Made in Greece o Γιάννης Βάλβης: O ''βασιλιάς του νερού'' με τον όμιλο - κολοσσό στα Βαλκάνια

Η πρώτη «γνωριμία» του ελληνικού κοινού με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες έγινε μέσα από τη διαφήμιση του νερού Dorna, εκεί όπου ο Τάσους έλεγε: «Δεν πίνεις νερό, πίνεις βιλούδο...». 

Αργότερα, το 2002, κέντρισε το ενδιαφέρον των οικονομικών στηλών πουλώντας την εταιρεία Dorna στη Ρουμανία (την οποία είχε αποκτήσει επενδύοντας 4 εκατ. δολάρια) στην Coca-Cola για 40 εκατ. δολάρια. Το 2008 επιβεβαίωσε τις ξεχωριστές ικανότητές του όταν η γαλακτοβιομηχανία του, LaDorna, εξαγοράστηκε έναντι 80 εκατ. ευρώ από τη Lactalis, μία από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές γάλακτος. Και η επιχειρηματική... ανάβαση του Γιάννη Βάλβη δεν σταμάτησε εκεί, αφού από το 2010 εισήλθε ξανά στην αγορά του νερού με το Aqua Carpatica, το οποίο είναι το μοναδικό στον κόσμο χωρίς νιτρικά.

Ελληνας της διασποράς, τρίτης γενιάς, η οικογενειακή του διαδρομή ξεκινά από τη Σαντορίνη και περιλαμβάνει Αίγυπτο, Σουδάν, Ελβετία και τέλος Ρουμανία όπου κατοικεί μόνιμα. Αυτοδημιούργητος, ανήκει στους πρώτους επιχειρηματίες που επένδυσαν στις αποκρατικοποιήσεις στη βαλκανική χώρα. Σήμερα ο όμιλος Valvis με έδρα το Βουκουρέστι περιλαμβάνει την Carpathian Springs, που ασχολείται με την εμφιάλωση του νερού Aqua Carpatica, την εταιρεία παραγωγής οίνου Vitipomicola Samburesti, την εταιρεία καλλιέργειας σιτηρών Dorna Agri, την εταιρεία παραγωγής ενέργειας από φωτοβολταϊκά Terra Muntenia και τη Valvis Holding, με υπηρεσίες μάρκετινγκ και πληροφορικής. Ο κ. Βάλβης είναι ιδιαίτερα αγαπητός στη Ρουμανία γιατί υπήρξε αντιπρόεδρος της ομάδας ποδοσφαίρου Ραπίντ, ενώ μέχρι και σήμερα είναι χορηγός σημαντικών αθλητών της χώρας.

Ο 62χρονος Ελληνας επιχειρηματίας αφηγείται στο «Εθνος της Κυριακής» την ιστορία του που ξεκινά από τη Σαντορίνη. «Ο παππούς μου Γιάννης έφυγε από το νησί του για μια καλύτερη ζωή στην Αίγυπτο όπου εξειδικεύτηκε στα αρδευτικά έργα. Οι δουλειές του αργότερα τον έφεραν στο Σουδάν. Ο πατέρας μου Χρήστος σπούδασε μηχανολόγος στην Αγγλία και εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γενεύη. Εκεί πέρασα τα παιδικά μου χρόνια. Ο ξαφνικός θάνατός του μας οδήγησε για τρία χρόνια στο Σουδάν και στη συνέχεια για ένα διάστημα στην Αθήνα όπου και σπούδασα Αρχιτεκτονική στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο». Εκανε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στη Σορβόνη και αμέσως μετά εργάστηκε σε αρχιτεκτονικό γραφείο της Γενεύης, το οποίο εκπονούσε μελέτες μεγάλων έργων για λογαριασμό πολυεθνικών εταιρειών.

Η πρώτη αγορά
«Τότε άρχισα να μαθαίνω πώς γίνεται το business plan. Το 1992 μια ελβετική εταιρεία δημητριακών με έστειλε στη Ρουμανία,
όπου μετά την πτώση του Τσαουσέσκου είχαν ξεκινήσει οι αποκρατικοποιήσεις, προκειμένου να εκτιμήσω διάφορα εργοστάσια παραγωγής σπορέλαιου. Μέσα από την έρευνά μου αντιλήφθηκα πως υπάρχει ένα μεγάλο κενό και στην αγορά νερού», θυμάται ο Γιάννης Βάλβης, ο οποίος το 1994 μαζί με έναν Ελβετό συνέταιρό του απέκτησαν μια πηγή στα Καρπάθια επενδύοντας 4 εκατ. δολάρια, αφού πρώτα ήρθαν σε συμφωνία με τους 450 υπαλλήλους του εργοστασίου εμφιάλωσης στους οποίους παραχώρησαν το 20% της επιχείρησης. Το βάφτισε Dorna, δίνοντας το όνομα του ποταμού Ντόρνα που περνά δίπλα από την πόλη Βάτρα Ντόρνεϊ. «Η επιτυχία μας ήταν ότι χτίσαμε το εργοστάσιο δίπλα στον σιδηροδρομικό σταθμό, ενώ κάναμε μια συμφωνία με την ηγεσία των σιδηροδρόμων να απασχολούμε 150 άτομα με αντάλλαγμα αποθηκευτικούς χώρους στις τρεις μεγάλες πόλεις της χώρας και τη μεταφορά του προϊόντος με συρμούς non-stop», λέει ο κ. Βάλβης.

Το 2002 η εταιρεία τους εξαγοράστηκε από την Coca-Cola. Ηδη όμως από το 1998 είχε ξεκινήσει να επενδύει στον χώρο των γαλακτομικών χρησιμοποιώντας την επωνυμία LaDorna. Με τα χρήματα που πήρε επεκτάθηκε στην παραγωγή όλου του φάσματος των γαλακτομικών προϊόντων δημιουργώντας 12 μονάδες, ενώ παράλληλα εισήλθε και στο βιολογικό γάλα. «Είμαστε οι πρώτοι που φέραμε το βιολογικό γάλα στην αγορά της Ρουμανίας και της Ελλάδας. Το 2008 η LaDorna εξαγοράστηκε από τη Lactalis», αναφέρει ο επιχειρηματίας, ο οποίος το 2010 αποφάσισε να ασχοληθεί ξανά με το νερό. «Βρήκα τη μοναδική πηγή στον κόσμο που παράγει νερό χωρίς νιτρικά. Αυτό σημαίνει ότι δεν ανιχνεύονται καθόλου στοιχεία από αζωτούχα λιπάσματα που είναι ο κύριος παράγοντας μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα. Η πηγή βρίσκεται 18 χλμ. νοτιοανατολικά της Βάτρα Ντόρνεϊ και εκεί χτίσαμε το νέο εργοστάσιο.
Το νερό μας ονομάστηκε Aqua Carpatica, φέτος έγινε το πρώτο φυσικό μεταλλικό νερό σε πωλήσεις στην αγορά της Ρουμανίας, ενώ σύντομα ο αριθμός των χωρών που θα εξάγεται θα αγγίξει τις είκοσι τέσσερις. Από τις σημαντικές στιγμές μας ήταν η είσοδoς του Aqua Carpatica το 2015 στην αγορά των ΗΠΑ, όπου μέσα σε έναν χρόνο αποκτήσαμε 1.700 σημεία πώλησης», τονίζει με ενθουσιασμό.

Το κεφάλαιο Ραπίντ
Παράλληλα όμως με τις επιχειρήσεις ασχολήθηκε και με το ποδόσφαιρο,
αφού έγινε χορηγός και κάποια στιγμή αντιπρόεδρος της Ραπίντ.
Πρόκειται για την τρίτη μεγαλύτερη ομάδα της Ρουμανίας, η οποία ανήκε στους σιδηροδρόμους.
«Την πρώτη φορά που οι παίκτες φόρεσαν τη φανέλα με το λογότυπο της LaDorna, το 2002, συνέπεσε η ομάδα να κερδίσει το Super Cup. Ολοι θεώρησαν ότι είμαι το γούρι τους. Εμεινα μέχρι το 2006 και προσπάθησα να μετατρέψω τη Ραπίντ σε ανώνυμη εταιρεία με διεθνείς ορκωτούς ελεγκτές ώστε να υπάρχει διαφάνεια. Δεν πέτυχα γιατί ο πρόεδρος της ομάδας δεν ήθελε αυτές τις αλλαγές. Εκτοτε απέχω από το ποδόσφαιρο».

Τον ρωτάμε για τις ευκαιρίες που υπάρχουν στη Ρουμανία.
«Οταν το 1992 από την Ελβετία πήγα στη Ρουμανία, οι φίλοι μου με είπαν τρελό. Τότε το ΑΕΠ άγγιζε τα 36 δισ. δολάρια, ενώ σήμερα είναι 150 δισ. ευρώ. Η χώρα έκανε άλματα και το 2016 θα κλείσει με 4% ανάπτυξη. Η φορολογία εδώ σε όλες τις κατηγορίες είναι 16%. Επιπλέον η φορολογική πολιτική είναι σταθερή, κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει στην Ελλάδα. Μια χώρα πετυχαίνει όταν δημιουργεί υπεραξία και η αλήθεια είναι πως ένας κρατικός οργανισμός -εκτός αν έχει το μονοπώλιο- δεν μπορεί να τη δημιουργήσει γιατί δεν υπάρχει κάποιος που θα πάρει ρίσκο».

Τα σχέδια για τη Σαντορίνη
Η καρδιά του Γιάννη Βάλβη ανήκει στη Σαντορίνη, όπου θέλει να δημιουργήσει μια ξενοδοχειακή υποδομή 5 αστέρων που θα έχει τη μορφή κυκλαδίτικου χωριού. «Εχω αγοράσει 75 στρέμματα στη Βλυχάδα. Δεν προχωρώ το έργο γιατί με σταματά το ασταθές φορολογικό καθεστώς και το γεγονός ότι δεν έχει γίνει χωροταξικός σχεδιασμός της Σαντορίνης».

Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr