Ο Ibrahim Faiz ήρθε στην Αθήνα πριν από 18 χρόνια -Σήμερα τα CD του μπαίνουν στο top 10 των ινδικών charts, παρουσιάζει εκπομπές για το ινδοπακιστανικό κοινό σε 150 χώρες

Όλοι οι μετανάστες αποκαλούν την Ελλάδα δεύτερη πατρίδα τους. Τη λογική τους όμως οι άνθρωποι τη χτίζουν μετά τα δεκαοχτώ τους χρόνια. Κι εγώ έγινα δεκαοχτώ στην Ελλάδα. Άρα δεν μπορώ να μιλάω για δεύτερη πατρίδα.

 Πατρίδα μου ξέρω την Ελλάδα! Και δύο μήνες να κάτσω στο Πακιστάν, τρέχω να γυρίσω πίσω στην Αθήνα. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα, που δεν εκφράζεται με λόγια, μου λέει ο Ibrahim Faiz, αναφέρει το andro.gr.

Ήρθε στη χώρα μας πριν από 18 χρόνια και σήμερα είναι διάσημος στα εκατομμύρια Ινδών, Πακιστανών, Σριλανκέζων και Μπαγκλαντεσιανών που ζουν σε όλον τον κόσμο ως «ο Ελληνοπακιστανός τραγουδιστής του Κασμίρ».

Με συναυλίες σε όλο τον πλανήτη (από Δανία μέχρι Ντουμπάι και Καναδά) και με τα CD του στο top 10 των ινδικών charts, ο Ibrahim Faiz είναι επίσης καταξιωμένος δημοσιογράφος. Από την Αθήνα, μέσω της τηλεοπτικής πλατφόρμας Venus TV, που εδρεύει στο Λονδίνο, παρουσιάζει εκπομπές για το ινδοπακιστανικό κοινό σε 150 χώρες. Αν υπολογίσουμε ότι ο πληθυσμός των τεσσάρων χωρών (Ινδία, Πακιστάν, Σρι Λάνκα, Μπαγκλαντές) υπερβαίνει το 1 δις, μιλάμε για ένα τεράστιο τηλεοπτικό κοινό. 

 Ένας πολυμήχανος Οδυσσέας «Τραγουδούσα και στο Πακιστάν, αλλά περισσότερο για πλάκα», θυμάταιο Ibrahim Faiz. «Εντελώς τυχαία, από την πρώτη στιγμή στην Ελλάδα βρέθηκα στα media. Ξεκίνησα από οδηγός στο New Channel και σε εταιρεία ηλεκτρονικών, όπου έγινα ξεφτέρι στους υπολογιστές. Το 1998 κάποιοι φίλοι, που τους άρεσε η φωνή μου, μού πρότειναν να τραγουδήσω σε μια ελληνοπακιστανική εκδήλωση στο ξενοδοχείο Αμαλία.

 Έκτοτε άρχισαν να με καλούν σε διάφορες εκδηλώσεις. Το 1999 βρέθηκα ηθοποιός σε περιοδεία με το θεατρικό έργο “Η Μάχη της Κρήτης”. Έπαιζα έναν Γερμανό. Ούτε τη γλώσσα ήξερα, ούτε για Γερμανός έμοιαζα. Έπειθα όμως και συνέχισα με άλλες παραστάσεις, εμφανίσεις σε σειρές και διαφημιστικά σποτάκια. Το 2000 κυκλοφόρησα το πρώτο μου CD σε έξι χώρες και έγινε πλατινένιο. Άρχισαν να με καλούν για συναυλίες σε διάφορες χώρες. Το 2002 άρχισα στον 104 FM την εκπομπή “Hello Pakistan”.

 Ακολούθως, διαπιστώνοντας ότι στον Κορυδαλλό ζούσαν πολλοί Έλληνες από την Αγγλία που νοσταλγούσαν την ινδική κουζίνα, έριξα όσα λεφτά είχα στο εστιατόριο “Κasmir Μahal” στη Νίκαια, το οποίο εγκαινίασε το καλοκαίρι των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας ο υπουργός εξωτερικών του Πακιστάν.

Πήγε καταπληκτικά. Το πούλησα όταν πια δεν προλάβαινα να το παρακολουθώ. Τώρα μαγειρεύω ελληνικά στο Κασμίρ και όλοι ξετρελλαίνονται», μου λέει γελώντας. «Στο Πακιστάν το όνομά μου είναι συνώνυμο με την Ελλάδα. Θεωρούν ότι είμαι από την Ελλάδα».

Το 2005, εκτός από την καριέρα στο τραγούδι, ο Faiz είχε πλέον και δική του τηλεοπτική εκπομπή, στο κανάλι Blue Sky, με τίτλο «Asia Times». Η καριέρα του ήταν πλέον διττή: καλλιτέχνης και δημοσιογράφος. Ωστόσο, εκείνος δεν ησύχαζε: «Με έτρωγε το ότι οι περισσότεροι στο Πακιστάν ξέρουν την Ελλάδα ως Γιουνανιστάν, λέξη αραβική, παρότι ετυμολογικά προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη Ίωνες.

 Πολλοί με ρωτούσαν αν φοράμε κελεμπίες σαν τους Άραβες, νομίζοντας ότι είμαστε χώρα αραβική. Ονειρευόμουν μια σωστή ενημέρωση, ώστε να καταλάβουν ότι είμαστε στην Ευρώπη, όχι στα Εμιράτα. Άρχισα, λοιπόν, να αναζητώ ένα δορυφορικό κανάλι». Το 2007 η Venus TV του έδωσε μια ώρα εκπομπής, κάθε Σάββατο 8 έως 9 το βράδυ.

Είχε τίτλο «Greece Time» και παρουσίαζε θέματα μετανάστευσης, ελληνικής επικαιρότητας και πολιτισμού. «Εξαρχής, σκοπός μας ήταν οτιδήποτε έφευγε από την Ελλάδα να έχει ελληνικό στοιχείο. Δεν ήθελα να λέω “good evening” και “hello”, αλλά “καλησπέρα” και “γειά σας”.

Γρήγορα η εκπομπή κέρδισε αφενός διαφήμιση από επιχειρήσεις Ινδοπακιστανών στην Ελλάδα και αφετέρου τηλεθέαση σε όλον τον κόσμο, γιατί η Venus TV εκπέμπει ταυτόχρονα παγκοσμίως το ίδιο πρόγραμμα. Τελικά, έφτασε να μας δώσει εβδομαδιαίως πέντε διαφορετικές εκπομπές. Όλες έβγαιναν με ελληνικό τίτλο, “Hellas Current Affairs”, “Kalimera Europe”, “Ligo-ligo”, “Kalispera Europe” για ένα κοινό τεσσάρων εκατομμυρίων περίπου, παγκοσμίως. Σήμερα όλοι οι Ινδοπακιστανοί γνωρίζουν τι θα πει καλημέρα, τι θα πει λίγο-λίγο, έμαθαν τι σημαίνει Ελλάδα».

Ο Ibrahim Faiz μέχρι σήμερα έχει κυκλοφορήσει 7 CD σε πακιστανική παραγωγή, έχει συμμετάσχει σε συναυλίες του Ρουβά και της Πρωτοψάλτη, έχει διασκευάσει στα ινδικά τραγούδια των Πάριου, Τερζή, Μαζωνάκη κ.α. Η διεθνής καριέρα του είναι βασισμένη στο ελληνικό τραγούδι. «Στο Πακιστάν τούς είναι πολύ δύσκολο να συνθέσουν μουσική βασισμένη στα 9/8, γι’ αυτό και τα ελληνικά τραγούδια που διασκεύασα τους ενθουσίασαν.

Η ελληνική μουσική έχει δικές της ρίζες, που έρχονται μέσα από τους αιώνες. Δείτε την Eurovision. Όλοι είναι γείτονες, έχουν το ίδιο μουσικό άκουσμα, ενώ η ελληνική μουσική ξεχωρίζει απολύτως. Ακόμη και οι ελληνικοί χοροί ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους. Αυτό έχει ως συνέπεια οι Έλληνες τραγουδιστές να έχουν διαφορετικό πάθος, που με επηρέασε και με βοήθησε να δημιουργήσω ένα ξεχωριστό στιλ για το ινδοπακιστανικό κοινό.

Η μουσική κάνει κύκλους, αλλάζει χρώματα, αλλά κάποια στιγμή κουράζεται και επιστρέφει στους γνώριμους ρυθμούς της καρδιάς. Τα χιπ-χοπ και ράπινγκ που μπήκαν πρόσφατα στην ελληνική μουσική δεν μπορούν να αντικαταστήσουν το λαϊκό τραγούδι. Είναι κρίμα που οι Έλληνες τραγουδιστές, ιδιαίτερα οι νέοι, αντί να προωθήσουν τον χαρακτήρα του ελληνικού τραγουδιού, μιμούνται αγγλικά ή αμερικανικά πρότυπα».   «Η κρίση δίνει πάντα ένα μάθημα λογικής» Τα περισσότερα βιντεοκλίπ του Ibrahim Faiz παράγονται στην Ελλάδα. «Μέσα από αυτά προωθείται η Ελλάδα σε όλο τον κόσμο», μου λέει. «Στο Πακιστάν το όνομά μου είναι συνώνυμο με την Ελλάδα, θεωρούν ότι είμαι από την Ελλάδα».

Συνεργάτις του είναι η σκηνοθέτης Αλίνα από την Μολδαβία, η οποία έχει σπουδάσει ινδικό κινηματογράφο και χορό στην πρώην ΕΣΣΔ. «Δεν μπορείς να προσβάλλεις τον Έλληνα λέγοντάς τον ρατσιστή. Ο Έλληνας βοηθά τον ξένο, θα του δώσει ψωμί, θα τον χαιρετήσει, θα τον ρωτήσει το πρωί “πώς είσαι παιδί μου; ” … Και στο Πακιστάν οι άνθρωποι είναι ήρεμοι, κι εκεί όμως υπάρχουν ακραίοι διάβολοι, σαν τους φασίστες εδώ, οι Ταλιμπάν, η ΑλΚάιντα, που θα παρασύρουν ένα παιδί για να το κάνουν οπαδό τους, στην ουσία υποχείριό τους.

Όταν κάποιος σε κατευθύνει σαν μαριονέτα, δεν μπορείςνα απαντήσεις στο ερώτημα “γιατί κάνεις αυτήν την πράξη, γιατί συμπεριφέρεσαι με αυτόν τον τρόπο; “. Όποτε σε ρεπορτάζ, με την κάμερα στο χέρι, έχω κάνει τέτοιες ερωτήσεις σε πολύ άσχημες καταστάσεις, απάντηση δεν πήρα. Μόνο αν κάτι είναι ολοδικό σου, από την ψυχή σου, έχεις απαντήσεις». «Στους μετανάστες από Πακιστάν προς Ελλάδα έχει πέσει μεγάλη εκμετάλλευση. Έταζαν σε πάμφτωχους ανθρώπους τρελά όνειρα».

 Ο Faiz δεν μασάει τα λόγια του: «Στους μετανάστες από Πακιστάν προς Ελλάδα έχει πέσει μεγάλη εκμετάλλευση, έταζαν σε πάμφτωχους ανθρώπους τρελά όνειρα. Πουλούσαν χωράφια και κατσίκες για να έρθουν στην Ελλάδα και όταν, μετά από τεράστιες δυσκολίες, έφταναν, τα όνειρα γίνονταν φαντάσματα. Έχουμε κάνει δύο ντοκιμαντέρ για το Venus TV, το “Green Card of Greece” και το “Πούλα σπίτι, έλα στην Ελλάδα”. Έχω δώσει αγώνα στα πακιστανικά μέσα για να σταματήσει η λαθρεμπορία, να καταλάβουν ότι η πραγματικότητα δεν έχει σχέση με όσα τους τάζουν. Πολλοί το κατάλαβαν. Η δημοσιογραφία είναι μεγάλο εργαλείο, σε οδηγεί στους δρόμους της λογικής.

Γι’ αυτό θεωρώ ότι η ΕΡΤ είναι απαραίτητη. Τα ιδιωτικά κανάλια, κι αυτό ισχύει ακόμη και για το Venus TV, έχουν αφεντικά, που θα παίξουν για το δικό τους συμφέρον. Και το συμφέρον είναι μόνο χρήμα». «Πιστεύεις ότι θα βγούμε από την οικονομική κρίση;», τον ρωτάω. «Γιατί θα μείνουμε μόνο εμείς στην κρίση και όλες οι άλλες χώρες, που επίσης βρίσκονται μέσα σε αυτήν, θα βγουν; Μήπως αυτές έχουν χρυσά φτερά για να πετάξουν κάπου αλλού, όπου δεν θα υπάρχουν δυσκολίες; Η κρίση δίνει πάντα ένα μάθημα λογικής. Αρκεί να επιμείνεις και θα κερδίσεις», μου απαντά αποφασιστικά.