Άγιε μου Βασίλη, τι κρατάς; Πώς πρέπει να επιλέξετε τα πρωτοχρονιάτικα δώρα των παιδιών

Ευθύνη διόλου ασήμαντη, αν σκεφτεί κανείς την τεράστια ποικιλία παιχνιδιών που διατίθενται στην αγορά για παιδιά όλων των ηλικιών. Μέσω την τηλεόρασης κυρίως, οι εταιρείες παιχνιδιών έχουν επιμελώς φροντίσει, μήνες πριν, να προβάλουν τα προϊόντα τους. Έτσι, τα περισσότερα παιδιά, επηρεασμένα από τις διαφημίσεις, ή τους εξίσου παιχνιδο-καταναλωτικούς φίλους τους, έχουν προαποφασίσει ποιο παιχνίδι επιθυμούν και φροντίζουν συνήθως να δηλώσουν σαφώς, προφορικώς ή εγγράφως, την επιλογή τους. Τα περιθώρια προσωπικής επιλογής φαντάζουν μάλλον στενόχωρα για τον γονιό-Αϊ-Βασίλη.

Δεδομένου ότι τα παιδιά περνούν και πρέπει να περνούν το μεγαλύτερο μέρος του ελεύθερου χρόνου παίζοντας, το ζήτημα που ανακύπτει είναι με βάση ποια κριτήρια θα πρέπει τελικά να γίνει η επιλογή του παιχνιδιού. Φαίνεται πως δύο παράγοντες προέχουν:

Ο παράγοντας που αφορά την επιλογή παιχνιδιού από το ίδιο το παιδί: Επιθυμία

Tο παιχνίδι να είναι επιθυμητό και να ευχαριστεί το παιδί -και εδώ είναι που παρεμβαίνουν τα Μ. Μ. Ε., φροντίζοντας, η μαγεία της εικόνας και του ήχου να κάνει και το πιο πληκτικό παιχνίδι να φαντάζει απίστευτα θελκτικό και άρα επιθυμητό από το παιδί-καταναλωτή. Ωστόσο, συνετό θα ήταν, κάποια παιχνίδια να έχουν εκ των προτέρων αποκλειστεί από τη λίστα των παιδικών επιλογών, όχι δια απαγορεύσεων του τύπου «αυτό αποκλείεται!» αλλά ως μη ανταποκρινόμενα στις προδιαγραφές των παιχνιδιών της οικογενείας, στη βάση κριτηρίων τα οποία οφείλουμε να έχουμε ήδη επακριβώς προσδιορίσει στο παιδί: «δεν θα έχουμε στο σπίτι μας παιχνίδια βίας, εφόσον κανείς μας δεν είναι βίαιος» ή «δεν θα αγοράζουμε παιχνίδια για έναν μόνο παίκτη, αφού μας αρέσει να παίζουμε όλοι μαζί» (απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια, όντως να μην είμαστε βίαιοι και όντως να επιθυμούμε να παίζουμε με το παιδί!). Σε ορισμένα δε παιχνίδια, τα οποία εμπίπτουν στις οικογενειακές προδιαγραφές αλλά υπερβαίνουν μακράν το οικογενειακό βαλάντιο, καλό θα ήταν να συζητήσουμε με το παιδί για το υψηλό κόστος του παιχνιδιού και να ζητήσουμε ενδεχομένως τη συμμετοχή του στα έξοδα, με χρήματα από τις οικονομίες του, εφόσον οπωσδήποτε επιθυμεί το συγκεκριμένο πανάκριβο δώρο.

Ο παράγοντας που αφορά την επιλογή παιχνιδιού από τον ενήλικα: Χρησιμότητα

Να υπάρχει δυνατότητα μέσω του παιχνιδιού το παιδί να αποκομίσει κάποιο όφελος. Ο παιχνίδι θα πρέπει να αναπτύσσει τις γνωστικές και κοινωνικές δεξιότητες του παιδιού, να βοηθά στην υγιή συναισθηματική του ανάπτυξη. Θα πρέπει ακόμη να εκπληρώνει κάποιους στόχους, δεδομένης της ηλικίας και του εξελικτικού σταδίου στο οποίο βρίσκεται το παιδί.
Έτσι, στις πολύ μικρές ηλικίες, οι δραστηριότητες που απαιτούν τα παιχνίδια πρέπει να εστιάζουν στην ανάπτυξη της οπτικοχωρικής αντίληψης, του οπτικοκινητικού συντονισμού, της αισθητηριακής αντίληψης, της ανάπτυξης των λεπτών κινήσεων,. του λόγου και της ακοής. Αργότερα οι στόχοι αλλάζουν ποσοτικά αλλά, κυρίως, ποιοτικά: τα παιχνίδια πρέπει να στοχεύουν στην ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων, στην ομαδικότητα, αλλά και στην ανάπτυξη της δομής του λόγου, στην εξάσκηση περισσότερο περίπλοκων κινήσεων, κ.λπ.

Σε κάθε ηλικία, καλό θα είναι να απαιτείται η ενεργός συμμετοχή του παιδιού, για να μπορεί το παιχνίδι να λειτουργήσει ή να συνεχιστεί. Όμορφα παιχνίδια που απαιτούν απλώς το γύρισμα ενός διακόπτη για να τεθούν σε λειτουργία και κάνουν τα υπόλοιπα μόνα τους, αφήνοντας το παιδί να παρακολουθεί αμέτοχο την εξέλιξη του παιχνιδιού, δεν έχουν να προσφέρουν πολλά και γρήγορα καταλήγουν στο πατάρι. Το παιχνίδι πρέπει να ζουλιέται, να βιδώνεται, να κουμπώνεται, να συνδυάζεται, να πατιούνται διακόπτες και κουμπιά, να ακούγεται, να παρατηρείται, να ακολουθούνται οι κανόνες και οι οδηγίες του, να παρέχει επιβράβευση, αλλά και να «τιμωρεί» με κακή επίδοση τους παραβάτες.

Δείτε όλη τη συνέχεια εδώ  - infokids.gr