Η "καυτή "απάντηση του Κώστα Βαξεβάνη, μετά τις δηλώσεις του Νίκου Βούτση για το «Documento»

Είπε λοιπόν ο Πρόεδρος της Βουλής ο οποίος δέχτηκε την κυρία Γεννηματά που τον συνάντησε (άκουσον άκουσον) για να διαμαρτυρηθεί για μια εφημερίδα : «Είχαμε μία συνάντηση με την κυρία Γεννηματά η οποία ευλόγως αισθάνεται θιγμένη. Νιώθει ότι υπάρχει μία σκευωρία σε βάρος της. Παίρνω τις αποστάσεις μου από οτιδήποτε δεν είναι πλήρως τεκμηριωμένο.Πάντοτε το βάρος της αποδείξεως το φέρει ο καταγγέλλων και όχι ο καταγγελόμενος και υπό αυτή την έννοια θα έπρεπε να τεκμηριώσει η εφημερίδα το θέμα αν ισχύει». Με αφορμή, μάλιστα, το δημοσίευμα ο κ. Βούτσης σημείωσε ότι θα πρέπει να υπάρξει συνεννόηση στο δημοσιογραφικό κλάδο για την τεκμηρίωση των καταγγελιών προκειμένου να μην οδηγούμαστε σε «αρρωστημένες καταστάσεις» και σε ιδιότυπες “μακαρθικές” πρακτικές.

Αφού τα είπε λοιπόν ο Πρόεδρος της Βουλής αυτά, με τη μέθοδο της ενημέρωσης των δημοσιογράφων (δηλαδή όχι με δηλώσεις αλλά με τη μέθοδο και έχω και δεν έχω ευθύνη αλλά εξυπηρετώ το σκοπό μου), μου δίνει και μένα το δικαίωμα να του απευθυνθώ, πρωτίστως με την ιδιότητά του ως Προέδρου της Βουλής.

1. Ο πρόεδρος της Βουλής δεν είχε κανένα δικαίωμα να συναντήσει τη Φώφη Γεννηματά για θέμα που αφορούσε μια ιδιωτική της αντιπαράθεση. Αυτό άλλωστε έπραξε και η Πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, Τασία Χριστοδουλοπούλου, η οποία απέρριψε το αίτημα της Γεννηματά να επευθυνθεί στην Επιτροπή, εκφράζοντας την άποψη πως δεν είναι θεσμικό θέμα που να αφορά τη Βουλή. Γιατί λοιπόν ο Πρόεδρος , ενώ επρόκειτο για αντιπαράθεση ιδιωτικής μορφής , δίνει αυτή τη θεσμική κάλυψη στην κυρία Γεννηματά;

2. Ο πρόεδρος της Βουλής, προχωρά όμως ακόμη παραπέρα. Σαν κάτι συναδέλφους του που παρουσιάζουν βιβλία συγγραφέων που δεν έχουν διαβάσει καν, μιλά με βαριές κουβέντες για δημοσίευμα που προφανώς δεν έχει διαβάσει. Γιατί το δημοσίευμα δεν λέει τίποτα άλλο, από το πραγματικό γεγονός, πως η Εισαγγελία της Αθήνας , αναζητά αν τρία ονόματα της λίστα Μπόργιανς (ανάμεσα και αυτό της Γεννηματά) ταυτίζονται με τα πολιτικά πρόσωπα. Η αναζήτηση της Εισαγγελίας δεν είναι αυθαίρετη, ούτε γίνεται επειδή τα ονόματα είναι πολιτικά,αλλά στηρίζεται σε σοβαρές ενδείξεις. Ποιά λοιπόν απόδειξη και μάλιστα 100% πρέπει να παρέχει η εφημερίδα; Υπάρχει κάποιος που είπε πως η Εισαγγελία της Αθήνας δεν κάνει αυτό που γράψαμε;

3. Ο θεσμικός ρόλος του Προέδρου της Βουλής, απαιτεί εκτός από συναντήσεις συμπάθειας με την κυρία Γεννηματά, σεβασμό στο ρόλο του Τύπου. Ο Τύπος έχει την ευθύνη γι αυτό που γράφει και όποιος θίγεται μπορεί να ακολουθήσει όσα προβλέπουν οι νόμοι. Αλλά το Σύνταγμα προβλέπει πως ο Τύπος πρέπει να λειτουργεί απρόσκοπτα και ελεύθερα. Δεν έχει αρχισυντάκτη τον πρόεδρο της Βουλής ούτε κανένα άλλο. Ασκεί έλεγχο και αυτό πρέπει να κάνει. Με ποιό δικαίωμα ο Πρόεδρος, ύψιστος θεσμικός παράγοντας της χώρας, αντιστρατεύεται τον Τύπο σε κατ ιδίαν συναντήσεις και με ψιθυρολογικές μεθόδους; Πού ξέρει ο Πρόεδρος της Βουλής τι ισχύει και τι όχι στην υπόθεση της Γεννηματά, ώστε τρέχει εκτός απ το να χρησιμοποιήσει το ρόλο του στρεβλά, να πάρει και θέση; Έχει κάποιες διαβεβαιώσεις από την Εισαγγελία ή μήπως κάποιον άλλο καημό και τρέχει προκαταβολικά να μοιράσει ενοχές;

Και τώρα που τέλειωσα με τον Πρόεδρο της Βουλής, ας πάω στο Νίκο Βούτση. Η ηθική της Αριστεράς αγαπητέ Νίκο Βούτση, απαιτεί ξεκάθαρες τοποθετήσεις και κυρίως πολιτικές. Σε μια από αυτές, το γραφείο του Πρωθυπουργού ζήτησε πολύ σωστά η κυρία Γεννηματά να απαντήσει ως δημόσιο πρόσωπο και να βοηθήσει τη διαφάνεια. Εσύ δεν πήγες με την ξεκάθαρη πολιτική θέση, ούτε με την πολιτική ντομπροσύνη της Αριστεράς. Πήγες και με το χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα. Δέχθηκες τη Γεννηματά, φιλοτέχνησες το «οικουμενικό» και «θεσμικό» σου προφίλ, σε βάρος και του θεσμού και της δημοσιογραφίας και του προσώπου μου. Ήσουνα ο τέταρτος μετά το Μητσοτάκη, τον Παπανδρέου και τη Γεννηματά, που χτύπησες μια εφημερίδα που έχει μόλις τρία φύλλα;

Γιατί; Ή για να το πως όπως πρέπει να το πω χωρίς περιστροφές, γιατί χτυπάς τη συγκεκριμένη εφημερίδα και μένα; Επειδή δεν σε αγιογραφώ όπως άλλοι του χώρου και φιλικά έντυπα που έχουν ταραχθεί με την έκδοση του Documento;

Με ένα πολιτικό μακιαβελισμό, αλέθεις μαζί με ψέματα την εικόνα ενός ανεξάρτητου εντύπου και δίνεις τροφή σε δημοσιεύματα τύπου «αποστάσεις της κυβέρνησης από το Documento”. Αγαπητέ Νίκο Βούτση, δεν είσαι ούτε εσύ ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η κυβέρνηση, ούτε η Αριστερά. Δεν είσαι ούτε η ηθική της στο όνομα της οποίας κάνεις τις θεσμικές απρέπειες. Αριστερά είναι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι μαζί με την ιστορία τους και τις μάχες τους. Και πίστεψέ με, πολλοί από αυτούς , σε αυτές τις μάχες δεν έχουν ούτε αντάλλαγμα, ούτε σκέψη για κάτι τέτοιο. Αριστεροί δεν είναι οι επαγγελματίες της πολιτικής, αυτοί που δεκαετίες τώρα λένε Αριστερά και εννοούν την Κουμουνδούρου και το μισθό τους από την Κουμουνδούρου, αλλά αυτοί που υπερασπίζονται τις αξίες της Αριστεράς και κυρίως χωρίς μισθό.

Αριστεροί δεν είναι οι επαγγελματίες ηθικολόγοι , αλλά κυρίως αυτοί που με αυταπάρνηση βάζουν τα χέρια τους στα σκατά, μπας και καθαρίσει αυτή η χώρα, όπως το θέλει η Αριστερά. Αριστερά δεν είναι το «τσάι και συμπάθεια» που δημιουργεί προφίλ και δημόσιες σχέσεις, αλλά οι καλές και ειλικρινείς σχέσεις με την κοινωνία και με τους συντρόφους σου.

Την μέρα που ο Κασιδιάρης αποκάλεσε στη Βουλή τον Υπουργό Οικονομικών «Μαντάμ Τσακαλώτος» εσύ μίλησες στους δημοσιογράφους για το κακό Documento. Αλλά και όλο το προηγούμενο διάστημα, δεν έκανες μια δήλωση για τον εσμό των ΜΜΕ στην Ελλάδα, για τις βρωμιές που έκαναν μέτρο της χώρας, παρά μόνο όταν σε κανιβάλισαν εσένα και την οικογένειά σου. Ούτε με το Πρώτο Θέμα τα χάλασες, ούτε με το ΒΗΜΑ. Ακόμη και όταν αποκαλύψαμε τις Offshore του Ψυχάρη , δεν έκανες τον κόπο να κάνεις μια δήλωση βρε αδερφέ, πως πρέπει να ερευνηθεί το Πόθεν Έσχες. Ανάμεσα στη βρωμιά, τις σεξιστικές επιθέσεις των φυλλάδων σε συντρόφους σου, στα ψέματα αλά «12% μίζα Κατρούγκαλου» εσύ είδες και αισθάνθηκες την ανάγκη να μιλήσεις για το «μακαρθισμό» του Documento.

Παράγεις θεσμικές ωραιότητες που θα αγιογραφηθούν από αυτούς που εξυπηρετούνται. Την ίδια ώρα, 62 δικογραφίες για πρώην Υπουργούς στη Βουλή ακολουθούν το δρόμο της παραγραφής. Εδώ δεν παράγεις καμιά θεσμικότητα, ούτε κάνεις δηλώσεις.

Μπορεί να θλίβομαι που σε ανακαλύπτω, αλλά ταυτόχρονα είμαι και ευτυχής που κάνω τη δουλειά μου. Όπως λέει και ένας δάσκαλος της δημοσιογραφίας «ο δημοσιογράφος πρέπει να είναι ενάντια στην εξουσία ακόμη και αν είναι αυτή με την οποία συμφωνεί». Είμαι Αριστερός δημοσιογράφος όχι για να εξυπηρετώ την Αριστερά, αλλά για να εξυπηρετώ την αλήθεια που πρέπει εκ των πραγμάτων να εξυπηρετεί την Αριστερά. Η διαφορά μας φοβάμαι πως είναι στο ρήμα «εξυπηρετώ» και όχι μόνο στο «Αριστερά».

ΥΓ: Α, επίσης Νίκο Βούτση, με τις δηλώσεις σου, ανήθικα, παρήγαγες την απαραίτητη νομική βάση για να υποστηρίξει η κυρία Γεννηματά στα δικαστήρια πως «όλα ήταν ψέματα» αφού το είπε και ο Πρόεδρος της Βουλής. Συγχαρητήρια σύντροφε.Ίσως χρειαστείς για μάρτυρας και σε κάτι άλλους που έχουν κάνει αγωγές για τη Λίστα Λαγκάρντ.

 Κώστας Βαξεβάνης