Το κακό και ο νόμος - Ένα άρθρο του Λευτέρη Κουσούλη

Ο άνθρωπος αντιστρατεύεται  το κακό. Έτσι τουλάχιστον πιστεύει. Ξόανα, τελετουργίες, θρησκείες, δόγματα, ιδεολογίες, νόμοι. Η απόκρουση του κακού, γίνεται θεμελιωτικό στοιχείο για την εδραίωση της κοινωνικής συγκρότησης σε διάφορες ιστορικές φάσεις.



Το κακό δεν είναι ποτέ αυστηρά προσδιορισμένο. Η φύση του κακού αλλάζει από κοινωνία σε κοινωνία και από εποχή σε εποχή. Στην αντιπαράθεση αυτή, δεν έχουμε ποτέ καθαρή εικόνα για το νικητή. Μόδα, καταναλωτισμός, τεχνική, μερικά παραδείγματα του ενσαρκωμένου κακού, κατά μία άποψη, ή του ενσαρκωμένου καλού, κατά άλλη.

Στην επικαιρότητα των ημερών, το κακό ονομάζεται διαφορετικά. Ξενοφοβία, ρατσισμός, μίσος. Μπορεί ο νόμος να το αντικρούσει; Μπορεί πέραν της συνείδησης, ζητήματα όπως αυτά να αντιμετωπιστούν από μια νέα διακήρυξη καλών προθέσεων; Μπορεί να υπαχθούν αποτελεσματικά στην έννοια της έννομης τάξης; Μπορεί το μίσος να γίνει αντικείμενο κύρωσης και τιμωρίας χωρίς να συνοδευτεί από μια πολιτική αντίληψη και ερμηνεία; Και ο άλλος αδελφός του; Ο φθόνος; Πώς θα υπαχθεί στην έννομη τάξη; Και η μισαλληλία; Συζήτηση για σπουδαστήριο Νομικής.
Στην Ελλάδα το μέγιστο ζήτημα παραμένει η εναντίωση στη γενικευμένη ατμόσφαιρα ανομίας. Συνεπώς και η υπεράσπιση των υπαρκτών νόμων. Το υπογραμμίζουμε για άλλη μια φορά: Το μέτωπο της υπεράσπισης του Νόμου, θα αποδειχθεί το πιο επώδυνο και σκληρό μέτωπο στην πορεία εξόδου από την κρίση.