Υπάρχουν τέλειοι γονείς; - Μια ψυχολόγος –μαμά απαντά

 Δεν ήμουν σίγουρη τι να κάνω και δεν ήμουν καθόλου βέβαιη ότι ήμουν ικανή να ήμουν η μητέρα που έπρεπε να είμαι. Κάθε μικρή απόφαση σχετικά με τη διατροφή και τη φροντίδα για αυτό το απροστάτευτο πλασματάκι φαινόταν βαρυσήμαντη και γεμάτη άγχος.

Σκέψεις όπως οι ακόλουθες υπήρχαν στο μυαλό μου: «Τι θα συμβεί αν δεν ολοκληρώσω ένα πλήρες έτος θηλασμού; Πρέπει να κλείνω την τηλεόραση κάθε φορά που είναι το μωρό στο δωμάτιο για να αποφύγει την παθητική έκθεση στην οθόνη; Είναι καλό για το μωρό να υποβληθεί σε ένα πλήρες ωράριο ημερήσιας φροντίδας, όταν είναι μόλις πέντε μηνών;»

Διάφορα δημοφιλή άρθρα σχετικά με τις έρευνες για την ανάπτυξη και την ανατροφή των παιδιών δεν μου αποδείχτηκαν ιδιαίτερα χρήσιμα. Παρόλο που και λόγω της ιδιότητας μου ως επιστήμονας γνώριζα αρκετά γύρω από το θέμα, ο τρόπος που οι έρευνες μεταφράζονταν για το κοινό, είχαν διαφοροποιήσεις από τα αρχικά κείμενα και μπορούσαν εύκολα να επηρεάσουν την ευάλωτη ψυχική μου κατάσταση.

Ανησυχούσα ότι η κατανάλωση βρεφικού γάλακτος σε σκόνη, θα οδηγούσε στην ανάπτυξη χαμηλότερου IQ από το μωρό μου. Ανησυχούσα ότι αν κάποιο βράδυ ήμουν πολύ κουρασμένη για να της διαβάσω ένα παραμύθι πριν κοιμηθεί, δεν θα μπορούσε ποτέ να μάθει να διαβάζει. Όταν ξεκίνησε το δημοτικό σχολείο, πολλές φορές μου ξέφευγε και την αποκαλούσα «πονηρή» αντί να επαινέσω πιο σωστά την προσπάθειά της, όπως συμβούλευαν τόσα πολλά άρθρα που είχα διαβάσει.

Οι προσωπικές μου εμπειρίες ως γονέας με οδήγησαν εν μέρει στο να μελετήσω και τις εμπειρίες των άλλων γονέων. Στην έρευνά μου υπό την ονομασία «Νέοι γονείς», που αφορούσε μια συνεχιζόμενη διαχρονική μελέτη περίπου 200 ζευγαριών, που εργάζονταν και οι δύο γονείς οι οποίοι απέκτησαν τα πρώτα παιδιά τους κατά την περίοδο 2008-2009, προσπάθησα να «μετρήσω την τέλεια ανατροφή των παιδιών» δηλαδή, το να έχουμε εμείς οι γονείς απίστευτα υψηλές προσδοκίες για την ανατροφή των παιδιών μας και, ίσως ακόμη πιο σημαντικό, το να πιστεύουμε ότι οι τρίτοι έχουν απίστευτα υψηλές προσδοκίες για την ανατροφή των παιδιών μας από εμάς.

Η πίεση του να είσαι τέλειος γονέας

Οι μητέρες, ακόμη και εκείνες που ανήκουν σε οικογένειες που εργάζονται και οι δύο γονείς, όχι μόνο κουβαλούν το κύριο βάρος των γονεϊκών ευθυνών, αλλά επίσης αντιμετωπίζουν εντονότερη πίεση για να είναι οι τέλειοι γονείς.

Στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, την ίδια περίοδο που οι μητέρες εισήλθαν στο εργατικό δυναμικό σε μεγαλύτερα ποσοστά, ο κανόνας για τη μητρότητα εξελίχθηκε προς ένα ιδανικό «εντατικής μητρότητας». Αυτός ο κανόνας υπαγορεύει ότι η ανατροφή των παιδιών από τη μητέρα πρέπει να είναι χρονοβόρα, να επενδύει συναισθηματικά και να καθοδηγείται από τις συμβουλές των εμπειρογνωμόνων.

Η πίεση αυτή είναι ιδιαίτερα έντονη για τις μητέρες της μεσαίας τάξης, οι οποίες μπορεί να ασκήσουν ένα στυλ ανατροφής των παιδιών που ονομάζεται «συντονισμένη καλλιέργεια», μια προσέγγιση που προσδιορίστηκε από την Annette Laureau στις αρχές του 2000. Αυτό το ύφος ανατροφής επικεντρώνεται στην εσκεμμένη παροχή των παιδιών με εμπειρίες και δραστηριότητες που θα τα βοηθήσουν να αναπτύξουν τις πνευματικές και κοινωνικές τους δεξιότητες.

Οι γονείς που ανήκουν στη μεσαία τάξη, ειδικά εκείνοι που τείνουν να ανήκουν προς το άνω τμήμα του κοινωνικοοικονομικού φάσματος, έχουν τους ανθρώπινους κεφαλαιακούς πόρους, όπως το χρόνο και τα χρήματα να ασκήσουν την «συντονισμένη καλλιέργεια» και το κάνουν έτσι ώστε να εξασφαλίσουν τη μελλοντική επιτυχία των παιδιών τους.

Διαβάστε την συνέχεια στο InfoKids.gr