Η μαμά Αφροδίτη εξομολογείται: "Πώς να γίνεις υπομονετικός γονιός"
Δε λέω ότι είμαι η πιο υπομονετική μητέρα στον κόσμο, αλλά δεν παύει να είναι ένας από τους βασικούς μου στόχους. Κάθε γονιός χάνει την υπομονή του κάποια στιγμή. Συμβαίνει. Μαμάδες και μπαμπάδες, δεν είμαστε άγγελοι – όλοι μας μπορεί να θυμώσουμε και να χάσουμε τον έλεγχο.
Την υπομονή όμως μπορούμε να την αναπτύξουμε με τον καιρό. Είναι μια συνήθεια, και όπως κάθε συνήθεια, απλά χρειάζεται να επικεντρωθούμε σε αυτή. Παρακάτω είναι μια λίστα με 10 συμβουλές και μεθόδους που θα σε βοηθήσουν να γίνεις πιο υπομονετικός γονιός (κάποιες τις έχω καταφέρει, με κάποιες πειραματίζομαι ακόμα εξομολογείται η μαμά Βούλα Σούφη):
Μέτρα ως το 10. Αυτό πραγματικά δουλεύει. Όταν πιάνεις τον εαυτό σου να αρχίζει να νευριάζει, σταμάτα. Μέτρα αργά ως το 10, από μέσα σου. Όταν τελειώσεις το μέτρημα, εκείνη η πρώτη αντίδραση που είχες να φωνάξεις δε θα είναι ίδια. Από την άλλη, αν κάνεις το μέτρημα δυνατά, το πιθανότερο είναι οτι τα παιδιά σου θα αρχίσουν να τρέχουν μακριά.
Πάρε βαθιές ανάσες. Αυτό, σε συνδυασμό με το παραπάνω, έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Μέτρα ως το 10, και μετά πάρε τρεις βαθιές ανάσες, αργά. Κι άσε το θυμό να βγει από μέσα σου με κάθε αναπνοή.
Κάνε γραμμούλες. Ναι, σαν αυτές που κάνουν οι φυλακισμένοι στον τοίχο για να μετράνε τις μέρες. Για να μπορέσεις να ελέγξεις μια στιγμή που ανεβαίνουν οι τόνοι, πρέπει πρώτα να είσαι σε θέση να την αναγνωρίσεις. Έχε μαζί σου ένα χαρτί κι ένα στυλό,
και τράβα μια γραμμή κάθε φορά που νιώθεις έτσι. Μάλιστα, αυτή είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους να ελέγχεις μια παρόρμηση ή το θυμό σου. Μπορεί να φαίνεται περιττό, αλλά είναι εξαιρετικά σημαντικό σαν πρώτο βήμα για να καταλάβεις κι εσύ ο ίδιος κάθε πότε συμβαίνει.
Προσποιήσου ότι κάποιος σας βλέπει. Δε θυμάμαι που το είχα διαβάσει αυτό, αλλά πιάνει. Προσποιήσου ότι υπάρχει κοινό μπροστά σας. Είναι λιγότερο πιθανό να παραφερθείς στα παιδιά σου αν κάποιος είναι εκεί και βλέπει τις κινήσεις σου.
Τι θα έκανε η μαμά σου; Η δική μου μαμά είναι από τους πιο υπομονετικούς ανθρώπους που έχω δει. Έτσι, όταν πιάνω τον εαυτό μου να ξεφεύγει από τα όρια, σκέφτομαι “πώς θα το χειριζόταν εκείνη;” Χρησιμοποιώντας ένα υπόδειγμα ηρεμίας – οποιοδήποτε λειτουργεί για σένα, όχι απαραίτητα τη μαμά μου! – μπορείς να αλλάξεις τη συμπεριφορά σου σε πιο θετική.
Πού μπορεί να βοηθήσει αυτό;Όταν πάω να πω κάτι στη μικρή και θυμάμαι αυτή τη συμβουλή, ρωτάω τον εαυτό μου “πού θα τη βοηθήσει αυτό;” Είναι σαν να με ταρακουνάει και με βοηθά να εστιάσω στο τι είναι σημαντικό τελικά. Το να φωνάζεις ή να θυμώνεις σπάνια βοηθάει την κατάσταση.
Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr
