Χρήστος Καλογρίτσας: Ο εκδότης μου τότε και τώρα! Γράφει η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη από "πρώτο χέρι"

Γρήγορα κυκλοφόρησε η φήμη ότι πίσω απο το κόκκινο γαρύφαλλο πλάι στον τίτλο «Πρώτη» και πίσω απο τις κουίντες βρισκόταν το κοσμικό ΚΚΕ. Παρότι ήμουν εντελώς άμαθη απο τα εκδοτικά παιχνίδια, όταν το εταιρικό σχήμα εγκαταλείφθηκε απο άλλους εκδότες της εποχής κι έμεινε μόνος του ο Χρήστος Καλογρίτσας, η εφημερίδα πήρε νέα σάρκα και οστά,απέκτησε μορφή και ύφος ανάλογα της κουλτούρας του τότε διευθυντού Νίκου Τσαγκρή.

* Γράφει η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη 

Η ΠΡΩΤΗ του Χρήστου Καλογρίτσα άρχισε να γίνεται φυτώριο νέων φωνών με τους παλιούς δημοσιογράφους να κρατούν το ίσιο. Το όνομα του εκδότη, που έκανε παρέα με ένα κύκλο συντακτών ως ίσος προς ίσον, κυκλοφορούσε απο στόμα σε στόμα με θαυμασμό και με ερωτήματα...

Εγώ έφυγα νωρίς παίρνοντας μεταγραφή για άλλη εφημερίδα, αλλά συνέχιζα να διαβάζω φανατικά την Πρώτη, που δεν δίσταζε να βάλει μαύρο πρωτοσέλιδο στο μπλακ άουτ της ΔΕΗ, στηλιτεύοντας με πάθος την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου....

Τα χρόνια πέρασαν, Η ΠΡΩΤΗ έκλεισε, οι δημοσιογράφοι σκορπίστηκαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα κάνοντας άλλοι καριέρα στην ελεύθερη ραδιοφωνία και τηλεόραση και άλλοι κρατώντας χαμηλό προφίλ ανά τις εφημερίδες. Ο Χρήστος Καλογρίτσας σχεδόν ξεχάστηκε ως εκδότης...

Ώσπου μια ανοιξιάτικη μέρα τον συνάντησα στις εκδόσεις ΗΛΕΚΤΡΑ, τον εκδοτικό οίκο της κόρης του Ηλέκτρας Καλογρίτσα, τον οποίο είχαν αρχίσει ο Νίκος Τσαγκρής και η Βίκυ Δέμου. Εκεί εξέδωσα το «Ημερολόγιο Αβάνας», ένα απο τα πιο αγαπημένα μου βιβλία και βρήκα πάλι την ανήσυχη φύση του Χρήστου Καλογρίτσα να ονειρεύεται την επανέναρξη της Πρώτης. Μιλούσαμε πολλές φορές για τα παιδιά της Πρώτης, για τις ημέρες της αθωότητας, για την απόλυτη ελευθερία της έκφρασης, για την επανεκκίνηση ενός νέου εγχειρήματος σαν τότε .

Ο Χρήστος Καλογρίτσας ήταν τώρα δυνατό όνομα στις κατασκευαστικές εταιρείες των δημοσίων έργων, είχε εταιρεία δημοσκόπησης και ήταν μέτοχος σε μεγάλα δημοσιογραφικά σάιτς. Το πάθος για τα μέσα ενημέρωσης έκαιγε στα σωθικά του, μου επαναλάμβανε συχνά την επιθυμία του να μπει δυναμικότερα στην αγορά...

Ηταν εκείνη η εποχή, το 2008 που εμφανίστηκε στην παρουσίαση του βιβλίου μου «Ημερολόγιο Αβάνας» στην Κουμπανίτα με την κόρη του Ηλέκτρα, εκδότριά μου και αγαπημένο πλάσμα της καρδιάς μου. Αυτή η φωτογραφία του Χρήστου Καλογρίτσα μαζί μου -που δημοσίευσα στο μπλόγκ μου- έμελλε να κάνει το γύρω των ηλεκτρονικών μέσων ευκαίρως-ακαίρως κάθε φορά που συζητείτο το όνομα του κατασκευαστή, επιχειρηματία και εκδότη. Προσπάθησαν μάλιστα να τον συνδέσουν με κάποιον λωποδύτη, γεγονός που προκάλεσε την δίκαιη οργή μου καθώς γνώριζα την οικειότητα με την οποία ο Χρήστος Καλογρίτσας μιλούσε σε όλα τα επίπεδα των αθρώπων, απο τον σκουπιδιάρη μέχρι τον υπουργό. Γι' αυτό τότε υπερασπίστηκα τον Χρήστο Καλογρίτσα και δικαίως καθότι δεν βρέθηκαν στοιχεία που να τον εμπλέκουν...

Σήμερα το όνομα του Χρήστου Καλογρίτσα αποτελεί πρωτοσέλιδο στις ελληνικές ιστοσελίδες, εφημερίδες και τηλεοράσεις, καθώς ο γιος του Βλαδίμηρος Καλογρίτσας πήρε τη μία απο τις τέσσερις τηλεοπτικές άδειες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρείται ως ο άνθρωπος του Τσίπρα και του Φλαμπουράρη...ο σκοτεινός και περίεργος τύπος...ο έτσι κι αλλοιώς κι αλλοιώτικα...

Θέλω να πω ότι εξακολουθώ να βλέπω το Χρήστο Καλογρίτσα κάθε φορά που επισκέπτομαι την Ελλάδα. Τον υπολήπτομαι ως επιχειρηματία, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρων ως συνομιλητής και πολλές φορές τρώμε στου Κόλλια το ψαράδικο ανταλλάσσοντας απόψεις για την προοπτική επανέκδοσης της Πρώτης.

Ο Χρήστος Καλογρίτσας είναι ένας υποδειγματικός οικογενειάρχης, ένας πιστός συγγενής, ένας άξιος φίλος. Είναι ο άνθρωπος που ο καθένας θα ήθελε να έχει εργοδότη γιατί πιστεύει βαθιά και αναπόδραστα στην ατομική ελευθερία. Αν το απέδειξε στην Πρώτη τόσα έτη φωτός πριν, το τηλεοπτικό πεδίο σήμερα αποτελεί έδαφος για να επιβεβαιώσει αυτή τη φύση του, που όλοι εμείς γνωρίσαμε κάποτε.

Πηγή: www.huffingtonpost.gr