Φωτογράφιση - έργο τέχνης: Η Cate Blanchett έγινε ο Μικρός Πρίγκιπας του Εξιπερί για το W

Η δημοσιογράφος Lynn Hirschberg την συνάντησε στο MoMA της Νέας Υόρκης σε μια έκθεση για τον Picasso. Κι εκεί, ανάμεσα στα γλυπτά του ανατρεπτικού καλλιτέχνη, η διάσημη ηθοποιός μίλησε για το θέατρο, τον κινηματογράφο, τους ρόλους της, την τέχνη, την ομοφυλοφιλία, την «Carol» και την τελειότητα που της «χρεώνουν» σε ό,τι επιχειρεί.  

«Δεν είμαι τέλεια. Συνεχώς αποτυγχάνω» εξηγεί η Cate, όταν η δημοσιογράφος τη ρωτά ποιο είναι το κλειδί της τελειότητας, δεδομένου πως το όνομά της συνοδεύει μια λαμπρή θεατρική και κινηματογραφική καριέρα. Σε αυτή περιλαμβάνεται ένα βραβείο Όσκαρ για το «Blue Jasmine», η διαχείριση του Sydney Theatre τα τελευταία πέντε χρόνια από κοινού με τον σύζυγό της Andrew Upton και τέσσερα παιδιά- τρία αγόρια και ένα κοριτσάκι που υιοθέτησε πρόσφατα κι είναι μόλις ενός έτους.

«Όταν αποφασίσαμε με τον Andrew να το αναλάβουμε (το θέατρο) το 2008, δεν φαντάστηκα πως θα επέστρεφα στον κινηματογράφο. Αλλά εντάξει. Όταν εξετάζω τους ρόλους που είναι να παίξω, βρίσκω τα εμπόδια πολύ ενδιαφέροντα. Κι όπως λέει η συγγραφέας Jeanette Winterson: 'Αυτό που ρισκάρεις δείχνει αυτό που εκτιμάς'- κι αυτό είναι κάτι που πάντα σκέφτομαι» λέει η Cate.   Κάποια στιγμή, και ενώ στέκεται μπροστά σε ένα γλυπτό του Πικάσο, βρίσκει αφορμή να μιλήσει για τα συναισθήματα που βιώνει τόσο όταν ξεκινά γυρίσματα για μια ταινία αλλά και για όταν τελειώνουν. 

«Είχα διαβάσει για έναν καλλιτέχνη που παράτησε τη φίλη του για τέσσερα χρόνια. Ήθελε να δημιουργήσει χωρίς περισπασμούς και τελικά γύρισε πίσω με τέσσερα σπιρτόκουτα γεμάτα σκόνη. Είχε τέτοια εμμονή μαζί της και με την τέχνη που κατέληξε να μην φτιάξει τίποτα απολύτως. Κάθε φορά που ξεκινώ ένα project, πρέπει να συμφιλιώνομαι με την ιδέα πως μπορεί να είναι καταστροφή. Μ' αρέσει αυτή η αίσθηση της συνέπειας» λέει η ίδια. «Το να κάνεις ταινίες είναι σαν να ζεις σε όνειρο. Ξαναμπαίνεις στην πραγματικότητα όταν τελειώνουν τα γυρίσματα». Στην ταινία «Carol» η Blanchett υποδύεται μια γυναίκα πολύ μεγαλύτερη από την ίδια, που ερωτεύεται μια νεαρή υπάλληλο πολυκαταστήματος (Rooney Mara), που ονειρεύεται να αλλάξει τη ζωή της και να αγγίξει την πολυτέλεια. Πρόκειται για μια καθηλωτική ιστορία, που προσεγγίζει υπό ένα διαφορετικό πρίσμα την ομοφυλοφιλία, με ρομαντισμό και δράμα.   

Αναπόφευκτα η κουβέντα πέρασε και από το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας. Αυτή τη φορά όχι με κάποια άμεση ερώτηση, όπως αντίστοιχες που είχαν ρωτήσει την Blanchett στην προβολή της ταινίας στις Κάννες. Σύμφωνα με το W, τότε πολλοί δημοσιογράφοι σχεδόν είχαν απογοητευθεί που καμία από τις δύο πρωταγωνίστριες δεν είναι και στην αληθινή ζωή της ομοφυλόφιλη. Μάλιστα κάποιος την είχε ρωτήσει ευθέως αν είχε ποτέ «σχέσεις» με γυναίκες. «Πολλές φορές. Αλλά αν εννοείται αν είχα 'σεξουαλικές σχέσεις' με γυναίκες, η απάντηση είναι όχι» είχε απαντήσει τότε η Blanchett.   

Περνώντας με μαεστρία στο θέμα της επικείμενης πρεμιέρας, η Blanchett σχολιάζοντας ένα ακόμη έργο τέχνης του Picasso, τοποθετείται για την τέχνη και το τι θα πρέπει αυτή να υπηρετεί σήμερα. «Η τέχνη υποτίθεται πως είναι πρόκληση, όχι διαπαιδαγώγηση. Το 2015, ένα έπρεπε να είναι το θέμα: Ποιον νοιάζει αν είχα λεσβιακές σχέσεις ή όχι; Πείτε με παλιομοδίτισσα, αλλά από πάντα πίστευα πως η δουλειά μου σαν ηθοποιός ήταν να ξυπνάω και να επεκτείνω την αίσθηση του κοινού για το σύμπαν».  

«Πάντα έβρισκα ενδιαφέρουσα την κριτική. Όπως η τέχνη, έτσι και ο κινηματογράφος ποτέ δεν πρέπει να είναι απόλυτος ή εγκλωβισμένος σε έρευνες αγοράς 'καλών προθέσεων'» λέει η Blanchett.  

Τη φωτογράφηση, η οποία χαρακτηρίζεται έργο τέχνης, υπογράφει ο θρυλικός Τim Walker ο οποίος εμπνεύστηκε από το διάσημο βιβλίο του Εξιπερί και μεταμόρφωσε την ηθοποιό σε "Μικρό Πρίγκηπα", αλλά με ρούχα υψηλής ραπτικής.