο μηχανισμός της, SSM.

Η "μάχη" αυτή στα μετόπισθεν είναι που δημιουργεί τις "αντιφάσεις" μεταξύ των "μαθηματικά" υπολογισμένων κεφαλαιακών αναγκών των τραπεζών που κινούνται σε μονοψήφιο νούμερο και των κεφαλαιακών αναγκών, της τάξεως των 17 δισ. ευρώ, στις οποίες φαίνεται να οδηγούνται οι τράπεζες. Το "τέντωμα" αυτού του "σχοινιού" είναι που έχει φέρει (και ίσως έχει συνέχεια και μετά την ανακεφαλαιοποίηση) σε σύγκρουση τους ξένους μεγαλομετόχους των τραπεζών με τον SSM.

Σε ένα βαθμό, οι αντιφάσεις από την "κόντρα γιγάντων" απεικονίζονται και στην εν εξελίξει διαδικασία του stress test. Ενώ στο τέλος της εβδομάδας αυτής θα "κλείσει" η διαδικασία των AQRs, οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν τα εξής:

- Η αξιολόγηση των 4.000 επιχειρηματικών και στεγαστικών δανείων των τραπεζών καταλήγει με πολύ σκληρές παραδοχές. Ο έλεγχος των AQRs φτάνει να λαμβάνει υπόψη ακόμη και τα έξοδα που θα χρειαστούν οι τράπεζες για να βγάλουν στο σφυρί τα ακίνητα που έχουν ως κάλυψη στα δάνειά τους! Όσο για τις παραδοχές σχετικά με την πτώση των τιμών στα καλύμματα των δανείων, έναντι πτώσης των τιμών των ακινήτων 30% - 35% που επιχειρούσαν να "περάσουν" οι τράπεζες, τα AQRs διαχωρίζουν τύπους ακινήτων και επιβάλλουν "haircut" τιμής που ξεκινά από 20% σε κάποιες κατοικίες και φτάνει το 50% στα επαγγελματικά ακίνητα.
- Από την άλλη πλευρά, ηπιότερες φαίνονται οι παραδοχές για τον υπολογισμό του αναβαλλόμενου φόρου. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες του Capital.gr, στις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών θα προσμετρηθεί σε ποσοστό 30% - 50% το κομμάτι των φορολογικών απαιτήσεων από το DTA, ενώ δεν θα επηρεαστεί το DTC. Ως αποτέλεσμα, εκτιμάται ότι η επίπτωση του αναβαλλόμενου φόρου θα συμβάλει στη διαμόρφωση των νέων κεφαλαιακών αναγκών κατά 1,5 δισ. ευρώ.

Το DTC (Deferred Tax Credit), είναι οι οριστικές και εκκαθαρισμένες απαιτήσεις έναντι του Δημοσίου στις οποίες (με το άρθρο 5 του νόμου 4303/17.10.2014), μετατρέπονται εκείνες οι αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις (DTA: Deferred Tax Assets)  που αφορούν στο PSI και στις προβλέψεις/ζημιές που αφορούν σε δάνεια.

Για τις ελληνικές τράπεζες όλος ο αναβαλλόμενος φόρος DTA ανέρχεται σε 15 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 12,8 δισ. ευρώ είναι οι "επιλέξιμες" φορολογικές απαιτήσεις για τον DTC. Σημειώνεται ότι όσο περισσότερο απομειώνεται ο DTA τόσο μεγαλύτερη είναι η ζημιά στην καθαρή θέση της τράπεζας, γεγονός που φαίνεται ότι αποφεύγεται με τις παραδοχές που προωθούνται στα stress tests για τον αναβαλλόμενο φόρο.