Παύλος Παπαδάτος: Στη χώρα μας, έχουμε κυρίους που έκλεψαν την εφορία ενώ οι ίδιοι πλούτισαν... τους αποκαλούμε και "επενδυτές"!

 Έτσι, οι μεν κυβερνήσεις αρέσκονται στην απαρίθμηση των «επιτευγμάτων» τους, οι δε αντιπολιτεύσεις στην κριτική των κυβερνήσεων, που ακόμη και ένας πνευματικά καθυστερημένος μπορεί ευστόχως να ασκήσει (και κυρίως στη σημερινή τραγική κυβέρνηση). Έτσι ανακυκλώνουν τη μίζερη πολιτική τους, διαιωνίζοντας όμως ταυτόχρονα και τη μιζέρια του λαού. 

Γράφει ο Παύλος Παπαδάτος στην Real News

Αυτό που επίσης δεν αντιλαμβάνομαι είναι γιατί θα πρέπει οι στυγνά φορολογούμενοι πολίτες να σώζουν μη παραγωγικές επιχειρήσεις, των οποίων οι ιδιοκτήτες πλούτισαν αφαιμάζοντάς τις. Η χαριστική απαλλαγή από τις δανειακές υποχρεώσεις των εν λόγω επιχειρήσεων, με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στη δημιουργία νέων προβληματικών επιχειρήσεων.

Αν μάλιστα δεν διωχθούν ποινικά οι επιχειρηματίες, οι οποίοι θησαύρισαν αφαιρώντας ζωτικά κεφάλαια από τις εταιρίες τους, είτε ως αμοιβές διοικητικού συμβουλίου, είτε πουλώντας πάγια στοιχεία της επιχείρησης στους εαυτούς τους, η αγορά δεν πρόκειται ποτέ να εξυγιανθεί. (Έχουμε ένα μεγάλο πρόσφατο και μάλιστα πολύ θλιβερό παράδειγμα).

Δυστυχώς δεν βάζουμε μυαλό. Από τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά και την Ολυμπιακή, μέχρι τη βιομηχανία ζάχαρης, οι φορολογούμενοι έχουν πληρώσει τόσα πολλά δισεκατομμύρια, που θα μπορούσαν οι εν λόγω επιχειρήσεις να κλείσουν και οι εργαζόμενοι σε αυτές να αμείβονται, χωρίς να εργάζονται, εφ’ όρου ζωής με διπλάσιους μισθούς! 

Για να εξυγιανθεί η αγορά, θα πρέπει να λειτουργήσει ελεύθερα και η δικαιοσύνη να είναι αμείλικτη προς όλους τους επιχειρηματίες οι οποίοι παράνομα αφαίμαξαν τις εταιρίες τους.

Σχετικά πρόσφατα στην καπιταλιστική Αμερική, οι γνωστοί οικονομικοί εγκληματίες Bernard Madoff, Robert Allen Stanford, Andrew Fastow της Enron και Kozlowski της Τyco καταδικάστηκαν σε 150 χρόνια, 110 χρόνια, 6.5 χρόνια και 6 χρόνια φυλάκιση, αντιστοίχως, για τις απάτες που διέπραξαν εις βάρος των εταιριών τους.

Στη χώρα μας, έχουμε κάποιους κυρίους που υπερηφανεύονται για το πώς έκλεψαν την εφορία ή πως φαλίρισαν τις εταιρίες τους, ενώ οι ίδιοι πλούτισαν… και όμως τους ανεχόμαστε και τους αποκαλούμε και «επενδυτές»!

Σημείωση
Αν ο τηλεοπτικός σου σταθμός είχε δανειακές υποχρεώσεις 230 εκατομμυρίων ευρώ και είχες τη δυνατότητα να απαλλαγείς από όλες τις υποχρεώσεις του, μήπως τελικά θα έβλεπες τον διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών ως μάννα εξ ουρανού και ως ευκαιρία να το παίξεις προστάτης των εργαζομένων τους οποίους πλήρωνες μόνο όταν «ήθελες»; Μου είναι δύσκολο να αντιληφθώ τι θα κερδίσει η κυβέρνηση αν εισπράξει 240 εκατομμύρια από τις τηλεοπτικές άδειες, αλλά συγχρόνως οι τράπεζες και οι πιστωτές των εν ενεργεία τηλεοπτικών σταθμών αναγκαστούν να διαγράψουν ένα δις ευρώ! Πανάκριβη «νομιμότητα», ή πανάκριβη άγνοια;