Η κατάθεση της μητέρας Λεμπιδάκη: «Πέρασα από το σημείο είδα το αυτοκίνητο & ήμουν σίγουρη ότι τον είχαν απαγάγει»

«Ετσι όπως είχε εξελιχθεί το συμβάν του γιου μου, ήμουν σίγουρη πως τον είχαν απαγάγει με σκοπό να ζητήσουν λύτρα. Αν αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα σχετικά με τα οικονομικά της εταιρίας, θα το γνώριζα. Δεν μπορώ να ξέρω ποιος έχει κάνει αυτό το πράγμα στο γιο μου, το οποίο έχει διαλύσει όλη μας την οικογένεια και γενικά έχει αλλάξει τη ζωή μας», περιγράφει στην κατάθεσή της η Αννα-Κατίνα, μητέρα του Μιχάλη Λεμπιδάκη, τις πρώτες δραματικές στιγμές που έζησε μαζί με τη νύφη της Κατερίνα.

Του Μίλτου Σακελλάρη στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος

Η 75χρονη γυναίκα πέρασε από το σημείο της απαγωγής… πέντε λεπτά μετά το συμβάν, βλέποντας το τρακαρισμένο αμάξι που αρχικά δεν κατάλαβε ότι ήταν του γιου της. Οταν ο Μιχάλης Λεμπιδάκης επέστρεψε από το επαγγελματικό ταξίδι, όπως περιέγραψε η μητέρα του στις Αρχές, τον κάλεσε για να τον ενημερώσει, ενώ στη συνέχεια συναντήθηκαν στην εταιρία. Μετά την αποχαιρέτησε για να γυρίσει στο σπίτι του και να «ανάψει το τζάκι», όπου θα πήγαινε και η ίδια. Οι δρόμοι τους χώρισαν και πέντε λεπτά αργότερα η μητέρα του επιχειρηματία πήρε το δρόμο της επιστροφής.

«Κινούμενη πλέον στην επαρχιακή οδό Γαζίου-Καλεσίων, 500 μέτρα πριν από το σπίτι του γιου μου είδα ένα Mercedes τρακαρισμένο και τζάμια στο δρόμο, αλλά επειδή δεν θυμάμαι αριθμούς κυκλοφορίας και λόγω του ότι το σπίτι ήταν ακριβώς δίπλα πήγα αμέσως στο σπίτι του Μιχάλη να δω αν είναι το αμάξι του. Φτάνοντας στο σπίτι, είδα ότι το αυτοκίνητο του Μιχάλη έλειπε και στη συνέχεια μαζί με τη νύφη μου Κατερίνα πήγαμε αμέσως στο σημείο όπου ήταν παρατημένο το αυτοκίνητο του παιδιού μου. Αρχισα να κάνω υποθέσεις για το τι μπορεί να έχει συμβεί και ήθελα να πιστέψω ότι πρόκειται για κάποιο τροχαίο ατύχημα», ανέφερε χαρακτηριστικά.

«Επειδή θεωρήσαμε πως πρόκειται για κάποιο τροχαίο ατύχημα, φύγαμε από εκεί μαζί με τη νύφη μου για το Βενιζέλειο Νοσοκομείο το οποίο εφημέρευε. Στη διαδρομή κάλεσα και ενημέρωσα το γιο μου Μανώλη από το τηλέφωνο της Κατερίνας. Φτάσαμε μέχρι εκεί, όπου συγγενικό πρόσωπο ενημερώθηκε πως δεν ήταν εκεί. Εν τω μεταξύ στο σημείο είχε φτάσει και ο σύζυγός μου και διαπιστώσαμε ότι κάτι άλλο είχε συμβεί. Επίσης, είδαμε ότι ο διακόπτης ήταν πάνω στη μίζα, από όπου τον πήραμε, και το τηλέφωνο ήταν στην κονσόλα, γεγονός που δείχνει ότι έφυγε βίαια από το αυτοκίνητο, ειδάλλως θα το έπαιρνε. Ετσι όπως είχε εξελιχθεί το συμβάν του γιου μου, ήμουν σίγουρη πως τον είχαν απαγάγει με σκοπό να ζητήσουν λύτρα», πρόσθεσε δείχνοντας αρκετά συνειδητοποιημένη για την κατάσταση που επρόκειτο να αντιμετωπίσει.

Η κατάθεση της συζύγου: Ποιοι ήξεραν την πληροφορία για το πού βρίσκεται ο επιχειρηματίας

Η Κατερίνα Λεμπιδάκη ανέφερε στην κατάθεσή της πως θα αναλάμβανε η ίδια τις διαπραγματεύσεις μαζί με τον αδερφό του 53χρονου, Μανώλη, ενώ τόνισε πως η οικογένειά τους δεν είχε δεχτεί ποτέ απειλές. Ενάμιση μήνα μετά την απαγωγή του Μιχάλη Λεμπιδάκη, δεν δίστασε να καταθέσει ανεπιβεβαίωτη πληροφορία που είχε λάβει σχετικά με την τοποθεσία όπου κρατούταν ο πατέρας των παιδιών της.

«Είμαι η σύζυγος του Λεμπιδάκη Μιχαήλ, τον οποίο άγνωστοι δράστες απήγαγαν χθες στην επαρχιακή οδό Γαζίου-Καλεσίων, αφού προκάλεσαν σκόπιμα τροχαίο ατύχημα και ακινητοποίησαν το αυτοκίνητό του. Δεν γνωρίζω να σας πω λεπτομέρειες για την υπόθεση αυτή. Ημουν μαζί του κι εγώ μέχρι την Κυριακή 26-2-2017. Από το Μόναχο πήγαμε σε κάποιο χωριουδάκι με την ονομασία Montabanc και από εκεί στη Φρανκφούρτη. Από εκεί έφυγα εγώ για Ηράκλειο, ενώ ο Μιχάλης πήγε με τρένο στην Πολωνία με κάποιο συνεργάτη μας. Ηξερα ότι θα γύριζε σήμερα το μεσημέρι όπως και έγινε», είπε αρχικά στις Αρχές η Κατερίνα Λεμπιδάκη. «Προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου και από εκεί πήγε στο εργοστάσιο. Συναντήθηκε με τη μητέρα του και πήρε το αυτοκίνητό του για να έρθει στο σπίτι του. Στο σημείο αυτό ήθελα να προσθέσω ότι μαζί του μίλησα όταν έφυγε από το εργοστάσιο και όταν προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο. Περίπου στις 15:40, αν θυμάμαι καλά, ήρθε η πεθερά μου στο σπίτι, η οποία μου είπε ότι είχε δει ένα αυτοκίνητο τρακαρισμένο κοντά στο σπίτι μας, το οποίο έμοιαζε σε αυτό του Μιχάλη. Ετσι, με το αυτοκίνητό μου μαζί με την πεθερά μου πήγαμε στο σημείο όπου ήταν το αυτοκίνητο του Μιχάλη. Παρατήρησα πως είχε υποστεί ζημιές στο εμπρόσθιο αριστερό τμήμα, ενώ είχε σπασμένο τζάμι», ανέφερε χαρακτηριστικά στην πρώτη της κατάθεση η σύζυγος του Μιχάλη Λεμπιδάκη, ξεκαθαρίζοντας πως γρήγορα κατάλαβε μαζί με την πεθερά της πως δεν ήταν ατύχημα αλλά ότι «είχε συμβεί κάτι άλλο».

Ερωτηθείσα σχετικά με το εάν είχε δεχτεί απειλές ο σύζυγός της, απάντησε: «Αν υπήρχε κάτι θα το γνώριζα. Δεν είχαμε δεχτεί κανένα απειλητικό τηλεφώνημα», ανέφερε. Την ίδια στιγμή, έκανε αντίστοιχη περιγραφή με την πεθερά της σχετικά με τον τρόπο που συνειδητοποίησαν πως ο αγαπημένος τους Μιχάλης δεν είχε κάποιο τροχαίο, αλλά είχε απαχθεί. Στις 31 Μαρτίου η σύζυγος του Κρητικού επιχειρηματία, ο οποίος απελευθερώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα από την ΕΛ.ΑΣ., παρέδωσε στις Αρχές, μετά από έλεγχο που έκανε στη βαλίτσα που είχε χρησιμοποιήσει ο σύζυγός της στο επαγγελματικό του ταξίδι, ένα εσώρουχο, ένα ζευγάρι κάλτσες και ένα φανελάκι, ούτως ώστε οι Αρχές να μπορέσουν να συλλέξουν δείγμα DNA στο πλαίσιο των ερευνών.

Η σύζυγος του Μιχάλη Λεμπιδάκη στην πρώτη της κατάθεση από τις Αρχές επισήμανε πως το πρόγραμμά που θα ακολουθούσαν ήταν γνωστό σε λίγα πρόσωπα του στενού οικογενειακού τους περιβάλλοντος. «Το πρόγραμμά μας δεν το ήξεραν πολλά άτομα, αλλά δεν το ήξεραν και ασυνήθιστα άτομα. Το ήξεραν κάποιοι πολύ στενοί μας φίλοι και τα παιδιά μας, όπως και η πεθερά μου. Τέτοιου είδους ταξίδια ο Μιχάλης κάνει εδώ και πολλά χρόνια», είχε καταθέσει τις πρώτες στιγμές της απαγωγής. Αναφέρθηκε επίσης και στο φίλο του συζύγου της από τη Γαλλία, ο οποίος ήταν ο τελευταίος άνθρωπος με τον οποίο είχε μιλήσει ο Κρητικός επιχειρηματίας και στον οποίο είχε πει πως «με τράκαραν».

Στις 15 Μαΐου η Κατερίνα Λεμπιδάκη κατέθεσε στις Αρχές πως είχε πληροφορηθεί από ανεπιβεβαίωτες πηγές δύο μέρες νωρίτερα ότι ο Μιχάλης βρισκόταν σε υπόγειο εργοστάσιο που κατασκεύαζε παπούτσια ή ήταν κλωστοϋφαντουργείο, αλλά είχε κλείσει. «Εκτιμώ ότι το εργοστάσιο αυτό θα μπορούσε να ήταν αυτό που υπάρχει απέναντι από το κέντρο δεξιώσεων… στο Ρέθυμνο», είχε καταθέσει τότε στις Αρχές.