Αποκλ- Vintage Story: Οταν η Κλαούντια Καρντινάλε μου αποκάλυψε πως έκρυψε τον γιο της από βιασμό στα 19 της (ΒΙΝΤΕΟ)

Η Κλώντ -Ζοζεφίν - Ρόουζ η Κλάουντια Καρντινάλε δηλαδή γεννήθηκε στην Αφρική, στην Τυνησία,το 1938  από πατέρα Σικελό και μητέρα Γαλλίδα. 

Όλα λοιπόν ξεκίνησαν από εκεί: από «την πατρίδα της σιωπής, της έκστασης», στο παράξενό ισόγειο σπίτι, ένα foyer des combattans ­ είδος καταφυγίου για βετεράνους του πολέμου ­ που έβλεπε στη μεγαλύτερη λεωφόρο της Τύνιδας, τη Ζυλ Φλερύ. 

Στην Αφρική των παιδικών της χρόνων που της δίδαξε «να σέβεται το πεπρωμένο, το μαγκτούμπ», θα αναφερθεί πολλές φορές μέσα στο βιβλίο της- αυτοβιογραφία , με μια νοσταλγία που μοιάζει να αιμορραγεί.

Ηταν η μοίρα, ίσως, που την έρανε με ένα αντρικό όνομα, όταν γεννήθηκε, τυλιγμένη τέσσερις φορές με τον ομφάλιο λώρο γύρω από τον λαιμό, ξεγλιστρώντας παρά τρίχα από τον θάνατο. Οι γονείς της της έδωσαν το όνομα Κλοντ, ένα όνομα που πολλές φορές την έφερε αντιμέτωπη με τη θηλυκότητας της, την οποία «αρνιόταν με πάθος».

Από μικρή ονειρευόταν να γίνει εξερευνήτρια. Αντ' αυτού, σε ηλικία δεκατεσσάρων μόλις ετών, θα πρωταγωνιστήσει σε ένα ντοκυμαντέρ στο πλαίσιο ενός προγράμματος του υπουργείου Πολιτισμού της χώρας της που το σκηνοθέτησε ο γάλλος σκηνοθέτης Ρενέ Βοτιέ. Στο τελευταίο πλάνο ο σκηνοθέτης αποφάσισε μια ριπή του ανέμου να αποκαλύψει μέσα από τον φερετζέ το πρόσωπό της.

Η ταινία προβάλλεται στο Βερολίνο και κερδίζει το πρώτο βραβείο. Εκτοτε ανοίγεται μπροστά της ένας δρόμος χωρίς επιστροφή: «Κάνω σινεμά μόνο και μόνο επειδή αρνήθηκα να το κάνω» αποφαίνεται η ίδια.

1957. Είναι η εποχή της εγκυμοσύνης, αποτέλεσμα ενός βιασμού από ένα νεαρό Γάλλο. Ο άνδρας της ζωής της πλέον και μέντορας της, ο Φράνκο Κριστάλντι , ο παραγωγός των ταινιών της, την πηγαίνει στο Λονδίνο γιά να γεννήσει τον Πάτρικ που στη συνέχεια μεγάλωσε με την γιαγιά του στην Τυνησία  .

Οι ωδίνες του τοκετού λοιπόν θα φέρουν στον κόσμο τον «μικρότερό της αδελφό», όπως απαιτεί να τον ονομάζουν οι όροι στο συμβόλαιο της με την Vides, την εταιρεία παραγωγής της.

Το  δράμα του κρυμμένου γιού - αδελφού  θα την ακολουθεί πολλά χρόνια στη ζωή της.

Μέσα από την αφήγησή της ­ στη βιογραφία της, κάποια κεφάλαια έχουν τη μορφή συνέντευξης ­στη δημοσιογράφο και συγγραφέα Αννα Μαρία Μόρι, συνεργάτιδα της εφημερίδας «Republica», η Καρντινάλε δεν περιορίζεται απλώς στην εξιστόρηση των γεγονότων.

Εκμυστηρεύεται σκέψεις και απόψεις που φαίνονται κατασταλαγμένες ύστερα από οδυνηρή εσωτερική αναζήτηση, που αντισταθμίζει την έλλειψη στέρεης παιδείας.

Αναφέρεται στον επί πολλά έτη εραστή και μετέπειτα σύζυγό της, τον παραγωγό Φράνκο Κριστάλντι της Vides, που έχτισε γύρω της μια φυλακή από την οποία ήταν δύσκολο να δραπετεύσει. Βλέπει τη ζωή της με αυστηρή κριτική ματιά.

Ως τότε το πορτρέτο της σχηματίζεται με χρώματα μελανά. Τα άλλα χρώματα αρχίζουν σιγά σιγά να εμφανίζονται όταν πια στη ζωή της θα εμφανιστεί ο μεγάλος της έρωτας, ο Πασκουάλε Σκουιτιέρι, πατέρας της κόρης της, Κλάουντια, ηθοποιός και σκηνοθέτης, νυν γερουσιαστής της Εθνικής Συμμαχίας, ο οποίος δεν είναι πιά σύντροφος της ζωής της. 

Eπιμέλεια: Ε.Ν