Ποιος Γάλλος είναι φαβορί για Διευθυντής στο Μουσείο Μπενάκη; Ένας 40αρης θα διαδεχθεί τον Αγγελο Δεληβοριά;

Ο Γάλλος Ολιβιέ Ντεκότ,  ο οποίος ήταν διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθήνας μέχρι και τον Αύγουστο του 2015 καθώς και σύμβουλος Συνεργασίας και Μορφωτικής Δράσης στη γαλλική πρεσβεία στην Αθήνα, φαίνεται πως είναι ο επικρατέστερος υποψήφιος για να διαδεχθεί τον Αγγελο Δεληβορριά στο τιμόνι ενός εκ των σημαντικότερων ελληνικών μουσείων.

Η διαδικασία επιλογής του εκλεκτού δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, καθώς αναμένεται ένα τελικό συμβούλιο την ερχόμενη Δευτέρα, το οποίο σε περίπτωση απαρτίας θα δώσει το χρίσμα. Υπενθυμίζουμε ότι χρειάστηκε ένας χρόνος και πλέον για να γίνει μια βραχεία λίστα υποψηφίων, η οποία περιελάμβανε Ελληνες και ξένους.

Αν όντως ο Ντεκότ γίνει διευθυντής, αλλάζουν εντελώς τα μουσειακά δεδομένα μέχρι σήμερα: η χώρα κάνει ένα βήμα μπροστά δίνοντας ένα σημαντικό πόστο σε έναν αξιολογότατο ξένο και κυρίως σε έναν νέο άνθρωπο που κλείνει το 2016 τα 40 του χρόνια. Αλλωστε, τα τελευταία χρόνια μεγάλα μουσεία ανά την Ευρώπη έχουν εμπιστευτεί τα ηνία τους σε μη γηγενείς, οι οποίοι έχουν ένα ακόμα κίνητρο να διανύσουν επιτυχημένες θητείες, μιας και φέρνουν μια φρέσκια προοπτική σε έναν τομέα που θέλει ανανέωση.

Ο Ντεκότ μπορεί να μη γεννήθηκε στην Ελλάδα, αλλά, όπως έχει επανειλημμένα τονίσει σε συνεντεύξεις του, αισθάνεται Ελληνας. Δικαίως. Ο παππούς του δίδασκε γαλλικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1957 ώς το 1962 και ήταν σύμβουλος Πολιτισμού στην πρεσβεία της Αθήνας. Ο πατέρας του μιλούσε ελληνικά. Σε ηλικία 4 ετών ο ίδιος γνώριζε το ελληνικό αλφάβητο. Πρωτοεπισκέφθηκε την Ελλάδα όταν ήταν εννέα ετών με τους γονείς του. Οι δεσμοί του με τη χώρα μας αναπτύχθηκαν μέσα από την ιδιαίτερη οικογενειακή του παράδοση εξ απαλών ονύχων και ισχυροποιήθηκαν με την ενηλικίωσή του.

Αλλωστε, χρημάτισε διευθυντής σε μια θέση-κλειδί, από την οποία κάποτε πέρασαν μερικοί από τους σπουδαιότερους φιλέλληνες, όπως ο Οκτάβιος Μερλιέ και ο Ροζέ Μιλιέξ. Στον ίσκιο αυτών των μεγάλων μορφών για τα γράμματα και τις τέχνες, κλήθηκε να εργαστεί ο νεαρός Ντεκότ. Γεννήθηκε το 1976 στη Λα Ροσέλ της Νοτιοδυτικής Γαλλίας. Είναι απόφοιτος της φημισμένης σχολής Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού. Στο βιογραφικό του βρίσκουμε σπουδές Ιστορίας στη Σορβόννη και Μουσικολογίας στο Κέιμπριτζ, με ειδίκευση στο έργο Ρώσων συνθετών διαφωνούντων με το σοβιετικό καθεστώς. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, χρημάτισε σύμβουλος του υπουργού Πολιτισμού Ζαν-Ζακ Εγιαγκόν. Εργάστηκε στον όμιλο Vivendi και ύστερα έγινε μορφωτικός ακόλουθος στο διπλωματικό σώμα, με πρώτους σταθμούς τα ινστιτούτα της Ρώμης και του Μιλάνου αντίστοιχα. Εχει υπάρξει κριτικός όπερας και λατρεύει το λυρικό τραγούδι.

Την διεύθυνση στο Γαλλικό Ινστιτούτο ανέλαβε το 2011 σε ηλικία μόλις 35 ετών, έχοντας ως εφόδιο τη γερή του παιδεία και την αγάπη του για τη χώρα μας, η οποία δεν περιορίζεται μονάχα στον Σεφέρη και τη μυθολογία. Είναι δεινός περιηγητής και έχει γνωρίσει πολλές γωνιές της πατρίδας μας από κοντά, με στόχο να μπει πιο βαθιά στην ψυχοσύνθεση των σημερινών Ελλήνων μέσα από το τοπίο και τη γνωριμία με τους ανθρώπους. Από το Αγιον Ορος μέχρι τα Πομακοχώρια και την Πελοπόννησο έχει εκδράμει παντού. Είναι λάτρης της φιλοσοφίας, της ποίησης και του θεάτρου. Η έλευσή του στην Ελλάδα συνέπεσε με την οικονομική κρίση. Όπως αναφέρει η Καθημερινή, η δική του θεμελιωμένη πεποίθηση είναι ότι θα βγούμε από το αδιέξοδο αν καταφέρουμε να αξιοποιήσουμε το ανθρώπινο δυναμικό και το τεράστιο πνευματικό μας κεφάλαιο.