Ο Φιλήμων στα 84 μιλάει για όλες: Η Μπαζιάνα νόστιμη με ωραία πόδια αλλά... η Μελάνια θα γίνει Τζάκυ & θυμάται

Ο Φιλήμων παραμένει μέχρι σήμερα, στα 84 του, κομψός, αποπνέει αριστοκρατικό αέρα, ενώ είναι εξαιρετικός οικοδεσπότης. Τον συναντήσαμε στο διαμέρισμά του στο Κολωνάκι, την περιοχή που διάλεξε ως έδρα του από τότε που γύρισε από το Παρίσι, γράφει η Ελισσάβετ Κυρίτση στην Espresso.

«Αν πας στην πλατεία Κολωνακίου, δεν αναγνωρίζεις κανέναν... Κολωνακιώτη» μας λέει. Αρχισε να δουλεύει ως σχεδιαστής μόδας το 1959 και σταμάτησε να σχεδιάζει το 1974. «Κακώς βέβαια» επισημαίνει, αφού, όπως μας τονίζει, είχε μέσα του πολλή δημιουργική ενέργεια ακόμη.

Θεωρεί τη Μελάνια Τραμπ... νέα Τζάκι, καθώς τη συγκαταλέγει στις πιο κομψές πρώτες κυρίες των ΗΠΑ, ενώ δηλώνει πως η Μισέλ Ομπάμα θα γινόταν υπέροχη ηθοποιός. Τονίζει πως η Μπέττυ Μπαζιάνα διαθέτει ωραίες αναλογίες, αλλά κάνει λάθος επιλογές.

Αν και αγάπησε βαθιά και δυνατά επτά φορές, σήμερα είναι μόνος, απολαμβάνοντας την ήρεμη ζωή του. Πηγαίνει στη λαϊκή αγορά της γειτονιάς του, παρακολουθεί ενημερωτικά προγράμματα και παίζει μπιρίμπα με αγαπημένους φίλους του. Κανείς, ωστόσο, από αυτούς δεν προέρχεται από τον χώρο της μόδας. Δεν γνωρίζει τους νέους σχεδιαστές, γιατί δεν έχει λάβει ποτέ πρόσκληση από τους διοργανωτές της αθηναϊκής Εβδομάδας Μόδας. Είχε υπέροχα παιδικά χρόνια, η μητέρα του, η Αφροδίτη, ήταν εκείνη που στήριξε το όνειρό του να γίνει σχεδιαστής, αν και ο θείος του ήθελε να τον δει στην Αεροπορία, ενώ με την αδερφή του Ζακελίνα, πιτσιρίκια ακόμα, έσκαβαν τον κήπο του σπιτιού τους για να βρουν... λίρες!

Πού γεννηθήκατε;
Στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου έμεινα μέχρι τη β' γυμνασίου. Συνέχισα το σχολείο στην Κοργιαλένειο Σχολή στις Σπέτσες, ενώ επέστρεψα στην Κρήτη και έκανα την τελευταία τάξη. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν εξαιρετικά. Οι γονείς μου δεν μου στέρησαν τίποτα. Αυτό παίζει μεγάλο ρόλο για τη συνέχεια της ζωής ενός ανθρώπου.

Πότε καταλάβατε ότι σας ενδιαφέρει η μόδα;
Από πολύ μικρός! Και σ' αυτό με βοήθησε πολύ η μάνα μου, η Αφροδίτη, η οποία πίστεψε σε μένα.

Η οικογένειά σας, ωστόσο, είχε άλλες προσδοκίες για εσάς;
Βέβαια! Ο αδερφός του πατέρα μου, του Νικόλα, ήταν αρχηγός της Αεροπορίας, γι' αυτό ήθελε να γίνω αξιωματικός. Είχαμε λοιπόν... επεισόδια! Με τη συμπαράσταση της μητέρας μου ακολούθησα τον δρόμο που ήθελα. Πήγα στο Παρίσι. Στο πλευρό μου είχα μια ξαδέρφη μου, Ελληνίδα της Αλεξάνδρειας, φίλη με τον Ζαν Ντεσέ (σ.σ.: ο Ελληνας σχεδιαστής Γιάννης Ντεσσές). Εμεινα κοντά του δύο χρόνια, έμαθα τη δουλειά και στη συνέχεια ήρθα στην Αθήνα. Εδώ εργάστηκα για μικρό διάστημα στο ατελιέ του Ντίμη Κρίτσα κι έπειτα συνέχισα μόνος.

Ηταν όμορφα τα χρόνια στο Παρίσι;
Ονειρεμένα! Οταν επέστρεψα κι εγκαταστάθηκα πια στην Ελλάδα, είχα αρχίσει να μελαγχολώ που δεν έμεινα εκεί, καθώς είχα και προτάσεις. Δύο πόλεις έχω λατρέψει: το Παρίσι και τη Ρώμη.

Πώς ήταν τότε τα πράγματα εδώ; 
Θυμάμαι, όταν ξεκίνησα, έρχονταν διάφορες... κυράδες -με κεφαλαία γράμματα!- συνοδευόμενες από τον σύζυγο στην πρώτη πρόβα. Μεταξύ αυτών, και γνωστές κυρίες των Αθηνών. Το έκαναν γιατί οι κύριοι ήθελαν να βεβαιωθούν πού πηγαίνουν οι γυναίκες τους, τι κάνουν, να ελέγξουν τον χώρο. Στην τελευταία πρόβα δε εκείνες έρχονταν με την οικιακή βοηθό, η οποία κρατούσε τον μποξά (σ.σ.: μεγάλο κουτί), που ήταν από ταφτά ή άλλο υλικό, τύλιγαν τα ρούχα, τα έβαζαν μέσα και την επόμενη μέρα ερχόταν ο σύζυγος και εξοφλούσε τον λογαριασμό.

Κάπως έτσι το βλέπαμε στις παλιές ελληνικές ταινίες!
Ναι, τότε ήταν τελείως διαφορετικά όλα. Τότε έκανα τις επιδείξεις στο σπίτι. Μετά το ντεφιλέ, τα μανεκέν, και μιλάμε για τα πρώτα μοντέλα, όχι τις... τουρίστριες, έμεναν και βοηθούσαν στην πώληση των ρούχων. Επίσης τα πρόσεχαν, τα περιποιούνταν, θυμάμαι πως όλες στην αρχή φορούσαν μαντίλι για να μην τα λερώσουν με κραγιόν. Στις τελευταίες επιδείξεις που έκανα οι κοπέλες έριχναν κάτω τις δημιουργίες, τις τσαλαπατούσαν, δεν έδιναν σημασία. Κανένας σεβασμός.

Το πρώτο ατελιέ σας πού ήταν;
Στην οδό Ηροδότου, όπου με βρήκαν τα γεγονότα της 21ης Απριλίου του 1967. Μάλιστα, θυμάμαι πως είχα έτοιμο το σπίτι, με τις καρέκλες στη σειρά, για επίδειξη μόδας που θα γινόταν το απόγευμα. Βγήκα μια στιγμή στο μπαλκόνι και είδα να ανεβαίνει οδηγώντας τη Mercedes του ο Κωνσταντίνος, δίπλα του ήταν ο Παπαδόπουλος, πίσω ο Παττακός και οι διάφοροι. Προσπάθησα να τηλεφωνήσω, να δω τι γίνεται, δεν λειτουργούσε το τηλέφωνο. Δίπλα μου έμενε η Νόνικα Γαληνέα, τη ρώτησα «τι συμβαίνει;» και μου εξήγησε τι είχε γίνει. Εμειναν, λοιπόν, και οι προσκλήσεις και τα ρούχα, η επίδειξη δεν έγινε ποτέ.

Πώς ήταν η δεκαετία του '70;
Ο κόσμος ντυνόταν όμορφα, έραβε ρούχα. Γίνονταν διάφοροι χοροί, που τους διοργάνωναν οι κοσμικές κυρίες, όπως ο Χορός των Ανεμώνων: ο Ζωρζ, ο κομμωτής, έφτιαχνε ωραίες δημιουργίες, οι οποίες βραβεύονταν σε εκδηλώσεις. Οι γυναίκες τότε ντύνονταν! Θυμάμαι πως ακόμη και για τα μασκέ πάρτι, που γίνονταν πότε στης Ελλης Μπότση, πότε στης Μπενάκη, έραβαν ειδικό ρούχο!

Στις επιδείξεις σας δεν είχατε μόνο μοντέλα.
Βέβαια, είχα επώνυμες κυρίες και δεσποινίδες των Αθηνών.

Ανακαλύψατε, έτσι, και κάποια πρόσωπα που κατόπιν έγιναν γνωστά.
Ναι, όπως τη Μιμή Ντενίση, η οποία ήταν ένα πολύ ωραίο, χυμώδες, κορίτσι, φοβερά καλλιεργημένη, της είχα κάνει μια πρόταση, τη δέχτηκε, εμφανίστηκε σε δυο τρεις επιδείξεις, αλλά τότε σπούδαζε και δεν την ενδιέφερε ιδιαίτερα ο χώρος της μόδας, γιατί είχε διαλέξει άλλο δρόμο και τον ακολούθησε. Επίσης, και ο ηθοποιός Γιώργος Χριστοδούλου είχε ξεκινήσει ως μοντέλο, διότι τα πράγματα ήταν δύσκολα τότε. Ολα τα παιδιά δούλευαν για να συντηρηθούν.

Η Μύκονος ήταν από παλιά πόλος έλξης του διεθνούς jet set. Την επισκεπτόσασταν; 
Ναι, πήγαινα. Ωστόσο, επισκεπτόμουν πολύ συχνά την Υδρα, η οποία ήταν ό,τι ωραιότερο υπήρχε. Την επέλεγαν ο Ωνάσης, ο Τσόρτσιλ και τόσοι άλλοι σημαντικοί άνθρωποι. Είχα έναν φίλο εκεί, τον Αλαν Τζόουνς, ο οποίος ήταν διακοσμητής κι είχε επιμεληθεί σπίτια πολλών επωνύμων. Το δικό του στο νησί ήταν επίσης υπέροχο και εκεί είχα γνωρίσει τον Λέοναρντ Κοέν. Είχαμε βρεθεί στο ίδιο τραπέζι, ο Αλαν τού είχε φτιάξει το σπίτι στην Υδρα. Ηταν ένα πολύ ωραίο παιδί, ήμασταν συνομήλικοι, καθόλου σνομπ, τον λάτρευε όλο το νησί.

Ποια από τις διεθνείς προσωπικότητες που είχατε γνωρίσει σας εντυπωσίασε;
Η Σοφία Λόρεν, η οποία τότε έκανε γυρίσματα για την ταινία «Το παιδί και το δελφίνι». Δεν θα λησμονήσω τις στιγμές που στηνόμασταν όλη μέρα για να τη δούμε. Επίσης, η Τζέιν Μάνσφιλντ. Οταν ήρθε στην Ελλάδα για το φιλμ «Συνέβη στην Αθήνα», έφτιαξα τα ρούχα της ταινίας, αλλά και της προσωπικής γκαρνταρόμπας της. Εξαιρετική γυναίκα. Σε μια από τις πρόβες που κάναμε στο ατελιέ μου, που ήταν τότε στην Κανάρη, ήρθε, χειμώνα, με μια γούνα, η οποία από μέσα είχε τέσσερις τσέπες και σε καθεμία υπήρχε κι ένα τσιουάουα! Ενα από αυτά της έπεσε και ούτε πρόβες κάναμε ούτε τίποτα, έκλαιγε σαν μωρό παιδί. Καταπληκτική ήταν και η Μερλ Ομπερον (σ.σ.: η πρωταγωνίστρια στα «Ανεμοδαρμένα ύψη»), που ήρθε στη χώρα μας, της έφτιαξα πάρα πολλά ρούχα, με παρακάλεσε να κρατήσω τα μέτρα της για να της στέλνω κομμάτια, αλλά δεν μου παρήγγειλε ποτέ.

Ποια είναι η σχέση των Ελληνίδων με τη μόδα σήμερα; Είναι καλοντυμένες;
Ορισμένες ναι, αν και οι περισσότερες από αυτές δεν ντύνονται πια από ελληνικούς οίκους. Επιλέγουν ρούχα από το εξωτερικό, πρώτον, γιατί δεν θέλουν να σχολιάζονται και, δεύτερον, γιατί αυτό που πληρώνουν παίρνουν.

Γιατί, όμως, εφόσον έχουμε εξαιρετικούς Ελληνες σχεδιαστές;
Πάνω σ' αυτό δεν μπορώ να σου πω τίποτα απολύτως, διότι δεν με έχουν καλέσει ποτέ σε καμία επίδειξη. Ως εκ τούτου, δεν γνωρίζω ποιοι είναι οι νέοι, τι κάνουν.

Δεν σας έχουν καλέσει στην Εβδομάδα Μόδας της Αθήνας;
Οχι, και ούτε μ' ενδιαφέρει. Να πω την αλήθεια, και να με καλέσουν θα αποφύγω να πάω, διότι μια γκριμάτσα μου ή μια αφηρημάδα μου μπορεί να αποτυπωθεί σε φωτογραφία και να πουν «να, σνομπάρει, κάνει, δείχνει», οπότε... μακριά!

Διατηρείτε, ωστόσο, σχέσεις με συναδέλφους σας;
Δεν κράτησα ποτέ. Εκτός από έναν, τον Σαράντη Παπαδάτο, στον οποίο έραβα ανδρικά, δεν είχα ποτέ σχέσεις με συναδέλφους, γιατί δεν μπορώ τις μιζέριες, τα κουτσομπολιά, μακριά. Με λέγανε κακό ή σνομπ, δεν ισχύουν όμως αυτά, απλώς δεν ενδιαφερόμουν.

Πώς περνάτε τον χρόνο σας;
Παρακολουθώ ενημερωτικές εκπομπές και δελτία και κάποια σίριαλ, κυρίως το βράδυ, γιατί δεν πολυβγαίνω, πρώτον, γιατί δεν μπορώ να πάω σε μέρη όπου μαζεύονται μεγάλοι άνθρωποι -μιλάω εγώ ο... μπέμπης τώρα-, αλλά ούτε σε εκείνα της νεολαίας, διότι δεν θέλω να πουν «τι ήρθε να κάνει αυτός ο σκατόγερος εδώ» (γέλια).

Δεν νομίζω ότι θα το έλεγαν!
Θα το πουν. Κι αν όχι μπροστά μου, πίσω μου! Ετσι, μένω στο σπίτι, παίζουμε καμιά... μπιριμπίτσα με φιλικά άτομα, μ' αρέσει να μαγειρεύω και να καλώ κόσμο να φάμε μαζί, να συζητήσουμε.

Πώς βλέπετε την Ελλάδα της κρίσης; 
Δεν υπάρχει πια Ελλάδα, δυστυχώς. Εζησα σε μια χώρα ονειρεμένη και δυστυχώς θα «φύγω» και θα λέω «πού είναι η Ελλάδα που ήξερα;»

Παρακολουθήσατε την άφιξη του Μπαράκ Ομπάμα; 
Ναι, τον βρήκα τόσο καλοβαλμένο, τόσο σικ, τρελάθηκα!

Ο κύριος Τσίπρας;
Δεν ήξερε ούτε πώς να καθίσει. Συγγνώμη που θα το πω, αλλά έχει κι εκείνο το τραπεζάκι του καφενείου στο Μαξίμου, που είναι σαν να περιμένει τον... βαρύ γλυκό.

Μήπως χρειάζεται κάποιον άνθρωπο να τον βοηθήσει στην επικοινωνία και στο στιλ;
Με «πρώτη φορά Αριστερά», αν το κάνει κι αυτό, θα τον κράξουνε!

Εχουν συζητηθεί και οι εμφανίσεις της συζύγου του, της Μπέττυς Μπαζιάνα.
Λυπάμαι, γιατί είναι νόστιμη κοπέλα και θα μπορούσε να εμφανίζεται πιο σικ, άλλωστε έχει όλα τα φόντα. Και αδύνατη είναι και ωραία πόδια έχει.

Τι έχετε να πείτε για τη νέα πρώτη κυρία των ΗΠΑ, τη Μελάνια Τραμπ;
Τη βρήκα πάρα πολύ καλοβαλμένη. Είναι πάντα προσεγμένη από πάνω μέχρι κάτω, και μάλιστα είπα πως μπαίνει στον Λευκό Οίκο η καινούργια Κένεντι! Παρεμπιπτόντως, στην Τζάκι είχα κάνει το μαύρο παλτό που φόρεσε στην κηδεία του Αριστοτέλη Ωνάση. Ηρθε τότε και το πήρε μια πολύ συμπαθητική κυρία, που έκανε δημόσιες σχέσεις στην Ολυμπιακή. Κατόπιν, μου είπε πως στην Τζάκι άρεσε πολύ και θα το φορούσε και σε άλλες περιστάσεις.

Αρα θεωρείτε την Τζάκι κορυφαία, στιλιστικά, από τις Αμερικανίδες πρώτες κυρίες;
Οι μόνες καλοβαλμένες του Λευκού Οίκου ήταν η Τζάκι Κένεντι, η Νάνσι Ρέιγκαν και τώρα η Μελάνια Τραμπ.

Η Μισέλ Ομπάμα;
Είναι μια χαριτωμένη, έξυπνη, γελαστή γυναίκα, που θα έκανε καριέρα ως ηθοποιός! Ωστόσο, δεν έχει ίχνος φινέτσας. Οταν τις είδα και τις δύο, την απερχόμενη και τη νέα, στάθηκα στην Τραμπ με το μαύρο παλτό και το ασορτί φόρεμα. Αλλωστε, η Σανέλ έλεγε: «Η γυναίκα, για να είναι κομψή, πρέπει να έχει ένα μικρό μαύρο φόρεμα».

Θα ήθελα να σχολιάσετε το φαινόμενο Κιμ Καρντάσιαν. Ολοι οι μεγάλοι οίκοι «προσκυνούν» στα πόδια της.
Γιατί; Μόνο αυτή την περιφέρεια να δεις, αρκεί. Κρίμα τα κοσμήματα που φοράει. Αν αυτή θεωρείται σικ... να το βράσω!

Δηλαδή οι καμπύλες δεν είναι σικ;
Ποτέ δεν ήταν.

Η «Vogue» υποστηρίζει πως το μεγάλο στήθος είναι πια ξεπερασμένο.
Είναι ντροπή να βλέπεις να ξεχειλίζει το μπούστο. Μα, γιατί; Και μάλιστα οι γυναίκες υποφέρουν μέχρι να κάνουν αυξητική επέμβαση. Είναι ό,τι πιο «δεύτερο» υπάρχει.

Εγώ, πάντως, στην Athens Xclusive Designers Week είδα μοντέλα με «ενισχυμένο» μπούστο, αν και στο εξωτερικό δεν επιλέγουν αυτό το στιλ.
Να ρωτήσω κάτι; Ηταν, καθαρά μοντέλα; Που ζουν μόνο από το μόντελινγκ;

Πολλοί σχεδιαστές υποστηρίζουν πως τη μόδα στην Ελλάδα τη στηρίζουν η νύχτα, οι τραγουδίστριες.
Κι εγώ είχα ντύσει πολλές καλλιτέχνιδες, την Πόλυ Πάνου, τη Βίκυ Μοσχολιού, τη Μαρινέλλα, την Καίτη Γκρέυ, τη Δούκισσα. Βέβαια, πλέον στα μπουζούκια οι τραγουδίστριες δεν ντύνονται, γδύνονται, γιατί πρέπει να δείξουν κάτι για να επιζήσουν.

Πάτε σε νυχτερινά κέντρα;
Οχι, με ενοχλούν ο θόρυβος, η κάπνα, ποτέ δεν ήμουν υπέρ των λουλουδιών.

Θέατρο;
Ναι, έχω πάει σε πολλές παραστάσεις και από τις πιο ωραίες που είδα ήταν της Μιμής Ντενίση, το έργο «Σμύρνη μου αγαπημένη».

Εχετε κάνει θεατρικά κοστούμια;
Παλαιότερα ναι, είχα φτιάξει για τη Ζωή Λάσκαρη, τη Μαίρη Χρονοπούλου, την Αλέκα Κανελλίδου.

Εχουμε σήμερα σταρ με την παλιά έννοια του όρου;
Για μένα σταρ είναι μόνο ο Σάκης Ρουβάς!

Κάποια στιγμή αναστατώσατε τη Βουλή με μια φωτογράφιση που είχατε κάνει!
Ηταν υπουργός Αμυνας ο Γιάννης Βαρβιτσιώτης και είχε γίνει επερώτηση για το πώς μου επετράπη να κάνω φωτογράφιση στα ΟΥΚ. Εκείνος δεν ήξερε τίποτα, γιατί την άδεια έδωσε ένας ξάδερφός μου, ο οποίος ήταν διοικητής. Ηταν για το περιοδικό «Ταχυδρόμος» και πήρε μέρος ένα μοντέλο που πόζαρε με τους ΟΥΚάδες.

Σας πλησιάζουν κυρίες, ακόμη και τώρα, προκειμένου να τους φτιάξετε κάποιο ρούχο;
Τώρα πια έχω σταματήσει, αλλά χαίρομαι διότι εισπράττω πολλή αγάπη από τον κόσμο. Προ ημερών, που πήγαινα στη λαϊκή να ψωνίσω -γιατί πάω στη λαϊκή, μ' αρέσει πολύ-, με πλησίασε μια κυρία και μου είπε: «Σας είχα χάσει δύο χρόνια». Της απάντησα: «Ζω ακόμα!». «Μου επιτρέπετε να σας φιλήσω, γιατί σας αγαπάω πολύ;» μου είπε. Ε, αυτό το πράγμα σού γεμίζει τη ζωή.

Θα σας γέμιζε περισσότερο τη ζωή μια οικογένεια;
Δυστυχώς δεν έκανα δική μου οικογένεια, έχω όμως φίλους με παιδιά. Εχω επίσης μια πολύ αγαπημένη φίλη, την οποία θεωρώ αδερφή μου και ζω με την αγωνία της δικής της οικογένειας.

Υπήρξατε ευτυχισμένος στην προσωπική σας ζωή;
Πάρα πολύ! Αγάπησα πάρα πολλές φορές, όχι μία. Είναι μεγάλο ψέμα αυτό που λένε πως αγαπάς δυνατά μόνο μια φορά. Εγώ αγάπησα δυνατά έξι επτά κι έχω διατηρήσει φιλικές σχέσεις.

Ποιο είναι το μυστικό για να γίνει μια σχέση φιλία, όταν εκείνη τελειώσει;
Το ότι η ζωή συνεχίζεται. Ούτε με... έσφαξε, ούτε τον έσφαξα! (γέλια).

Εξαιρετικά πολιτισμένη αντιμετώπιση.
Ετσι πρέπει να είναι. Ο πατέρας μου έμεινε φίλος με τη μάνα μου όταν χώρισαν. Την αγαπούσε πολύ και όποτε την έβλεπε της έλεγε: «Τι κάνεις, παιδί μου;»

Πόσων χρόνων ήσασταν όταν χώρισαν οι γονείς σας;
Επτά. Πιστεύεις ότι θυμάμαι την κάθε λεπτομέρεια;

Πολύ μικρός... Υπήρξαν εντάσεις ή χώρισαν ήρεμα;
Πολύ ήρεμα. Κατόπιν, μάλιστα, ο πατέρας μου πήρε μια Σμυρνιά οικονόμο στο σπίτι. Μας έλεγε ψέματα πολλά! Κάποια στιγμή μάς είπε πως στη Σμύρνη έσκαβαν κι έβρισκαν λίρες μέσα σε τενεκέδες. Ε, με την αδερφή μου, τη Ζακελίνα, ήμασταν συνέχεια με ένα τσαπί στον κήπο και σκάβαμε για να βρούμε τις λίρες!

Η μητέρα σας ξαναπαντρεύτηκε;
Βέβαια, απέκτησε έναν γιο, τον οποίο υπεραγαπούσα, αλλά δυστυχώς έφυγε από τη ζωή πολύ νέος. Γίναμε πραγματικοί φίλοι, δυστυχώς, προς το τέλος. Ο διάολος το έφερε και πέθανε στην αγκαλιά μου. Ηταν ο πρώτος νεκρός που είδα, γιατί δεν πήγα ούτε στην κηδεία του πατέρα μου, ούτε στης μητέρας μου. Δεν ήθελα να δω νεκρούς ανθρώπους που αγαπούσα.

Ποια είναι η γνώμη σας για το σύμφωνο συμβίωσης;
Είναι κάτι σωστό, γιατί υπάρχουν ζευγάρια ετερόφυλα ή ομοφυλόφιλα, τα οποία ζουν πάρα πολλά χρόνια μαζί. «Φεύγει» κάποια στιγμή ένας από τους δύο, υπάρχουν πέντε δραχμές, γιατί να μην τις πάρει ο άλλος;

Συμφωνείτε με το να αποκτούν παιδιά τα ομόφυλα ζευγάρια;
Εμένα δεν με ενοχλεί, αλλά σκέφτομαι τι θα ακούσουν και τι θα αντικρίσουν αυτά τα παιδιά στις πρώτες τάξεις του σχολείου. Τα πιτσιρίκια είναι πολύ σκληρά.

Δεν είναι έτοιμη η ελληνική κοινωνία, λέτε, για κάτι τέτοιο;
Και δεν θα είναι ποτέ.

Ποιο είναι το όνειρό σας;
Να φύγω, κάποια στιγμή, ήσυχος. Η φίλη μου, που μένει στη Μύκονο, με έχει ρωτήσει: «Τι θες από μένα;». Ενα πράγμα μόνο: Να με διαβάσουν κάπου, να με κάψουν και την τέφρα μου να τη ρίξουν στη Δήλο. Να «φύγω» εκεί.