Οι μετροπόντικες πιάνουν ξανά δουλειά στη Θεσσαλονίκη! Το good news επιτελούς της συμπρωτεύουσας

Ηταν η κατάληξη μιας μακράς διαμάχης ανάμεσα στην κατασκευαστική κοινοπραξία και την Αττικό Μετρό με επίκεντρο τις καθυστερήσεις για τις αρχαιότητες, η οποία σημαδεύτηκε από τη χρεοκοπία του Ελληνα μετόχου στην κοινοπραξία, της εταιρείας ΑΕΓΕΚ.

Χθες, ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης ανακοίνωσε από τη Θεσσαλονίκη την άμεση επανέναρξη των εργασιών, με στόχο η βασική γραμμή και η επέκτασή της προς Καλαμαριά να παραδοθούν ταυτόχρονα, το πρώτο εξάμηνο του 2020. Τα χρονικά περιθώρια για το έργο, το μόνο που κατ’ εξαίρεση συνεχίζεται σε τρίτο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης (από το Γ΄ ΚΠΣ έως το νέο ΕΣΠΑ), είναι εξαιρετικά περιορισμένα, σχεδόν ασφυκτικά. Οπως αναμενόταν, το «χηρεύον» κατασκευαστικό κομμάτι αναλαμβάνει η ΑΚΤΩΡ (αρχικά ως υπεργολάβος, αργότερα ενδέχεται να υποκαταστήσει την ΑΕΓΕΚ στο μετοχικό κεφάλαιο της κοινοπραξίας), η οποία κατασκευάζει την επέκταση προς Καλαμαριά και θα αναλάβει δουλειά στη βασική γραμμή άμεσα. Σύμφωνα με την kathimerini.gr, η τελική συμφωνία μετατίθεται για τον Απρίλιο, όταν θα έχουν εκδικαστεί όλες οι διαφορές που έχουν παραπεμφθεί σε διαιτησία. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη χθεσινή ανακοίνωση του υπουργείου και πληροφορίες της «Κ»:

• Οι κατασκευαστικές εργασίες ξεκινούν και πάλι μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Ιανουαρίου. Ο εργολάβος θα εργαστεί ταυτόχρονα σε πέντε μέτωπα: στον σταθμό Πατρικίου (διαφραγματικοί τοίχοι, κατασκευή εδαφόπλακας, κατασκευή πλατείας), στον σταθμό Βούλγαρη (έγκριση μελέτης για τεχνικές παρεκκλίσεις, εγκατάσταση εργοταξίου, εκκίνηση εργασιών εκσκαφής), στον σταθμό και στη διασταύρωση Νέας Ελβετίας (σκυροδέτηση πλάκας δαπέδου), στο ανοιχτό κομμάτι της σήραγγας, μήκους 1 χλμ., από τη Νέα Ελβετία έως το αμαξοστάσιο (διάνοιξη, κατασκευή) και στο αμαξοστάσιο (κτίριο συνεργείων, γραφεία διοίκησης, κέντρο ελέγχου κ.λπ.).

• Σε ενάμιση μήνα αναμένεται οι μετροπόντικες να ξεκινήσουν και πάλι τη διάνοιξη του υπολοίπου 23% της σήραγγας, από το τέλος της βασικής γραμμής (Νέα Ελβετία) έως τον σταθμό της Ανάληψης. Η χρήση των μετροποντικών, που βρίσκονται στη Νέα Ελβετία εδώ και ένα έτος, είναι ένα ιδιαίτερα περίπλοκο ζήτημα. Κι αυτό γιατί αγοράστηκαν πρόσφατα από την ΑΚΤΩΡ, με σκοπό να χρησιμοποιηθούν για τη διάνοιξη της επέκτασης προς Καλαμαριά. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», έχει συμφωνηθεί να προηγηθεί η διάνοιξη της βασικής γραμμής (καθώς πρόκειται για έργο που χρηματοδοτείται από το τρέχον ΕΣΠΑ, άρα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί πριν από τον Μάρτιο του 2017). Και κατόπιν θα μεταφερθούν από τον σταθμό Ανάληψης για τη διάνοιξη της επέκτασης. Η δε ΑΚΤΩΡ θα πάρει παράταση μερικών μηνών για τη διάνοιξη της σήραγγας της επέκτασης (προφανώς χωρίς ρήτρες, στο πλαίσιο της συνολικής λύσης), αφού δεν έχει νόημα η επέκταση να είναι έτοιμη το 2018 και η βασική γραμμή το 2020. Η απόφαση που έχει ληφθεί είναι ολόκληρη η γραμμή, από τον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό έως τη Μίκρα να λειτουργήσει ταυτόχρονα.

• Υπογράφεται μέσα στον Ιανουάριο η δεύτερη συμπληρωματική σύμβαση για τις αρχαιολογικές εργασίες, ύψους 25 εκατ. ευρώ.

• Τίθεται προθεσμία έως τον Απρίλιο του 2016 προκειμένου να επιλυθούν όσες διαφορές εκκρεμούν ακόμη ενώπιον των διαιτητικών δικαστηρίων, μεταξύ της κοινοπραξίας και του Δημοσίου. Εκκρεμεί η εκδίκαση ακόμα πέντε ομάδων διαφωνιών, με τις διεκδικήσεις των ιδιωτών να ανέρχονται σε 500 εκατ. ευρώ. Μέχρι στιγμής έχουν επιδικαστεί στην κοινοπραξία περίπου 80 εκατ. ευρώ εκ των οποίων την προηγούμενη εβδομάδα καταβλήθηκαν τα πρώτα 30,8 εκατ. ευρώ.

Παράλληλα, μέσα στους επόμενους 4 μήνες το υπουργείο ανακοίνωσε ότι θα συμφωνηθούν όλες οι αναγκαίες λεπτομέρειες για την ολοκλήρωση του έργου, μεταξύ των οποίων και το οριστικό χρονοδιάγραμμα εργασιών. «Κατόπιν τούτου, το αίτημα του αναδόχου για διάλυση της εργολαβίας καθίσταται άνευ αντικειμένου και, κατά συνέπεια, θα ανακληθεί με την πάροδο της προθεσμίας αυτής» αναφέρει η ανακοίνωση.

«Δεν μπορούσαμε όμως να αυτενεργήσουμε. Ημασταν δεμένοι με λεόντειες συμβάσεις παραχώρησης. Τα περίφημα “έργα Σουφλιά”», δήλωσε χθες ο υπουργός Υποδομών, Χρήστος Σπίρτζης. «Καταφέραμε όμως, μέσα από αυτή τη συμφωνία να φέρουμε τους εργολάβους προ των ευθυνών τους, πετυχαίνοντας την επανεκκίνηση και ολοκλήρωση των έργου, με διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου. Σε διαφορετική περίπτωση, ο ελληνικός λαός θα πλήρωνε εκατομμύρια σε ρήτρες και θα επαναλαμβανόταν το φιάσκο της υποθαλάσσιας αρτηρίας της Θεσσαλονίκης».