"Δράκος" - Η ταινία σταθμός του αείμνηστου Νίκου Κουνδούρου: Οι φώτο, τα βίντεο & η υπόθεση

Στην αρχή τα χάνει κάπως, αλλά στη συνέχεια δέχεται να υποδυθεί το ρόλο του «δράκου», και ως τέτοιος γίνεται αποδεκτός από τα μέλη μιας συμμορίας του υποκόσμου. Η συμμορία, με αρχηγό τον Χοντρό συχνάζει σ’ ένα λαϊκό καμπαρέ και ετοιμάζει ένα μεγάλο κόλπο: την κλοπή ενός στύλου από το ναό του Ολυμπίου Διός και τη διάθεσή του σε ξένους αγοραστές.

Όταν αποκαλύπτεται όμως ότι ο Θωμάς δεν είναι ο πραγματικός δράκος, τα μέλη της συμμορίας που τον πίστεψαν νιώθουν ότι προδόθηκαν και εξεγείρονται. Παρασύρονται σε μαχαιρώματα κι ο Θωμάς, λαβωμένος, μόλις και μετά βίας κατορθώνει να βγει στο δρόμο και να ξεψυχήσει στο πεζοδρόμιο, ενώ η παρουσία ενός σκουπιδιάρικου φανερώνει τον προορισμό του πτώματος.

Πρωτότυπος Τίτλος:
ΔΡΑΚΟΣ (Ο)

Ξένος τίτλος:
OGRE OF ATHENS (THE), VΑMPIRE (THE)

Χρονιά Παραγωγής:
1956

Σκηνοθέτης:
ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ ΝΙΚΟΣ

Είδος:
ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ

Σενάριο:
ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ ΙΑΚΩΒΟΣ

Δ/ντής Φωτογραφίας:
ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ

Μοντάζ:
ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ ΝΙΚΟΣ

Σκηνογράφος:
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΤΑΣΟΣ

Ενδυματολόγος:
ΒΑΧΛΙΩΤΗ ΝΤΕΝΗ

Μουσική Σύνθεση:
ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ΜΑΝΟΣ

Βοηθ. Σκηνοθέτη:
ΒΑΧΛΙΩΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Βοηθ. Δ/ντή Φωτογραφίας:
ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Μακιγιάζ:
ΒΑΡΒΕΡΗΣ ΝΙΚΟΣ

Μουσική Εκτέλεση:
ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΛΕΑΝΔΡΟΥ ()
ΦΑΜΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ (ΚΙΘΑΡΑ)
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΛΑΪΚΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ()
ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ (ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ)

Τραγουδιστής:
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ

Μηχανικός Ήχου:
ΔΑΜΑΛΑΣ ΜΙΚΕΣ

Έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος 

Έφυγε από την ζωή, σε ηλικία 90 ετών, ένας από τους σημαντικότερους, σύγχρονους Έλληνες σκηνοθέτες, ο Νίκος Κούνδουρος.

Ο Νίκος Κούνδουρος γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά οι γονείς του, από ατελείωτες γενιές Κρητικοί, δεν ανέχονταν να πολιτογραφηθεί σαν Αθηναίος. Τον μετέφεραν στην Κρήτη, τυλιγμένο σε μία πάνα, ώστε να γραφτεί στα δημοτολόγια του Αγίου Νικολάου της Κρήτης στις 15 Δεκεμβρίου του 1926. Είναι γιος του δικηγόρου και πολιτικού Ιωσήφ Κούνδουρου.

Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από την οποία και αποφοίτησε το 1948. Κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε ενταχθεί στις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, και μετά τον πόλεμο εξορίστηκε στη Μακρονήσο, λόγω των αριστερών φρονημάτων του.

Στα 28 του χρόνια αποφάσισε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως σκηνοθέτης με τη Μαγική Πόλη (1954), όπου συνδύασε τις επιρροές του από το νεορεαλισμό με την εικαστική του ματιά. Με το σύνθετο και πρωτοποριακό έργο Ο Δράκος (1956), ο Νίκος Κούνδουρος καθιερώνεται.
Ακολούθησαν "Οι παράνομοι" (1958), «Το ποτάμι» (1959), «Μικρές Αφροδίτες» (1963), «Το πρόσωπο της Μέδουσας» (1967), «Τα τραγούδια της φωτιάς» (1974), «1922» (1978) κ.ά.

Πρόσφατα είχε τιμηθεί για την προσφορά του στο ελληνικό σινεμά. 

Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα.
Η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών αποχαιρετά με ανακοίνωση της «τον τελευταίο μεγάλο των πρωτεργατών του ελληνικού Κινηματογράφου και του ελληνικού Πολιτισμού» όπως τον χαρακτηρίζει. «Άνοιξε δρόμους στο εξωτερικό για τον ελληνικό κινηματογράφο, στήριξε με πάθος τους νέους ανθρώπους και υπήρξε ο δημιουργός του σωματείου μας, Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών. Ο Νίκος Κούνδουρος υπήρξε εγγύηση για την ταυτότητα της Ελλάδας».

Διαβάστε επίσης: Ο ήλιος έσβησε...: Το εκπληκτικό ζεϊμπέκικο στον Δράκο, του Κούνδουρου σε μουσική Μάνου Χατζιδάκη