Η απομυθοποίηση της άρσης βαρών & του Πύρρου Δήμα: Αγωνιζόταν μια φορά στα 4 χρόνια -Με εξώδικο απαντά στην Αυγή

Η εφημερίδα μεταξύ άλλων είχε γράψει: «Άλλωστε τι είδους άθλημα είναι αυτό που ένας πρωταθλητής αγωνίζεται μία ή δύο φορές σε τέσσερα χρόνια από Ολυμπιάδα σε Ολυμπιάδα, όπως ο Πύρρος Δήμας; Διότι έτσι δεν αγωνίζεσαι για την τιμή της πατρίδος και τη δόξα του αθλητισμού, αλλά για την τιμή της πατρίδος σου, από τα παχυλά πριμ και τα άλλα ευεργετήματα των αργομισθιών».

Αυτό όπως ήταν φυσικό προκάλεσε την έντονη αντίδραση του τέσσερις φορές Ολυμπιονίκη της Άρσης Βαρών, ο οποίος -μεταξύ άλλων- επεσήμανε ότι «το εν λόγω άρθρο περιέχει απαξιωτικούς, μειωτικούς, προσβλητικούς της προσωπικότητάς μου ως αθλητή - ολυμπιονίκη, ως ανθρώπου και ως Έλληνα, χαρακτηρισμούς, συνιστώντας ποινικές και αστικές αδικοπραξίες, κατά τα οριζόμενα στα οικεία άρθρα της ελληνικής νομοθεσίας».

Αναλυτικά:

«Πρώτον, ότι η ρητορική ερώτηση: Άλλωστε τι είδους άθλημα είναι αυτό που ένας πρωταθλητής αγωνίζεται μία ή δύο φορές σε τέσσερα χρόνια από Ολυμπιάδα σε Ολυμπιάδα, όπως ο Πύρρος Δήμας;, “δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, καθώς είναι εξαιρετικά εύκολο να διαπιστώσει κανείς τις συμμετοχές μου από το 1992 έως το 2004 σε πληθώρα αθλητικών αγωνιστικών διοργανώσεων άρσης βαρών, όπως στους μεσογειακούς αγώνες καθώς και στα ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα. Στοιχειώδης αριθμητική αποδεικνύει ότι ασχολήθηκα τουλάχιστον 15 χρόνια σκληρής προπόνησης και στερήσεων με τον πρωταθλητισμό προκειμένου να καταστεί αυτό δυνατόν.

Η εν λόγω φράση ξεπερνά τα όρια εκφοράς μίας κρίσης ή γνώμης, παραποιεί γεγονότα εύκολα διαπιστώσιμα και είναι εξόχως μειωτική και προσβλητική της προσωπικότητάς μου ως αθλητή και ειδικότερα Ολυμπιονίκη. Η εν λόγω κρίση αποσκοπεί στην απρόκλητη υποτίμηση και προσβολή μου, καθώς με στοχοποιεί, αναφέροντάς με ονομαστικά, και συμπεριλαμβάνοντάς με σε μία ομάδα «ανύπαρκτων» πρωταθλητών που δεν συμμετείχε σε αθλητικές διοργανώσεις, αλλά μόνο κατόρθωνε, άγνωστο πώς και πάντως όχι με νόμιμους και διαφανείς τρόπους να αποσπά ολυμπιακά μετάλλια”.

Δεύτερον, ότι η φράση Διότι έτσι δεν αγωνίζεσαι για την τιμή της πατρίδος και τη δόξα του αθλητισμού, αλλά για την τιμή της πατρίδος σου, από τα παχυλά πριμ και τα άλλα ευεργετήματα των αργομισθιών, “συμπληρώνει και επαυξάνει την εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμιση που διενεργείται σκοπίμως, κατά τρόπο που να προκαλείται τεράστια βλάβη στην τιμή και την υπόληψή μου, καθώς παρουσιάζομαι εν τέλει ως ένας αργόσχολος, ύποπτος για ντοπάρισμα, τεμπέλης αθλητής που λάθρα κατέκτησα ολυμπιακά μετάλλια σε 4 συνεχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, αποσκοπώντας στα οφέλη που θα αποκόμιζα εγώ προσωπικά από αυτά.

Προφανώς διέλαθε της προσοχής του συγκεκριμένου συντάκτη το γεγονός ότι εγώ απεμπόλησα την «αργομισθία» μου στον Ελληνικό Στρατό προκειμένου να υπηρετήσω την χώρα μου από τη θέση του βουλευτή Επικρατείας. Και προφανώς δεν γνωρίζει το έργο που απολύτως αφιλοκερδώς προσφέρω, παρουσιάζοντας σε όλα τα σχολεία της χώρας τις αξίες του αθλητισμού, του ολυμπισμού και του ευ αγωνίζεσθαι».

Η απάντηση του αρθρογράφου, όπως δημοσιεύτηκε στο σάιτ της Αυγής

Αγαπητέ κύριε Δήμα, δηλώσατε ότι θιχτήκατε από το συγκεκριμένο άρθρο που έθεσε το θέμα εξαφάνισης της ελληνικής βιομηχανίας παραγωγής Ολυμπιονικών στην Άρση Βαρών. Δηλώσατε πως θιχτήκατε από την κρίση μου, ότι η Άρση Βαρών έτσι όπως εξελίσσεται, δεν είναι πλέον άθλημα, όταν μεταξύ δύο διοργανώσεων Ολυμπιακών Αγώνων οι αθλητές αγωνίζονται μια - δυό φορές. Ενοχληθήκατε από τη φράση, έτσι προγραμματισμένοι μόνο ή κυρίως για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αγωνίζονται για την παρτίδα τους και τα άλλα ωφελήματα. Καθώς τέτοια ωφελήματα δεν υπάρχουν για κανέναν άλλο αθλητή του αθλήματος αυτού στις σοβαρές χώρες, επιτρέψτε μου να το θεωρήσω σοβαρό κίνητρο. Ένας Ολυμπιονίκης που σέβεται την αγάπη και τις τιμές του λαού, προσέχει την υστεροφημία του, την οποία στην περίπτωση σας, πλήξατε σοβαρά, νοικιάζοντας το όνομά σας στο ΠΑΣΟΚ -στη χειρότερη περίοδό του- και επί δύο και κάτι χρόνια που μείνατε βουλευτής σχεδόν άφωνος! Και αν αγαπούσατε πολύ το άθλημα που σας ανέδειξε δεν θα προσπαθούσατε να υπερασπιστείτε τα κακώς κείμενα της εποχής Σγουρού, τότε που είχε μετατρέψει την ομοσπονδία σε κάτι σαν κλαδική του ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η ελεύθερη γνώμη μου και με αυτή προσπάθησα να φανώ χρήσιμος, αναδεικνύοντας το ζήτημα της εξαφάνισης του αθλήματος και όχι ασφαλώς να σας θίξω προσωπικά.

Όλο το άρθρο του Δ. Χρήστου, όπως δημοσιεύτηκε στην Αυγή

Η Άρση Βαρών για παράδειγμα, ήταν μια βιομηχανία εισαγωγής και ελληνοποίησης κατασκευής πρωταθλητών που απογειώθηκε λόγω της τεχνογνωσίας και του ρίσκου του ντοπαρίσματος.

Παρακολουθώντας τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο αναλογίστηκα πού χάθηκε εκείνη η περίφημη σχολή της Ελληνικής Άρσης Βαρών την οποία είχαμε ονομάσει “ντριμ τιμ” για τις επιτυχίες της και τη συγκομιδή των ολυμπιακών μεταλλίων που έφερε στη χώρα; Πού πήγε; Τι έγινε εκείνο το δαπανηρό “παλάτι της Άρσης Βαρών” που χτίστηκε για τις ανάγκες του αθλήματος κάπου στη Νίκαια, ώστε από εκεί να βγαίνουν περισσότεροι Έλληνες Ολυμπιονίκες; Η απάντηση έχει πολλές πτυχές. Πρώτον, δεν υπήρχε αθλητισμός. Η Άρση Βαρών ήταν μια βιομηχανία εισαγωγής και ελληνοποίησης κατασκευής πρωταθλητών που απογειώθηκε λόγω της τεχνογνωσίας και του ρίσκου ντοπαρίσματος. Θυμάμαι μια σύσκεψη πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας όταν μετά τα 10 χρυσά ολυμπιακά μετάλλια της Άρσης Βαρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, της Ατλάντα και του Σίδνεϊ, άνοιξαν την όρεξη των κατασκευαστών ολυμπιονικών (Σγουρός και Ιακώβου) που ζήτησαν κονδύλια για το άθλημα, υποσχόμενοι πολλά μετάλλια στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, που θα δόξαζαν τη χώρα και την κυβέρνηση. Όταν άκουσε το πρόγραμμα ο Σημίτης, απάντησε: Πάρτε τα λεφτά, κάντε ό,τι νομίζετε, αλλά αν πάει κάτι στραβά, να ξέρετε ότι εγώ δεν ήξερα τίποτα.

ΑΥΤΗ η βιομηχανία έσκασε λίγο πριν και κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2004, όταν τα κρούσματα ντοπαρισμένων πρωταθλητών έρχονταν σε ρυθμούς πολυβόλου. Θυμάστε εκείνη την περίφημη φράση του μεγάλου κόουτς Χρήστου Ιακώβου όταν συνελήφθη ντοπέ ο αρσιβαρίστας Λεωνίδας Σαμπάνης; Κάποιοι έριξαν κάτι στη σούπα του Λεωνίδα, δήλωσε ο μέγας προπονητής! Αυτό ήταν και το κύκνειο άσμα του αθλήματος και πάνε στράφι τα εκατομμύρια που έπεισαν τον Σημίτη να επενδύσει (!) για το παλάτι στη Νίκαια. Έκτοτε το άθλημα επέστρεψε εκεί που ήταν. Στην αφάνεια. Άλλωστε τι είδους άθλημα είναι αυτό που ένας πρωταθλητής αγωνίζεται μία ή δύο φορές σε τέσσερα χρόνια από Ολυμπιάδα σε Ολυμπιάδα, όπως ο Πύρρος Δήμας; Διότι έτσι δεν αγωνίζεσαι για την τιμή της πατρίδος και τη δόξα του αθλητισμού, αλλά για την τιμή της παρτίδος σου, από τα παχυλά πριμ και τα άλλα ευεργετήματα των αργομισθιών.

ΟΛΑ αυτά και άλλα πολλά θα ήταν αρκετή αιτία για σοβαρό προβληματισμό. Για προβληματισμό, όχι για την κατασκευή πρωταθλητών χωρίς αθλητισμό, αλλά για τη δημιουργία αθλητικού κινήματος. Για να δημιουργήσεις όμως κάτι τέτοιο, πρέπει να έχεις όραμα και να αντλείς εμπειρίες από προηγμένες χώρες στο αθλητικό κίνημα. Ο μαζικός αθλητισμός καλλιεργείται από τις μικρές ηλικίες του ανθρώπου. Και η πλέον οργανωμένη μορφή σε αυτές τις ηλικίες είναι το σχολείο, από το δημοτικό έως το πανεπιστήμιο. Εδώ σε αυτή τη χώρα ο σχολικός αθλητισμός καταργήθηκε ολοσχερώς σε όλες τις βαθμίδες. Τα παιδιά τον ανακαλύπτουν όταν και εφόσον οι γονείς τους έχουν λίγα χρήματα για να τα γράψουν στα τμήματα αθλητικών συλλόγων που παρέχουν προπόνηση έναντι κάποιας αμοιβής, για να καλύπτουν τις ανάγκες τους. Από εκεί και πέρα, όσοι έχουν ταλέντο  και οικογενειακή υποστήριξη προχωράνε μέχρι η σύγκρουση ανάμεσα στις σπουδές και την αθλητική καριέρα να τους πάει ή μπροστά ή να τους θέσει -λόγω ασυμβιβάστου- εκτός αθλητισμού. Το ζήτημα αυτό έχει επιλυθεί στις ΗΠΑ, την πλέον οργανωμένη χώρα σε επίπεδο αθλητισμού και πρωταθλητισμού, με δεκάδες χιλιάδες υποτροφίες σε ταλαντούχους στον αθλητισμό φοιτητές που θέλουν να συνδυάσουν πρωταθλητισμό, μόρφωση και επιστημονική κατάρτιση.

ΠΡΟΣ αποφυγή παρεξηγήσεων δεν ζητάω κάτι αντίστοιχο από μια χώρα και ένα κράτος που δεν μπορούν ακόμα να επιλύσουν το θέμα της φοροδιαφυγής και της άρτιας λειτουργίας του δημόσιου τομέα. Απλά εύχομαι, μόλις επιλυθούν τα ζωτικά προβλήματα τα οποία απειλούν το παρόν και το μέλλον του τόπου, να βρεθεί χρόνος και ικανοί πολιτικοί να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν τα σχολικά προγράμματα του αθλητισμού. Γιατί ο αθλητισμός είναι μεγάλο σχολείο για την προσωπικότητα των νεαρών παιδιών. Η αναβάθμιση της αθλητικής παιδείας είναι δύσκολο αλλά σπουδαίο έργο για την ολοκλήρωση καλών ανθρώπων και σωστών πολιτών, όπως γνώριζαν οι σοφοί αρχαίοι ημών πρόγονοι.

Θέση στο συγκεκριμένο θέμα πήρε και ο κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Ανδρέας Λοβέρδος, μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο twitter, λέγοντας:

Άθλια επίθεση της Αυγής στον Πύρρο Δήμα. Ο λαός,οι πολίτες θα τους τελειώσουν, όποτε γίνουν εκλογές. Κι όσο αργούν,τόσο θα εξατμίζονται