Σίφνος :H πετυχημένη συνταγή των διακοπών με μέτρο , γούστο και υπέροχη γεύση

Αν αυτό το καλοκαίρι αποφασίσετε να κινήσετε για το νησί των Δυτικών Κυκλάδων, ετοιμαστείτε να ξαφνιαστείτε. Θετικά, εννοείται όπως γράφει tovima.gr. Οι ευχάριστες ανατροπές στη Σίφνο ξεκινούν από την άφιξη στις Καμάρες. Γιατί το μικρό λιμάνι του νησιού αποτελεί ταυτόχρονα και μία από τις πιο όμορφες παραλίες του, η οποία φέρει υπερήφανα και εφέτος τη γαλάζια σημαία. Οπερ σημαίνει ότι άμα τη αποβιβάσει σας από το πλοίο μπορείτε να «παρκάρετε» όπως όπως τις αποσκευές σας και να φορέσετε μαγιό για το πρώτο βάπτισμα. Αλλη μια ωραία ανακάλυψη είναι ότι οι περισσότερες ομορφιές του νησιού ευδοκιμούν στην ενδοχώρα, που διατηρεί το δικό της χρώμα και η εντατικοποίηση του φασόν τουρισμού αποτελεί ευτυχώς άγνωστη λέξη. Πρώτος σταθμός στο «ηπειρωτικό» τουρ η πρωτεύουσα Απολλωνία, με το διάσημο «Στενό» της, όπου μπορείς να βρεις τα πάντα (από «αγγελικά» πλασμένους λουκουμάδες μέχρι γκαλερί) και τη «βεράντα» της, που ατενίζει αφ' υψηλού το Αιγαίο. Σε μικρή απόσταση απλώνεται το αντίπαλον δέος, ο πλήρως πεζοδρομημένος Αρτεμώνας με τα φροντισμένα αρχοντικά, τη ζεν ατμόσφαιρα και τους ονομαστούς φούρνους. Οι δύο πανέμορφοι οικισμοί, μάλιστα, μοιράζονται διαχρονικά και μια χαριτωμένη... άμιλλα, με εκατέρωθεν πειράγματα, αλλά και αμοιβαία αγάπη για το ωραίο, το καθαρό, το φροντισμένο και το καλόγουστο. Η επόμενη αναπάντεχη συνειδητοποίηση έχει να κάνει με τη γυναικεία ονοματοδοσία. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, αν βγείτε σε μια σιφναίικη πλατεία και φωνάξετε «Φλώρα», θα γυρίσουν περισσότερα του αναμενόμενου γυναικεία κεφάλια. Μυστήριο...




 Στην ευρύτερη περιοχή θα συναντήσετε και τους γραφικούς οικισμούς Ανω και Κάτω Πετάλι, όπου όλα στέκουν πεντακάθαρα και τακτοποιημένα, λιτά και παραδοσιακά, ενώ αν βάλετε ρότα για πιο βόρεια, η Χερρόνησος είναι ο προορισμός σας για σπαρταριστό ψάρι. Το Κάστρο, παλιά πρωτεύουσα με βαθύ παρελθόν, ίδιο και απαράλλαχτο από την ενετοκρατία, δεσπόζει σαν ανοιχτό μουσείο στραμμένο προς τη θάλασσα. Οικοδομήθηκε προ αιώνων από υλικά που «ανακυκλώθηκαν» από την κοντινή αρχαία πόλη-επίνειο Σεράλια, πρώτο λιμάνι του νησιού. Στον πυκνοδομημένο ιστορικό οικισμό τα σπίτια υψώνονται σε δύο επίπεδα, ακολουθώντας την κοινωνική διαστρωμάτωση άλλων εποχών. Εξω από τις «λότζιες», εκεί που ένα πέτρινο μονοπάτι φλερτάρει με τον γκρεμό και το απέραντο γαλάζιο, θα συναντήσετε, αρκετά μέτρα πιο χαμηλά, την ακροβολισμένη μικροσκοπική εκκλησία των Επτά Μαρτύρων: γύρω γύρω θάλασσα και στο βάθος... Πάρος και Αντίπαρος. Από την Ανατολή και το Κάστρο στη Δύση και στο γραφικό Βαθύ, όπου το ρεύμα και η άσφαλτος κατέφθασαν αργά – τη δεκαετία του ’90 – φέρνοντας μαζί και την ποιοτική τουριστική άνθηση. Αφού οργώσετε τις ασφάλτινες διαδρομές, ξεφύγετε κυριολεκτικά από την πεπατημένη και ακολουθήστε ένα από τα πολλά μονοπάτια του νησιού που οδηγούν σε κρυφές ακτές και απόμερους ναούς.






Γάλλοι και Ελληνες είναι κατά κύριο λόγο οι επισκέπτες της Σίφνου, αμφότεροι καλοφαγάδες. Τυχαίο; Μάλλον όχι. Αυτός άλλωστε είναι ο τόπος καταγωγής του Νικόλαου Τσελεμεντέ, του κοσμογυρισμένου αρχιμάγειρα από τα Εξάμπελα που υπέγραψε το πρώτο βιβλίο μαγειρικής στα ελληνικά και βρήκε αμέτρητους μιμητές στη σύγχρονη Σίφνο. Οι συμπατριώτες του αγαπούν τις εκλεπτυσμένες αλλά και τις έντονες γεύσεις και υπερηφανεύονται για πολλές σπεσιαλιτέ, από εκείνες που θα μεταθέσουν τη δίαιτά σας από... Δευτέρα (τι κρίμα που οι μυρωδιές και οι γεύσεις δεν ταξιδεύουν στον κυβερνοχώρο!). Ενδεικτικά παραθέτουμε: έξτρα πικάντικη μανούρα γυλωμένη (ωριμάζει στο κατακάθι του κόκκινου κρασιού), φρέσκια μυζήθρα νωπή, ανθοτύρα, κατσίκι ή αρνάκι στο «μαστέλο» με κρασί και άνηθο, ρεβιθάδα σιγοψημένη σε πήλινη «σκεπασταριά» στον ξυλόφουρνο, τηγανητοί ρεβιθοκεφτέδες, καππαροσαλάτα, αμυγδαλωτά του φούρνου ή της κατσαρόλας, μελόπιτα, λωλή με γλυκιά κολοκύθα, μπισκότα βουτύρου, κουλούρια με γλυκάνισο, μπουρέκια με σουσάμι και φύλλο και φοινίκια (μελομακάρονα).




Αλλο εξαγώγιμο προϊόν της Σίφνου, εκτός από τον Τσελεμεντέ, είναι τα σιφναίικα κεραμικά. Ο πυρίμαχος άργιλος τελεί εν αφθονία στο νησί, το ίδιο και το αιγαιοπελαγίτικο φως, κάτι που οι γηγενείς συνειδητοποίησαν και αξιοποίησαν από νωρίς, ήδη από την πρωτοκυκλαδική περίοδο, κατασκευάζοντας ανθεκτικά κομψοτεχνήματα. Η τέχνη του σμιλεύματος του πηλού κληροδοτήθηκε από γενιά σε γενιά και ανήχθη στο πέρασμα των αιώνων σε σήμα κατατεθέν της Σίφνου. Ενδεικτικά, πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο λειτουργούσαν 100 και πλέον αγγειοπλαστεία. Επειτα επήλθε ο μαρασμός και τα τελευταία χρόνια, με τη συνδρομή του τουρισμού, συντελείται μια σεμνή αναγέννηση. Σήμερα στη Σίφνο μετράμε 18 «τσικαλάδικα», το ένα με παραδοσιακό ξυλοκάμινο.







Για να επανέλθουμε στο «ψητό», στο νησί της γευστικής ευδαιμονίας ήταν αναμενόμενο να συστήσουν και σχετικό φεστιβάλ. Κάθε Σεπτέμβριο, λοιπόν, που διοργανώνεται το Φεστιβάλ Κυκλαδικής Γαστρονομίας «Νικόλαος Τσελεμεντές» (εφέτος θα πραγματοποιηθεί στις 5, 6 και 7/9), μοσχοβολάει ολόκληρος ο Αρτεμώνας από τις νοστιμιές των συμμετεχόντων που καταφθάνουν από τα γύρω νησιά. Εννοείται ότι οι δημιουργίες τους καταναλώνονται επιτόπου από το σύνολο των παρευρισκομένων, πράγμα που επαναλαμβάνεται και στα ζωηρά πανηγύρια στις ασβεστωμένες εκκλησιές της Σίφνου. Ούτε μία ούτε δύο, αλλά 235 «μέτρησε» με τον φωτογραφικό φακό της η Σιφνιά Μαρίνα Βερνίκου σε πρόσφατο λεύκωμα. Σχεδόν μία για κάθε ημέρα του χρόνου. Σχεδόν όλες με... εξωτικές ονομασίες: Παναγία τα Μάγγανα, Παναγία του Βουνού, Παναγία της Αμμου, Παναγία η Πουλάτη, Παναγιά Τόσο Νερό, Παναγία τα Φυρόγια, Θεολόγος του Μουγγού, Ταξιάρχης Σκάφης, Παναγιά του Ηλιου...





Τυχεροί, λοιπόν, όσοι βρεθείτε στο νησί παραμονή κάποιας μεγάλης θρησκευτικής εορτής. Κορυφαία στιγμή στο θρησκευτικό ημερολόγιο της Σίφνου η παραμονή της Αναλήψεως, με τη λιτανεία, από άγημα του Ναυτικού, παρουσία μεγαλόσχημων ιεραρχών, της εικόνας της Χρυσοπηγής από το ομώνυμο μοναστήρι της Παναγίας, πολιούχου και προστάτιδας του νησιού. Οι ντόπιοι «πανηγυράδες» (διαφορετικός κάθε χρονιά αναλαμβάνει την τιμή και την ευθύνη της τέλεσης της γιορτής) δεν αφήνουν κανέναν παραπονεμένο και τα τραπέζια που στήνονται εδώ είναι ξακουστά. Τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου, εκατοντάδες ζευγάρια διαγκωνίζονται για να εξασφαλίσουν μια «καλή ημερομηνία» για μια γαμήλια τελετή με φόντο το πολυφωτογραφημένο ακρωτήρι. Αν ανήκετε στις τάξεις των ήδη δεσμευμένων ή των αθεράπευτα εργένηδων, θα παρηγορηθείτε με μια θέση για την πετσέτα σας στα διάσημα βράχια της Χρυσοπηγής. Απέναντι διακρίνεται η Ιερά Μονή Σταυρός του Φάρου (κοντά σε άλλη μία πολυσύχναστη παραλία, μαζί με τη γραφική Φασολού).

Και μετά τον κατανυκτικό τουρισμό, λίγη ιστορία. Η Σίφνος κατοικείται αδιάκοπα από την τρίτη χιλιετία προ Χριστού. Την ευρωστία της στην αρχαιότητα μαρτυρούν οι 4 εκτεταμένες ακροπόλεις (από τις οποίες πιο σημαντική η Μυκηναϊκή Ακρόπολη Αγίου Ανδρέα), οι 3 αρχαίες πόλεις και οι 76 πύργοι της, σε στρατηγικά σημεία. Αυτοί οι τελευταίοι τελούσαν χρέη αρχαίου ασυρμάτου, καθώς «επικοινωνούσαν» μεταξύ τους με τη δύναμη της φωτιάς. Σήμερα οι «φρυκτωρίες» αναβιώνουν κάθε παραμονή του Αγίου Πνεύματος, με εκατοντάδες εθελοντές που κραδαίνουν καπνογόνα. Στο νησί λέγεται επίσης ότι λειτούργησε και το πρώτο ορυχείο ασημιού στον κόσμο.

Οταν κάποια στιγμή ολοκληρώσετε την εξερεύνηση της στεριάς, στρέψτε το βλέμμα και πάλι στη θάλασσα. Με λιμάνι εκκίνησης τον Πλατύ Γυαλό, μπορείτε να ξεκινήσετε έναν μίνι γύρο του νησιού με ιστιοπλοϊκό, να προσεγγίσετε το κοντινό νησάκι Κιτριανή (ή Κυπριανή κατά την τοπική παραφθορά) και να κολυμπήσετε στην απροσπέλαστη από αυτοκίνητο παραλία Φικιάδα στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού – εκεί καταλήγει το πλούσιο κεδρόδασος που δεσπόζει στο προστατευόμενο από το δίκτυο Natura 2000 δυτικό τμήμα της Σίφνου. Στον γυρισμό θα μετρήσετε τα κύματα με φόντο το ηλιοβασίλεμα σιγοτραγουδώντας με νοσταλγία τους στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου «Επαιζε χαρτί και ζάρι / στου Σιφνιού το μπαρ / κι έλεγε πως θα μπαρκάρει / για το Γιβραλτάρ. Ηταν σβέλτος σαν μαχαίρι / κι όμορφος πολύ / κι είχε βλέμμα σαν τ’ αστέρι / που φεγγοβολεί. Κι εγώ γέμιζα ποτήρια / στου Σιφνιού το μπαρ, / σκάρωνα ταξίδια μύρια / για το Γιβραλτάρ», όπως τους πρωτοερμήνευσε η Μαρία Φαραντούρη σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη. Αποχαιρετώντας τη Σίφνο, θα πάρετε μαζί σας την ιδιαίτερη γεύση της. Ταπεινή και μεγαλοπρεπής ταυτόχρονα, υπενθυμίζει στα παιδιά της πόλης πώς θα έπρεπε να κυλά η ζωή...