Η τραγική ιστορία της Σάμια Γιουσούφ Ομάρ - Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο στην προσφυγιά και τον υγρό τάφο της Μεσογείου

Το «Ένα Ολυμπιακό όνειρο», πραγματεύεται τη ζωή, και κυρίως τα τελευταία χρόνια μέχρι το θάνατο της, της σπρίντερ από τη Σομαλία, Σάμια Γιουσούφ Ομάρ.

Το 2008, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, η 17χρονη Σάμια, ήταν η μία από τους μόλις δυο αθλητές που εκπροσωπούσαν τη Σομαλία, τρέχοντας το 200άρι και καταρρίπτοντας το προσωπικό της ρεκόρ, παρά το γεγονός πως τερμάτισε στην τελευταία θέση.

Όπως αναφέρει ο Κλάιστ, η Σάμια αναγκαζόταν να τρέχει κυριολεκτικά όπου έβρισκε, ακόμα και στο ερειπωμένο και βομβαρδισμένο στάδιο της χώρας της. Ένας δημοσιογράφος που πέρασε χρόνια στη Σομάλιλαντ, καταθέτει πως η Σάμια δεχόταν απειλές για τη ζωή της από τους τζιχαντιστές της αλ-Σαμπάμπ, το παρακλάδι της αλ-Κάιντα στη Σομαλία, που δεν μπορούσαν να δεχθούν μια παραδοσιακή μουσουλμάνα να ασχολείται με τον αθλητισμό;

Τότε ήταν που αποφάσισε να φύγει πρόσφυγας. Αφού κατάφερε να διασχίσει τη Σαχάρα και έφτασε στη Λιβύη, όπου εκείνη την περίοδο βρίσκεται εν μέσω του εμφυλίου. Την απαγάγουν, χωρίς ωστόσο να γίνεται γνωστό ποιος ήταν ο δράστης. Επικοινωνούν με την οικογένειά της για λύτρα. Χωρίς να διευκρινίζεται αν υπήρξε ανταλλαγή χρημάτων η Σάμια βρίσκεται εν τέλει με τη μοναδική επιλογή. Η βάρκα που διασχίζει τη Μεσόγειο. Ένα ταξίδι το οποίο δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του...

Η ιστορία της Σάμια τελειώνει, όταν ο Σομαλός αθλητής των Ολυμπιακών και παγκόσμιος πρωταθλητής των 1500 μέτρων του 1987, Αμπντί Μπιλέ ανακοινώνει πως η μικρή αθλήτρια, χάθηκε στα παγωμένα νερά της Μεσογείου, κάπου στα ανοικτά της Λαμπεντούζα. Με θυμό και οργή, ο Μπιλέ θα πει: «Είμαστε υπεύθυνοι. Αν δεν την ξεχάσουμε, έχουμε ελπίδες να διορθώσουμε κάτι».