Vintage Story: Όταν η Αυτοκράτειρα Σίσσυ έχασε τον γιο της (αυτοκτόνησε με την ερωμένη του) έπνιξε την οδύνη της στο Αχίλλειο της Κερκύρας! (ΦΩΤΟ) 

Η Ελισάβετ έγινε ένας θρύλος που οι ιστορικοί ακόμα δεν έχουν καταφέρει να ξεκαθαρίσουν για το ποιος είναι ο μύθος και ποια η πραγματικότητα. Eιδικά για την περίοδο 1889-1898. Η Ελισάβετ ήταν η δεύτερη κόρη του δούκα Μαξιμιλιανού της Βαυαρίας και της Λουδοβίκας των Βίττελσμπαχ, αδελφής της αρχιδούκισσας Σοφίας.

Παντρεύτηκε τον αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ των Αψβούργων και έκαναν 4 παιδιά: Τη Σοφία που πέθανε σε ηλικία 2 ετών, τη Γκιζέλα, τον πρίγκιπα Ροδόλφο (ο οποίος αργότερα πέθανε) και τη Μαρία Βαλέρια. Η Σίσι δολοφονήθηκε το 1898, αφού προηγουμένως είχε συγκλονιστεί από τον θάνατο του γιου της.

Η περίοδος 1889-1898 ξεκινάει με ένα τραγικό γεγονός που συγκλόνισε τα ανάκτορα της Βιέννης και ολόκληρο το λαό. Οι εφημερίδες της εποχής έγραψαν τη φοβερή είδηση πως ο Ροδόλφος, διάδοχος του θρόνου, και η ερωμένη του (φίλη έγραψαν κάποιοι) Μαρία Βετσέρα βρέθηκαν νεκροί στο κυνηγετικό περίπτερο του Μάγιερλιγκ. Και εδώ αρχίζει το μπέρδεμα. Επρόκειτο για δολοφονία από αναρχικούς, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, ή για αυτοκτονία, όπως επιμένουν να λένε όσοι είχαν την πληροφορία ότι η Αυτοκράτειρα Ελισάβετ είχε στα χέρια της την τελευταία επιστολή του γιου της Ροδόλφου που εξηγούσε τους λόγους της αυτοκτονίας του αλλά και της θανάτωσης της αγαπημένης του Μαρίας από τον ίδιο. Ένας διάδοχος αυτοκρατορίας σκοτώνεται μαζί με την ερωμένη του και ποτέ δεν βρίσκονται οι ένοχοι.

Μετά το τραγικό εκείνο γεγονός η Ελισάβετ αποφασίζει να φύγει από τα ανάκτορα της Βιέννης και να κτίσει ένα "δικό της" ανάκτορο στην Κέρκυρα. Μερικά δημοσιεύματα,ακόμα και σε κινηματογραφικά σενάρια ισχυρίζονται ότι η κλονισμένη υγεία της από τη φυματίωση την οδήγησε στην Κέρκυρα, όμως αυτό δεν μπορεί να είναι αλήθεια αφού το υγρό κλίμα της Κέρκυρας κάθε άλλο από ευεργετικό για την περίπτωση αυτή θα ήταν.

Κτίζει λοιπόν το δικό της ανάκτορο και το αφιερώνει στον ομηρικό ήρωα Αχιλλέα που ενσαρκώνει τη δύναμη και την ομορφιά, αλλά που πεθαίνει χτυπημένος από βέλος στο μοναδικό τρωτό σημείο του, την "αχιλλειο πτέρνα". Αυτό είναι και το κοινό σημείο ανάμεσα στον Αχιλλέα και το γιο της, Ροδόλφο.

Σαν τον Αχιλλέα και εκείνος ήταν αήττητος στα μάτια της μάνας του και τον χτύπησε η μοίρα με το βέλος της στη δική του "αχίλλειο πτέρνα", στην καρδιά (τραγικός έρωτας;).

Μέχρι το 1960 στο ανάκτορο αυτό που λέγεται "Αχίλλειο" ο φύλακας και ξεναγός παρουσίαζε το γεγονός του θανάτου του Ροδόλφου και της ερωμένης του Μαρίας σαν αυτοκτονία και η αιτία ήταν, όπως έλεγε, η αποκάλυψη από τη μάνα της Μαρίας ότι η αγαπημένη του ήταν στην πραγματικότητα ετεροθαλής αδελφή του.

Γι' αυτό το λόγο και η Ελισάβετ εγκατέλειψε τα ανάκτορα της Βιέννης και ήρθε στην Κέρκυρα γεμάτη πόνο και θλίψη, όπως αναφέρει η wikipedia, χωρίς τον αυτοκράτορα άνδρα της που ήταν η αιτία να χάσει τον μονάκριβο γιο της τόσο νέο.

Από τότε η ζωή της και μέχρι τη δολοφονία της το 1898 στη Γενεύη πέρασε με τη μελαγχολία, τον πόνο και τις πικρές αναμνήσεις της.