Το νέο βιβλίο του Νίκου Σηφουνάκη- Ίμβρος- Τένεδος: Από την Συνθήκη της Λωζάννης στη δραματική συρρίκνωση του Ελληνισμού

Το βιβλίο προλόγισαν οι Πρόεδροι των Συλλόγων Ίμβρου και Τενέδου: κ.κ. Π. Ασανάκης και Χ. Κάλφας και μίλησαν:

Ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη διαχρονική φιλική του σχέση με τον Νίκο Σηφουνάκη και σημείωσε την μεγάλη αξία του βιβλίου για την ιστορία και τους ανθρώπους των νησιών, την σύναψη αλλά και την παραβίαση των Διεθνών Συνθηκών και ιδιαίτερα της Λωζάννης, αλλά και για τα γεωπολιτικά «παίγνια» στην ευρύτερη περιοχή. Σημείωσε δε πως μέσα από τα ντοκουμέντα που παρουσιάζει ο Ν. Σηφουνάκης στο βιβλίο του αποδεικνύεται πως υπήρχε λίγα χρόνια μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης, σχέδιο εκτουρκισμού των νησιών από την Άγκυρα.

Τόνισε ότι ζούμε σε μια εποχή σταθερότητας, παρά τα όποια προβλήματα και πως «χρειαζόμαστε πάντα την σταθερότητα στη περιοχή και αυτό απαιτεί σεβασμό στις Συνθήκες και στο Διεθνές Δίκαιο». Τέλος πρόσθεσε, πως η Τουρκία είναι μια νευρική και αναθεωρητική δύναμη και πως κατήργησε με την πρακτική της στην Ίμβρο και την Τένεδο την Συνθήκη της Λωζάννης και η Ελληνική Πολιτεία έχει επαναφέρει το θέμα των δικαιωμάτων των Ελλήνων της Ίμβρου και της Τενέδου. 

Η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά, αφού αναφέρθηκε στη σχέση του Ν. Σηφουνάκη με τα νησιά, χαρακτήρισε το βιβλίο σπάνιο ιστορικό ντοκουμέντο, ενώ άσκησε δριμύτατη κριτική στην Τουρκία για την συμπεριφορά της στο Αιγαίο και την Κύπρο. Εκτεταμένη αναφορά έκανε επίσης και στο προσφυγικό και τις διαστάσεις που έχει προσλάβει ασκώντας και σε αυτό το θέμα κριτική στη πρακτική της τουρκικής πλευράς κυρίως όσον αφορά τις συνθήκες που διαμορφώνονται στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. 

Ο Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κωστής Χατζηδάκης, συνεχάρη τον Νίκο Σηφουνάκη, γιατί όπως είπε δεν πρόκειται για ένα απλό βιβλίο, αλλά για ανεκτίμητο ντοκουμέντο. Αποτυπώνει, όπως είπε, το πάθος του συγγραφέα για την Ελλάδα, τη Λέσβο, την Ίμβρο και την Τένεδο. Επίσης αναφέρθηκε στις κοινές δράσεις του με τον Νίκο Σηφουνάκη όταν μαζί υπήρξαν μέλη του Ευρωκοινοβουλίου και στις πρωτοβουλίες αλλά και τις προσπάθειες που κατέβαλαν τότε για να αναδειχτούν τα δικαιώματα των Ελλήνων της Ίμβρου και της Τενέδου. Ο κ. Χατζηδάκης επίσης τόνισε, ότι οι διεθνείς συνθήκες υπογράφονται για να τηρούνται και πως η Ελλάδα επιθυμεί καλές σχέσεις με τους γείτονες της, αλλά δεν είναι διατεθειμένη να κάνει καμία παραχώρηση. 

Ο Νίκος Σηφουνάκης ολοκληρώνοντας την εκδήλωση, αφού ευχαρίστησε τους ομιλητές μεταξύ άλλων ανέφερε: 

«Πριν από 34 χρόνια στη Λέσβο γνώρισα τον Ι. Παπουτσιδάκη, τον τελευταίο Έλληνα Έπαρχο της Ίμβρου και Τενέδου, που τον Οκτώβριο του 1923 του έλαχε να παραδώσει και τυπικά τα δυο νησιά στον Επικεφαλή της Τούρκικης Αντιπροσωπείας. Λίγο πριν πεθάνει το 1989, μου εμπιστεύθηκε μέρος του αρχείου του και πριν 24 χρόνια, με την παραίνεση του Λέοντα Καραπαναγιώτη, πρωτοείδε το φως της δημοσιότητας αυτό το μοναδικό ντοκουμέντο.

Την συμπληρωμένη έκδοση που σήμερα παρουσιάζεται την «εμπλουτίζουν» μεταξύ άλλων, τα κείμενα των ομιλιών της πρώτης παρουσίασης του 1996, των αείμνηστων: Σπύρου Μελετζή Ίμβριου και φωτογράφου της Εθνικής Αντίστασης, Γρηγόρη Γιάνναρου φωτισμένου προσώπου της Αριστεράς, και Γεράσιμου Αρσένη τότε Υπουργού Άμυνας. Διαβάζοντας ξανά, χρόνια μετά, αυτό το μοναδικό ντοκουμέντο -πέραν της ιστορικής του αξίας- συγκινούν οι αντιδράσεις και το σοκ που υπέστησαν οι δυο μικρές νησιωτικές κοινωνίες όταν τους ανακοινώθηκε ότι παύουν οριστικά να αποτελούν μέρος της Ελληνικής Επικράτειας και παραχωρούνται στη Τουρκία.

Ενενήντα τρία (93) χρόνια μετά, και με τα συμβαίνοντα στις μέρες μας στη γειτονική χώρα, αλλά και των συζητήσεων που εκεί γίνονται για την συνθήκη της Λωζάννης, το ντοκουμέντο αυτό έχει διαχρονική αξία. Η αμφισβήτηση της διεθνούς αυτής συνθήκης σαφώς και δεν διαθέτει ερίσματα νομικά και βεβαίως δεν πρόκειται για διμερή συμφωνία η οποία θα μπορούσε να τεθεί υπό αμφισβήτηση. Η κοινή πεποίθηση του Ελευθέριου Βενιζέλου και του Κεμάλ Αττατούρκ ότι αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της Ελληνοτουρκικής προσέγγισης η Συνθήκη της Λωζάννης, είναι μια αλήθεια, στην οποία η Ελληνική εξωτερική πολιτική βασίζεται.

Στις σελίδες του βιβλίου παρατίθενται στοιχεία για την δημογραφική εξέλιξη των δυο νησιών αλλά και της Κωνσταντινούπολης. Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι δεν υπήρξε αμοιβαίος και πλήρης σεβασμός των προβλεπομένων στη συνθήκη αφού στα δυο νησιά όπως και στην Κωνσταντινούπολη παραβιάσθηκαν θεμελιώδεις διατάξεις της, που οδήγησαν στην μαζική φυγή των Ελλήνων, και με την ανοχή της διεθνούς κοινότητας. Αντιθέτως η χώρα μας σεβάστηκε την συνθήκη ως προς την Μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη».