Αλέξης Τσίπρας στον επικήδειο: «Αποχαιρετούμε τον Φιντέλ των φτωχών και καταπιεσμένων»

 Του Φ. Κάστρο, που ανήκει σε κάθε γωνιά του πλανήτη, παρατήρησε ο πρωθυπουργός στην κατάμεστη από Κουβανούς και όχι μόνον, πολίτες, Πλατεία της Επανάστασης.

Με το χαιρετισμό, «"hermanos y hermanas" (αδερφοί και αδερφές), γενναίε λαέ της Κούβας»  ξεκίνησε τον επικήδειό του, που κατά το πρώτο μέρος ήταν εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στον άνθρωπο που άλλαξε το ρου της Ιστορίας για το νησί της Κούβας. Και με τα λόγια του πρωθυπουργού, ο Φ. Κάστρο ήταν ένας «μεγάλος επαναστάτης του 20ου αιώνα. Ένα παγκόσμιο σύμβολο αγώνα και αντίστασης που με το παράδειγμά του ενέπνευσε τους αγώνες των λαών σε ολόκληρο το κόσμο, τους αγώνες για ανεξαρτησία, ελευθερία, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Αποχαιρετούμε τον Φιντέλ των φτωχών, των καταπιεσμένων, των ανυπότακτων. Τον δικό σας Φιντέλ, τον δικό μας Φιντέλ, τον Φιντέλ που ανήκει σε κάθε γωνιά του πλανήτη, τον Φιντέλ που ανήκει στην ιστορία», τόνισε ο κ. Αλέξης Τσίπρας επισημαίνοντας συγχρόνως ότι είναι «μεγάλη τιμή να συμμετέχω σε μια τόσο ιστορική στιγμή, εκπροσωπώντας τον ελληνικό λαό».

Και στο σημείο αυτό, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας ξεκίνησε τις συγκρίσεις ανάμεσα στους δύο λαούς. Ο ελληνικός λαός ειδικότερα, «ζει σε μια πολύ μακρινή σε εσάς γωνιά του πλανήτη, μα βρίσκεται ταυτόχρονα τόσο κοντά στις αξίες και στα ιδανικά για τα οποία παλέψατε και παλεύετε. Γιατί, όπως ο κουβανικός, έτσι και ο ελληνικός λαός δε δίστασε σε κρίσιμες στιγμές της ιστορίας να σηκώσει το ανάστημά του και να παλέψει κόντρα σε ισχυρούς και παντοδύναμους αντιπάλους, για να διεκδικήσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία του. Την αξιοπρέπεια και το δίκιο του».

Η σύμπτωση των δύο λαών καταγράφηκε εξάλλου και στα επαναστατικά συνθήματα της ιστορίας τους: «Ελευθερία ή θάνατος ήταν το σύνθημα της Ελληνικής Επανάστασης το 1821. Patria o muerte [Πατρίδα ή θάνατος], το σύνθημα της Κουβανικής Επανάστασης το 1959», ενθυμήθηκε ο κ. Αλέξης Τσίπρας.

Και ήταν ο Φιντέλ Κάστρο, «παρέα με τον Τσε», με το σύνθημα αυτό προμετωπίδα τους,  «στα χνάρια του Σιμόν Μπολίβαρ και του Χοσέ Μαρτί» που μετέτρεψε (ο εκλιπών) την Κούβα «από μια ακόμα δικτατορία σε ένα παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης και αξιοπρέπειας. Και αφήνει πίσω πολύτιμη κληρονομιά στον κουβανικό λαό: στην παιδεία, στη εξάλειψη του αναλφαβητισμού, στην υγεία, στο επίπεδο των επιστημών και του πολιτισμού».

Αλλά τα επιτεύγματα του μεγάλου ηγέτη της κουβανικής επανάστασης βγαίνουν από τα σύνορα της μικρής του χώρας, καθώς, όπως επεσήμανε ο πρωθυπουργός, «αφήνει και πολύτιμη κληρονομιά σε όλους τους λαούς: Γιατί ενέπνευσε πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές στη Λατινικής Αμερική και έθεσε τις βάσεις για μια νέα, δυναμική εποχή περιφερειακής ολοκλήρωσης. Και για την ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία της Κούβας με τη Δύση».

Στο σημείο αυτό, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας μίλησε για τα πολιτικά συμπεράσματα της προσπάθειας που καταβλήθηκε στην Κούβα μισό αιώνα τώρα: «Η Κούβα του Φιντέλ, όμως, μας έμαθε και ότι ο δρόμος προς τον σοσιαλισμό δεν είναι ανθόσπαρτος. Έχει δυσκολίες, έχει υποχωρήσεις, έχει σκαμπανεβάσματα. Μας έμαθε και από τα κατορθώματα αλλά και από τις αδυναμίες του. Μας έμαθε ότι η μάχη για τον κοινωνικό μετασχηματισμό είναι μια μάχη διαρκής και απαιτεί μεγάλες θυσίες, όπως αυτές που με ηρωισμό καταβάλετε, τα δύσκολα χρόνια του εμπάργκο, που επιβλήθηκε στη χώρα σας ως διαρκής εκβιασμός και ως τιμωρία. Και μπορεί», συνέχισε ερχόμενος στα καθ' ημάς, «εμείς στην Ευρώπη να μη μπορούμε να φανταστούμε τις δυσκολίες που εσείς περάσατε, έχουμε όμως κι εμείς τους δικούς μας δυνάστες. Την απάνθρωπη λογική των νόμων της αγοράς και του νεοφιλελευθερισμού. Και δίνουμε και εμείς από τη μακρινή Ελλάδα, τον δικό μας αγώνα για τη δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια. Και σε αυτόν τον αγώνα, το παράδειγμα του Φιντέλ μας συντροφεύει και θα μας συντροφεύει πάντα. Στις νίκες και στις ήττες μας. Στις ανατροπές και στους συμβιβασμούς μας».

Κλείνοντας, ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας συμπέρανε: «Ο Φιντέλ έφυγε από τη ζωή αλλά θα βρίσκεται για πάντα στους μικρούς και μεγάλους αγώνες των λαών σε όλο τον πλανήτη. Στη φλόγα της αντίστασης των καταπιεσμένων που διεκδικούν την αξιοπρέπειά τους. Στη δύναμη όσων παλεύουν με πάθος για να διεκδικήσουν το αδύνατο, προκειμένου να πάψουν να ζουν το αδιανόητο.
Γυρνώντας έτσι το τροχό της ιστορίας, γράφει το ΑΠΕ - ΜΠΕ.

Αντίο, Κομαντάντε Φιντέλ!
Hasta la victoria siempre! [Πάντα μέχρι τη νίκη]».