Το ξέσπασμα της μητέρα της Μυρτώς: "Θα κάνω τα πάντα για να γυρίσουμε στο σπίτι μας, απέναντί σε ένα κράτος ανάλγητο"
«Δεν δέχομαι ότι θα περιμένω το παιδί μου να πεθάνει ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι. Δεν μπορώ να περιμένω το τέλος της ζωής του. Η Μυρτώ μου ζει και δεν θα την εγκαταλείψω».
Κραυγή αγωνίας και "κατηγορώ" απευθύνει η Μαρία Κοτρώτσου, μητέρα της Μυρτώς, η οποία περίπου τέσσερα χρόνια μετά τη σεξουαλική κακοποίησή της από τον Πακιστανό Αχμέτ Βακάς στην Πάρο εξακολουθεί να δίνει το δικό της αγώνα στο Κέντρο Αποκατάστασης και Αποθεραπείας «Animus» στη Λάρισα. ,Η κ. Κοτρώτσου μίλησε στον «Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής» για τον Γολγοθά του παιδιού της.
«Σώθηκε με τη δύναμη του Θεού και θα κάνω τα πάντα για να γυρίσουμε στο σπίτι μας, ακόμα κι αν έχω απέναντί μου ένα κράτος ανάλγητο».
Οι γιατροί προτείνουν η 19χρονη σήμερα Μυρτώ να επιστρέψει -ύστερα από 33 μήνες στο «Animus»- στο σπίτι της, καθώς η αλλαγή περιβάλλοντος εκτιμάται ότι θα λειτουργήσει θετικά στην ψυχολογία της και κατ’ επέκταση στη βελτίωση της υγείας της. Η μετακίνηση, ωστόσο, στο σπίτι της οικογένειας στην Αθήνα δεν είναι μια απλή υπόθεση.
«Οι θεράποντες γιατροί μού είπαν ότι η επιστροφή στο σπίτι μας θα κάνει ενδεχομένως την κόρη μου να αποκτήσει ξανά ενδιαφέρον για τη ζωή. Το “Animus” είναι ένας εξαιρετικός χώρος και πάντα θα ευχαριστώ τον πρόεδρο, κ. Αχιλλέα Νταβέλη, για όλα όσα μας έχει προσφέρει, αλλά δεν παύει να είναι ένας κλειστός χώρος, ο οποίος, αν παραμείνεις για χρόνια, γίνεται για το παιδί φυλακή. Το πρόβλημα είναι ότι το κράτος δεν μας βοηθάει να φύγουμε από εδώ. Το πατρικό μου σπίτι στην Αθήνα δεν μπορεί να φιλοξενήσει τη Μυρτώ. Δεν έχει ασανσέρ (πολλώ δε μάλλον αναπηρικό), ράμπα, ειδικό μπάνιο. Για τις διαμορφώσεις αυτές χρειάζονται τουλάχιστον 30.000 ευρώ, χρήματα τα οποία δεν τα έχω», λέει η κ. Κοτρώτσου.
Το κέντρο «Animus» έχει καλύψει το σύνολο των εξόδων της 19χρονης, αλλά, όπως τονίζει η μητέρα της Μυρτώς, το κράτος δεν δείχνει την ίδια ευαισθησία: «Λέγαμε παλιά, τη δεκαετία του ’70, ότι ο κόσμος έκρυβε τους αναπήρους. Νιώθω ότι το κράτος με ωθεί να λειτουργήσω με τον ίδιο τρόπο, το 2016, αλλά δεν θα το κάνω. Ξέρετε, ο καλύτερος τρόπος να κρύψεις ένα πρόβλημα είναι να κάνεις ότι δεν υπάρχει. Δυστυχώς, δεν δίνονται αποζημιώσεις για αποθεραπείες. Το μόνο που ζητάω είναι βοήθεια για να καλυφθούν τα έξοδα για την επιστροφή στο σπίτι μας και να μπορέσω να καλύψω τα έξοδα για την αποθεραπεία του παιδιού μου. Για μία ώρα φυσικοθεραπείας χρειάζονται 30-40 ευρώ. Σκεφτείτε για ψυχολόγο και όλα τα υπόλοιπα. Η επιστήμη έκανε ό,τι μπορούσε. Από εδώ και πέρα θέλουμε να ζήσουμε ανθρώπινα».
Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr