Ταξίδι στην Πιερία για «νέκταρ», τσάι Ολύμπου με άγρια τριαντάφυλλα, αμόλυντη φύση & γαστρονομική πανδαισία

«Εντεύθεν άρχεται ο των Μουσών λόγος». Οι χαμηλοί λόφοι των απαρχών των Πιερίων μοιάζουν να κορυφώνονται κατά τον Νότο στις ακρώρειες του αντικρινού θεϊκού βουνού, του Ολύμπου, μέχρι τον θρόνο του υπέρτατου των θεών, πατέρα και των Πιερίδων Μουσών.

 Τις γέννησε όταν έσμιξε εννέα φορές με τη Μνημοσύνη. Και, ω του θαύματος, αυτό το θεόρατο βουνό που διώχνει πίσω του τον παντοδύναμο ορίζοντα είναι μια αδιάκοπη μνήμη που γεμίζει συνεχώς τα μάτια και την ψυχή σου. Ας αισθανθούμε αλλιώς τη «δέκατη Μούσα», τη γλυκιά Σαπφώ: «Αμνημόνευτη θα κείτεσαι νεκρή / Αφού δεν είχες σχέση ζωντανή με τα ρόδα της Πιερίας»...

 

 

Η Σαπφώ εννοεί την ποίηση τραγουδώντας τα ρόδα της Πιερίας, αλλά κι εμείς απολαμβάναμε τη μελωδία της θαλπωρής στο Ελατοχώρι, δίπλα στο τζάκι του ξενώνα Αρχοντικό Αλθαία (www.altaiaarchontiko.blogspot.gr), πίνοντας το δικό μας «νέκταρ», τσάι Ολύμπου και άγρια τριαντάφυλλα των Πιερίων, που μαζεύει και συσκευάζει η Αναστασία από το κτήμα της, με μια απέραντη αγάπη για τα άγια άνθη, τις πιο όμορφες πινελιές που βάζει η φύση πάνω στη γη.

Και το φημισμένο τσάι Ολύμπου, που το είδαμε να ανθίζει σαν μικρό ποίημα στην κορυφή Μπαρμπαλά (1.847 μ.) χωρίς να του το ζητήσει κανείς, είναι κι αυτό δώρο του Δία που το σκόρπισε γύρω από το σπίτι του και μέχρι απέναντι στα Πιέρια.

 

Το προοίμιο των Πιερίων, οι καλλιεργημένοι λόφοι, ξεδιπλώνονται απίστευτα γοητευτικά δεξιά και αριστερά του δρόμου μας. Ο Βασίλης μάς πάει από τον άλλο δρόμο προς το Ελατοχώρι για να περάσουμε από το χωριό του, τον Μοσχοπόταμο, και κερδίζουμε εικόνες.

 

Βγαίνουμε στο σημείο όπου αρχίζει ο δρόμος με τις θέες προς το χιονοδρομικό κέντρο. Από το Semeli Resort (www.semeliresort.gr), το ξενοδοχείο που πρωτόβαλε στον νου μας την έννοια του boutique σε εποχές που μια αλεπού μπορεί να έρθει άφοβα στη βεράντα του και να πάρει τον μεζέ της από το χέρι του Γιώργου, η θέα του Ελατοχωρίου, της παραλίας της Πιερίας και του Ολύμπου είναι πανοραμική.

 

Το αυτοκίνητο λες και απογειώνεται, αγγίζοντας τις κορφές των χαμηλών και τα κλαδιά των ψηλών ελάτων, με τη μορφή της διθέσιας καρέκλας του χιονοδρομικού κέντρου, για να σου προσφέρει ακόμη πιο πανοραμικές εικόνες και από την άλλη μεριά των Πιερίων, προς τον Αλιάκμονα και τις τεχνητές λίμνες του.

Κάτω, στο Παλαιό Ελατοχώρι, βγαίνω νωρίς το πρωί, προτού σβήσει το αστέρι της αυγής πάνω από τον Ολυμπο, από το δωμάτιο Εξοχή του Vaela Pallas (www.vaelapallas.com), για να αφουγκραστώ ξανά τη μελωδία της φύσης. Είχε μείνει στον νου μου ένα φθινόπωρο ο ήχος των καρυδιών που έπεφταν στο πλακόστρωτο της μικρής πλατείας και η πτώση των φιρικιών μαζί με τη δροσοσταλίδα που λαμπύριζε στις πρωινές ακτίνες του ήλιου.

 

Ομως τώρα είναι άλλη εποχή και οι καρυδιές και οι μηλιές συμμετέχουν αλλιώς στο τοπίο. Η ομορφιά τους είναι γυμνή από φυλλώματα και τα κλαδιά τους συνδυάζονται απίθανα με τα παλιά πέτρινα σπίτια και την εκκλησιά-κειμήλιο του Αγίου Νικολάου. Μόνο το τραγούδι του νερού στην Τρανή Βρύση και την Πηγή Κεραμίδα, που έρχονται από την Κοιλάδα του Παλατιού, είναι τώρα πιο δυνατό.

Οσο προχωρά η μέρα, γίνεται και πιο δυνατή η βουή των ανθρώπων. Σήμερα το Ελατοχώρι έχει γιορτή κρασιού. Μεγάλη χαρά. Στο Παλιό Σχολειό ο Νίκος σερβίρει κοκκινιστό κρασάτο, πραγματικό, αγριογούρουνο και το ταιριάζει με τον παλαιωμένο ερυθρό ξηρό οίνο του Ξηρομερίτη. Εξω ο Θανάσης ψήνει χοιρινή μπριζόλα στη σούβλα που έρχεται στο τραπέζι μας παρέα με τον πολύ καλό Παραδοσιακό ερυθρό ξηρό του ίδιου οινοποιού.

 

Το βράδυ κάνουμε ένα μίνι ταξίδι οινογνωσίας της Πιερίας, πηγαίνοντας από ξενώνα σε ξενώνα. Ξεκινάμε από το Alseides Boutique Hotel (www.alseides.gr) για να συναντήσουμε τον Oniros, βιολογικό παλαιωμένο ερυθρό ξηρό του Κτήματος Κούρτη-Οινόβιον και τα άλλα κρασιά της οικογενειακής επιχείρησης από τη Ράχη.

Τα συνοδεύουμε με αλλαντικά της Φάρμας Φωτιάδη (www.farma-fotiadi.gr) και τυριά από το τυροκομείο Καραμήτρος (www.karamitros.gr) από το Δίον. Στο Atrion Hotel (www.atrionhotel.gr) μας περίμενε ο Μάνος με τα αστέρια του, το λευκό, το ροζέ, το ερυθρό ξηρό και το ιδιαίτερο Μαυροτράγανο. Πιο πάνω, στο Vaela Pallas, ήταν ο Χρυσοστόμου από το Κίτρος, με τις δύο Μαλαγουζιές του - η μία ωριμάζει σε δρύινο βαρέλι έξι μήνες -, τον ιδιαίτερο Μουσαίο από Ξινόμαυρο και Λημνιώνα, ροζέ και ερυθρό ξηρό και τα άλλα κρασιά του. 

 

Ο Αδάμος, επίσης από το Κίτρος, ήταν στο Semeli Resort με τις Βασίλισσες και τα Δεσποτικά του. Πήραν μέρος στη γιορτή το Κτήμα Μυθικό Βουνό της οικογένειας Γραμματόση και ο Γιάννης Παντούλης.

 

Την επομένη, στο Τζιβαέρι, ταιριάξαμε τα φαγητά του Γιάννη με τον ερυθρό ξηρό Κέραμος (Αγιωργίτικο, Merlot, Cabernet Sauvignon) του Παπαγιαννούλη. Μπουγιουρντί, ζυγούρι στη γάστρα, γίδα βραστή, αγριογούρουνο με δαμάσκηνα, κεφτεδάκια της γιαγιάς και ωραίο χοιρινό κότσι. Αυτό το τελευταίο το μαγειρεύει πολύ νόστιμα η Ελένη στο Αγνάντι του Κώστα, στην Ανω Μηλιά, όπου ανεβήκαμε για την πιο ωραία ματιά στον Ολυμπο, από αυτό το εξαιρετικό μπαλκόνι των Πιερίων.

 

Τα ποτήρια με το ωραίο τσίπουρο του Κώστα πήγαιναν και έρχονταν πάνω από την ιδιαίτερη γίδα μεγάλου υψομέτρου, κοκκινιστή στη γάστρα. Απέναντί μας, το λυκόφως έβαφε πορφυρό τον Θρόνο του Δία και τον Μύτικα, και από πάνω μας τα Πιέρια φλέρταραν με τον Αποσπερίτη, καθώς αναβαπτίζαμε για μία ακόμη φορά το νόημα της συντροφιάς.

 

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 29 Φεβρουαρίου 2016

Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr