Κίμωλος- Tο κρυφό διαμαντάκι των Κυκλάδων: Μαγευτικές παραλίες, ψαγμένο φαγητό, κόσμος λίγος & καλός

Για πολλά χρόνια η Κίμωλος θεωρείτο απλώς ο "δορυφόρος" της Μήλου. Βρίσκεται κοντά, συνδέεται ακτοπλοϊκώς και πολλοί την έχουν στο μυαλό τους για ημερήσια ή διήμερη εκδρομή. Ευτυχώς για τους υπόλοιπους δηλαδή που την προσεγγίζουν αποφασιστικά κατευθείαν από τον Πειραιά μετά από περίπου 4,5 ώρες ταξίδι. Και το Αθηνόραμα αποφάσισε πως ήρθε η ώρα για να μας την παρουσιάσει.

 
Το Χωριό είναι αυτό που σε άλλα νησιά ονομάζουν Χώρα. Εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά και οι ντόπιοι το τονίζουν σιωπηρά με τον τρόπο τους. Χαθείτε στα λαβυρινθώδη σοκάκια του Χωριού, λοιπόν, ανάμεσα στις δύο μεγάλες πλατείες ( σύμφωνα με ακριβείς υπολογισμούς τις πρώτες δύο φορές στην μεταξύ τους διαδρομή θα ψιλοχαθείτε… ) με τις λουλουδιασμένες αυλές και τα λευκά σπιτάκια. Χαζέψτε την θέα από το μεσαιωνικό Κάστρο και ακολουθήστε τον ρυθμό του νησιού που είναι βγαλμένος από άλλη εποχή.

 
Στην Κίμωλο δεν θα βρείτε ούτε φασαριόζικα beach bars, ούτε ιδιαίτερα οργανωμένες παραλίες ( παρότι υπάρχουν πολλά παιδάκια και οικογένειες στο νησί ). Τα ξενοδοχεία είναι μικρά και προσεγμένα ενώ η δυναμικότητα σε ενοικιαζόμενα δωμάτια είναι σχετικά περιορισμένη. Σε αυτό τον τόπο δεσπόζει η αμμουδιά, το λεπτό βότσαλο, τα τιρκουάζ νερά και τα λευκά βράχια. Κατά κάποιο τρόπο, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι η χαρά του φυσιολάτρη και του βιολόγου. Οι εκπλήξεις που σας περιμένουν είναι πολλές, ειδικά αν η αγαπημένη σας καλοκαιρινή έγνοια είναι η επιλογή παραλίας.

 
Μιλώντας για παραλίες. Το νησί είναι εύκολα προσβάσιμο κυρίως στα νότια. Με αφετηρία την Ψάθη, το λιμάνι, κινούμενοι προς τα ανατολικά βρίσκουμε κατά σειρά την μαγευτική Γούπα που είναι από τα πιο περίεργα και ταυτόχρονα από τα πιο σκαλωτικά μέρη για να βουτήξεις ( σ.σ: περπατήστε στην ξύλινη γέφυρα μεταξύ των βράχων ) μπροστά στις ξύλινες χρωματιστές γκαραζόπορτες των καϊκιών που λέγονται σύρματα. Έχοντας αφήσει το αμάξι στην κορυφή του οικισμού συνεχίζουμε περπατώντας ( ή σκαρφαλώνοντας λιγάκι αν χρειαστεί ) στους βράχους για να φτάσουμε στον Καρά. Ακολουθήστε το ένστικτο των μικρών παιδιών που σίγουρα θα συναντήσετε εκεί και βουτήξτε στα βαθιά δροσερά νερά σαν να μην υπάρχει αύριο. Ακριβώς απέναντι υπάρχουν δύο νησίδες. Κολυμπήστε μέχρι εκεί και ανεβείτε στην πρώτη, τα βράχια δεν καίνε καθόλου. Μαγευτική εμπειρία.

 
Συνεχίζοντας τώρα με το αυτοκίνητο προς τα βορειοανατολικά θα φτάσουμε στα καταπράσινα – το λέει και το όνομά τους – Πράσα. Λευκή άμμος, μεγάλη παραλία, μία διακριτική καντίνα με λίγες ξαπλώστρες για τα βασικά και τιρκουάζ νερά. Μόλις φτάσατε στην πιο δημοφιλή παραλία του νησιού.

 
Επιστροφή στην αρχική μας αφετηρία ( Ψάθη, λιμάνι ) για να κινηθούμε προς τα δυτικά αυτή την φορά. Κάντε μία στάση στον Εννιά ή την Αλυκή, αν σας αρέσουν τα αρμυρίκια και το ελεύθερο camping. Θα χρειαστεί να φτάσετε όμως μέχρι τον Δέκα και τα Ελληνικά για τις καλύτερες βουτιές στο νησί. Αμμώδης παραλία, βυθός που θα σας κόψει την ανάσα αν βάλετε μάσκα καθώς εκεί κείτεται βυθισμένος ένας αρχαίος οικισμός. Αφού βουτήξετε βαθιά, μπορείτε να κολυμπήσετε μέχρι το απέναντι νησάκι ( σ.σ: δεν είναι τόσο μακριά όσο φαίνεται, μόλις 20’ με χαλαρό κολύμπι ) και να ξαποστάσετε ολομόναχοι στην νέα «ιδιωτική» παραλία. Επιστρέφοντας πίσω στην παραλία των Ελληνικών εξερευνήστε στα δεξιά της ( όπως κοιτάζετε την θάλασσα ) τους βράχους και κολυμπήστε άφοβα δίπλα, κάτω και πίσω από αυτούς. Μία άλλη πολιτεία θα εμφανιστεί και θα σας κάνει να χάσετε την αίσθηση του χρόνου. Απλά μαγευτικό.

 
Από την άλλη, οι λάτρεις της πεζοπορίας θα απολαύσουν τις δυσκολίες της ειδικής διαδρομής μέχρι να φτάσουν στο περίφημο πέτρινο μανιτάρι «Σκιάδι», που σύμφωνα με τους ειδικούς δημιουργήθηκε από τη διάβρωση που προκάλεσε ο άνεμος στη βάση του βράχου. Όσον αφορά τις κιμωλιάτικες γεύσεις, στην κορυφή φυσικά βρίσκεται η λαδένια. Ένα είδος ελληνικής πίτσας χωρίς τυρί και - μαντέψτε – με μπόλικο λάδι. Οι παραλλαγές της πολλές. Τυρένια, κολοκυθένια, ελένια, αμαραθένια κτλ. Κατά τα άλλα, στα δύο μεγάλα παντοπωλεία του Χωριού θα βρείτε λιαστές ντομάτες, ξερή μανούρα ( σ.σ: η τριμμένη είναι βόμβα οπότε με ρέγουλο… ), κάππαρη, πελτέ ντομάτας και χειροποίητα ζυμαρικά.

 
Για φαγητό στο Χωριό περάστε μία βόλτα από την «Αυλή του Σάμπλου» με έμφαση στις κιμωλιάτικες γεύσεις και τα κρεατικά από την οικογενειακή τους φάρμα. Έντονη και ιδιαίτερη η μανούρα σαγανάκι με πελτέ από λιαστή ντομάτα και θυμάρι, αυτό είναι το signature πιάτο του Σάμπλου. Ακόμα καλύτερος ο Μποχώρης με το παραδοσιακό καφενείο του, η Καλή Καρδιά, με ιστορία από το 1920. Τρομερή ποικιλία και δυνατές γεύσεις σε ένα μαγαζί που η μία επίσκεψη δεν αρκεί. Για το τέλος αφήσαμε το καλύτερο. Η μαγευτική Πολύαιγος ( κλείστε θέση με το καραβάκι του Βαγγέλη 6972-272111 ). Η πρώτη στάση στην αμμουδερή παραλία με τα πολλά ιστιοπλοϊκά μπορεί να μην σας εντυπωσιάσει, όμως δεν χωρά ο νους σας αυτό που θα ακολουθήσει. Τα ψηλά και επιβλητικά βράχια του νησιού από την πλευρά του πελάγους όπως στέκονται δαρμένα και πολύχρωμα σε κάθε πιθανό ή μη συνδυασμό θα σας αφήσουν με το στόμα ανοιχτό. Στην Πολύαιγο μάλιστα γεννά τα μικρά της η μεσογειακή φώκια Monachus monachus.

 
Το γεγονός, λοιπόν, ότι ένα νησί σαν την Κίμωλο έχει να προσφέρει τρεις μοναδικές εμπειρίες που θα χαραχτούν στο μυαλό σας ανεξίτηλα ( Δέκας-Ελληνικά, Γούπα-Καράς, Πολύαιγος ) είναι κάτι πραγματικά σπάνιο. «Κίμωλο μου, παράδεισό μου!», λένε οι ντόπιοι. Και ποιος να τους δώσει άδικο;

Πηγή: Αθηνόραμα