Μάνδρα: Ο 24χρονος ήρωας που έσωσε τον πατέρα του Μαζωνάκη και τον φίλο του! (ΒΙΝΤΕΟ)

Ένα από τα θύματα της σφοδρής κακοκαιρίας που πλήτει τη χώρα θα ήταν κι ο πατέρας του γνωστού τραγουδιστή Γιώργου Μαζωνάκη αν δεν επενέβαινε ένας 24χρονος ήρωας.

Με κίνδυνο της ζωής του, ο 24χρονος Βαγγέλης Καρατσόλης από τα Μέγαρα, έσωσε από βέβαιο πνιγμό τον πατέρα του Γιώργου Μαζωνάκη στη Μάνδρα Αττικής.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα "Espresso", ο 24χρονος βρέθηκε τη σωστή στιγμή στο κατάλληλο σημείο και πάλεψε με τόνους λάσπης και νερού στην εθνική οδό Μάνδρας - Θηβών για να απεγκλωβίσει τον Μανώλη Μαζωνάκη - πατέρα του γνωστού τραγουδιστή - και τον φίλο του, που ζητούσαν απελπισμένα βοήθεια.

Ο ιδιωτικός υπάλληλος, σοκαρισμένος από όσα έζησε το πρωινό της Τετάρτης, περιέγραψε λεπτό προς λεπτό την εικόνα καταστροφής και τη διάσωση των δύο ηλικιωμένων ανδρών, που γλίτωσαν τον πνιγμό χάρη στη γενναιότητα του.

"Αφού ο Θεός μου χάρισε εκείνο το πρωινό τη ζωή, θα μου έδινε τη δύναμη να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου"

"Ο δρόμος είχε εξαφανιστεί και τα νερά ήταν τόσο ορμητικά που παρέσυραν τα αυτοκίνητα σαν καρυδότσουφλα. Εγώ είχα βρει καταφύγιο στην οροφή ενός φορτηγού για να σωθώ από τον χείμαρρο. Υπήρχε ένα τζιπ σφηνωμένο ανάμεσα σε δύο νταλίκες και, όταν κοίταξα καλύτερα, είδα πως στο εσωτερικό του υπήρχαν επιβάτες. Δύο ηλικιωμένοι άνδρες. Έκανα μία πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια να τους προσεγγίσω, ωστόσο στη δεύτερη στάθηκα πιο τυχερός. Ένιωθα κουρασμένος και εξαντλημένος, αλλά μέσα μου πίστευα πως ο Θεός, αφού μου χάρισε εκείνο το πρωινό τη ζωή, θα μου έδινε τη δύναμη να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου... Παντού φωνές, ουρλιαχτά και εκκλήσεις για βοήθεια. Και η στάθμη του νερού συνεχώς ανέβαινε", περιγράφει ο 24χρονος και συνεχίζει την αφήγησή του, χωρίς ακόμη να έχει καταφέρει να ξεπεράσει το σοκ.

"Κατέβηκα από το βαρύ όχημα και με υπεράνθρωπες προσπάθειες τους τράβηξα έξω από το παράθυρο του οδηγού. Πήγαιναν για κυνήγι, όπως μου είπαν, και είχαν αγωνία για την τύχη των τριών σκυλιών που βρίσκονταν σε ειδικό κλουβί στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Τους είπα ότι αδυνατούσα να βοηθήσω περισσότερο. Δεν άντεχα άλλο. Κι όμως τα ελευθέρωσα. Δεν μου επέτρεπε η συνείδησή μου να τα παρατήσω σε βέβαιο θάνατο".

Με βαριά βήματα, βρεγμένοι, εξαντλημένοι και πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα του χειμάρρου, οι τρεις άνδρες έφτασαν σε ασφαλές σημείο, χωρίς νερά