Οι ταινίες της εβδομάδας - Στο απόγειο της κινηματογραφικής καριέρας της βρίσκεται η Κέιτ Μπλάνσετ που συγκλονίζει με την ερμηνεία της στην «Θλιμμένη Τζάσμιν» του Γούντι Άλεν! (φωτό - trailer)

Η τελευταία ταινία του Γούντι Αλεν είναι το δικό του, απολύτως προσωπικό και ιδιαίτερο σχόλιο για την παγκόσμια οικονομική ύφεση μέσα από το πορτρέτο μιας αυτοκαταστροφικής και φαντασιόπληκτης γυναίκας που χάνει τα πάντα και μυαλό δεν βάζει. Η Κέιτ Μπλάνσετ στο απόγειο της κινηματογραφικής καριέρας της.



«Θλιμμένη Τζάσμιν» («Blue Jasmine», ΗΠΑ, 2013) του Γούντι Αλεν, με τους Κέιτ Μπλάνσετ, Σάλι Χόκινς, Αλεκ Μπάλντουϊν, Αντριου Ντάις Κλέι, Λούις Κ., Μπόμπι Καναβάλε

Από τη χλιδή στη φτώχεια. Από τα ρετιρέ της Park Avenue στις φτωχοσυνοικίες του Σαν Φρανσίσκο. Από τα καταστήματα υπερπολυτελείας της Madison Avenue στα πανέρια των πεζοδρομίων. Πώς είναι δυνατόν η Τζασμίν να κατέληξε σε αυτό το χάλι;
Πώς εξηγείται ότι αυτή η κομψή κυρία (που ωστόσο δεν λέει με τίποτε να χάσει το στυλ της) τα έχει εντελώς χαμένα; Μιλάει μόνη της στον δρόμο, κάθεται στα παγκάκια κοιτάζοντας το κενό με απλανές βλέμμα, της μιλούν και δεν ακούει και είναι το πιο άχρηστο πλάσμα του κόσμου, ανίκανο να χρησιμεύσει στο οτιδήποτε, γιατί ποτέ δεν έμαθε κάτι άλλο πέρα από το να ξοδεύει.
Ετσι ακριβώς είναι. Γιατί η Τζασμίν που υποδύεται υπέροχα η Κέιτ Μπλάνσετ σε μια ερμηνεία που με μαθηματική ακρίβεια θα την οδηγήσει στα προσεχή Οσκαρ είναι η ίδια υπεύθυνη για την κατάστασή της, μια σιωπηλή μάρτυρας της αδιανόητης απάτης που οργάνωνε επί χρόνια ο σύζυγός της (ο Αλεκ Μπάλντουιν στο πιο γλοιώδες του) πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες στη Wall Street.



Στην πραγματικότητα η «Θλιμμένη Τζασμίν» είναι μια διαφορετική εκδοχή της γνωστής ρήσης «μαζί τα φάγαμε». Ζώντας με τις φαντασιώσεις της, παριστάνει την ανίδεη την ώρα που ξέρει επακριβώς τα «μαγειρέματα» του συζύγου της. Και η απότομη προσγείωσή της στη θλιβερή πραγματικότητα τη σκοτώνει. Δεν πρέπει όμως φυσικά να ξεχνάμε ότι μιλάμε για ταινία του Γούντι Αλεν. Και εφόσον στον πυρήνα της υπάρχει μια γυναίκα, υπάρχει μαζί της η γυναικεία ματαιοδοξία, η γυναικεία ζήλια και η γυναικεία αυτοκαταστροφή. Ολα αυτά που μαζί με τα παραπάνω θα φέρουν την Τζασμίν στην κατάσταση της απελπισίας στην οποία βρίσκεται.
Χιούμορ; Ασφαλώς και υπάρχει. Δεν προκαλεί όμως γέλια, αλλά πικρά χαμόγελα. Ιδίως όταν η Τζασμίν δείχνει αμήχανη να προσαρμοστεί στη νέα τάξη πραγμάτων με ανθρώπους που δεν καταλαβαίνει, ανάμεσα στους οποίους η ίδια η αδελφή της (Σάλι Χόκινς), που όμως είναι ετεροθαλής. Οι β' ρόλοι απολαυστικοί, όπως συμβαίνει πάντα στις ταινίες του Αλεν. Ο Αντριου Ντάις Κλέι, ο Μπόμπι Καναβάλε και ο Μαξ Κασέλα που υποδύονται λαϊκούς εκπροσώπους της εργατικής τάξης - φωνακλάδες, πότες, μιλούν όπως σκέφτονται - έχουν τρομερές σκηνές αντίθεσης μαζί με την Μπλάνσετ στην καλύτερη στιγμή της κινηματογραφικής καριέρας της.

«Μέσα από τα μάτια τους» («Insesibles», Ισπανία, 2012) του Χουάν Κάρλος Μεδίνα με τους Αλεξ Μπρενδεμούλ, Τόμας Λεμαρκίς, Ιλίας Στόθαρτ



Ατμοσφαιρικό και ιδιαίτερα νοσηρό θρίλερ από την Ισπανία που διατρέχει δύο εποχές ως τη στιγμή που τις «ενώνει». Το παρόν και το παρελθόν. Στις μέρες μας ένας χειρουργός προσπαθεί να ανακαλύψει τους βιολογικούς γονείς του έχοντας επιβιώσει από ένα τρομερό τροχαίο στο οποίο σκοτώθηκε η έγκυος σύντροφός του (όχι όμως και το βρέφος στην κοιλιά της). Ολα δείχνουν ότι ο γιατρός έχει κάποια σχέση με μια μυστηριώδη υπόθεση του παρελθόντος, όταν στις αρχές της δεκαετίας του 1930 κάποια παιδιά από την Καταλωνία κλείστηκαν σε άσυλο ως αντικείμενα ερευνών της Ψυχιατρικής επειδή δεν τα άγγιζε ο σωματικός πόνος. Πώς τώρα μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση εμπλέκεται ο ισπανικός εμφύλιος και οι ναζιστές, αυτό είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία που προφανώς βρίσκεται στο σενάριο για να δώσει μια πολιτική προέκταση στην ούτως ή άλλως έντονη ατμόσφαιρα με τις κομμένες σάρκες, τα νυστέρια που σκαλίζουν νεφρά σκύλων, τα χέρια που φλέγονται, τα ψαλίδια που βυθίζονται στα μάτια και τα ξυράφια που ξεσκίζουν τις σάρκες. Φαίνεται ότι ο «Λαβύρινθος του Πάνα» του Γκιγέρμο Ντελ Τόρο έχει δημιουργήσει σχολή, αν και η αλήθεια είναι ότι πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να τον πλησιάσουν…

«One Direction - This is us», μουσικό ντοκιμαντέρ αμερικανικής παραγωγής 2013 σε σκηνοθεσία Μόργκαν Σπέρλο, με θέμα το συγκρότημα One Direction ( Νάιαλ Χοράν, Ζέιν Μάλικ, Λίαμ Πέιν, Χάρι Στάιλς, Λούις Τόμλινσον).



Απευθυνόμενο σε ειδικό κοινό, το ντοκυμαντέρ αυτό (που γυρίστηκε τρισδιάστατο χωρίς να είναι απαραίτητο) ασχολείται διεξοδικά με τους πιτσιρικάδες του πενταμελούς συγκροτήματος One Direction, που δημιουργήθηκε μετά την αποτυχία τους στο βρετανικό «X-Factor» (τους ένωσε ένας από τους κριτές που εμπνεύστηκε την χημεία ανάμεσά τους). Η κάμερα καταγράφει προσωπικές στιγμές, τις πλάκες τους, περιέχει μίνι συνεντεύξεις των ιδίων και κάποιων δικών τους. Ενα πολύ μεγάλο μέρος του ντοκιμαντέρ όμως εκτυλίσσεται πάνω στη σκηνή, όπου οι One Direction αποδεικνύουν γιατί είναι φαινόμενο της εποχής προκαλώντας  πανζουρλισμό στα κοριτσόπουλα. Στα βρετανικά ΜΜΕ η φήμη τους συγκρίνεται ακόμη και με την «beatlemania». Δεν είναι και λίγο άλλωστε από τη μια στιγμή στην άλλη να σε επισκέπτεται κοτζάμ Μάρτιν Σκορσέζε στα καμαρίνια και να σου λέει ότι του αρέσει η μουσική σου!