Νίκος Κούρκουλος: 16 χρόνια χωρίς τον γόη του Ελληνικού σινεμά - Ένας άντρας παλαιάς κοπής που λάτρευαν οι γυναίκες (φωτό - βίντεο)

Ο Νίκος Κούρκουλος γεννήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 1934 στην Αθήνα. Έγινε ηθοποιός "από σύμπτωση", όπως έλεγε, καθώς στα νιάτα του υπήρξε ποδοσφαιριστής, στον Παναθηναϊκό.

Έπειτα σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στο πλευρό του Μάνου Κατράκη, από την οποία αποφοίτησε το 1958. Την πρώτη θεατρική του εμφάνιση έκανε στο έργο «H κυρία με τις καμέλιες» με τον θίασο Λαμπέτη-Xορν (1958-59).

Η θεατρική του πορεία

Συμμετείχε στο θίασο Βεργή στο έργο «Nίκη χωρίς φτερά». Το 1964 έπαιξε στον «Πύργο» του Φραντς Kάφκα και στο «Iούλιος Kαίσαρ» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Τρία χρόνια αργότερα συμμετείχε στο «Ποτέ την Kυριακή» («Ίλια Nτάρλιγκ») στις H.Π.A., σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασέν με τη Μελίνα Μερκούρη, παράσταση για την οποία κέρδισε την υποψηφιότητα για το Βραβείο Tony.

Το 1971 συμμετείχε στο ανέβασμα του έταιρου αριστουργήματος του Κάφκα, «H Δίκη». Το 1972 δημιουργεί  δικό του θίασο και ανεβάζει το «Tάνγκο» του Σλ. Mρόζεκ. Το 1974 δημιουργεί το θέατρο «KAΠΠA» όπου στεγάζει τον θίασό του. Το 1975 ανέβασε «Όπερα της πεντάρας» του Μπέρτολτ Μπρεχτ, το 1976 τον «Γλάρο» του Άντον Tσέχοφ, το 1982 το «Oιδίποδους τύραννος» του Σοφοκλή. Ακολούθησαν το 1983 η «Aνταπόκριση» του Oύγκο Mπέτι, το 1986 το «Ψηλά από τη Γέφυρα» του Άρθουρ Mίλερ, και το 1987 το  «Στη Φωλιά του Kούκου» του Nτέιλ Bάσερμαν. Το 1988 σκηνοθέτησε το «Φτωχέ μου φονιά» του Πάβελ Kόχοτ. Η τελευταία εμφάνιση στο σανίδι ήταν το 1992, με τον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή, στην Eπίδαυρο. Ένα χρόνι αργότερα έγινε πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου και αργότερα Καλλιτεχνικός Διευθυντής του. 

Ο Κούρκουλος ίδρυσε την Πειραματική Σκηνή και το Εργαστήρι Ηθοποιών, έθεσε σε μόνιμη λειτουργία την Παιδική Σκηνή του Θεάτρου, ενώ στις καινοτομίες του καταγράφηκε και η τεράστια επιτυχία του μιούζικαλ «Βίρα τις άγκυρες» των Β. Παπαθανασίου- Μ. Ρέππα, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, ως το πρώτο μουσικό έργο στην ιστορία του Εθνικού Θεάτρου, αφιερωμένο στην ελληνική επιθεώρηση.

Στον κινηματογράφο διακρίθηκε σε ρόλους "ζεν-πρεμιέ" και πρωταγωνίστησε σε κοινωνικά δράματα, όπως "Οργή", "Κατήφορος" (1961), "Ορατότης Μηδέν" (1970).

Κατήφορος - (1961)

Αξιόλογη ήταν και η ερμηνεία του σε πολεμικά δράματα, όπως "Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο", που ήταν υποψήφιο για  Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, ενώ από τη φιλμογραφία του δεν έλειψε και η παρουσία του σε ξενόγλωσσες ταινίες.

Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πήρε δύο φορές το βραβείο α΄ ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στις ταινίες "Οι Αδίστακτοι" (1965) και "Ο Αστραπόγιαννος" (1970).

Η Ταινία "Ο Αστραπόγιαννος" παρουσιάστηκε στο 11ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, 21-27 Σεπτεμβρίου 1970

Η τελευταία του κινηματογραφική παρουσία ήταν στην ταινία Το Φράγμα (1982).

Στην τηλεόραση πρωταγωνίστησε στη σειρά "Το 13ο κιβώτιο" στον ΑΝΤ-1.
  

Ο πρώτος γάμος με την Μελίτα Κουτσογιάννη

Ο Νίκος Κούρκουλος και η Μελίτα Κουτσογιάννη γνωρίστηκαν στο καμαρίνι του θεάτρου Rex. Η Μελίτα θέλησε να τον συγχαρεί για την ερμηνεία του στην παράσταση «Η γειτονιά των Αγγέλων», όπου έπαιζε με την Τζένη Καρέζη. Ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος. Παντρεύτηκαν το 1966, την περίοδο που ξεκίνησε να γυρίζεται η ταινία «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο». Κουμπάρος ήταν ο ηθοποιός και συγγραφέας Νότης Περγιάλης .

«Και τις δυο μου τις γυναίκες τις γνώρισα στο θέατρο, ή μέσω του θεάτρου. Την Μελίτα που είναι η πρώτη μου γυναίκα. Και έκανα δύο καταπληκτικά παιδιά. Ο ένας είναι ο Άλκης και η άλλη είναι η Μελίτα. Είχα δώσει το όνομα της γυναίκας μου, της Μελίτας. Την γνώρισα όταν έπαιζα στο Rex με την Τζένη Καρέζη, στη "Γειτονιά των Αγγέλων" του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Μαζί με την Μελίτα μείναμε για 23 χρόνια. Είχε δει την παράσταση και μετά ήρθε στα καμαρίνια για να συγχαρεί. Εκεί γνωριστήκαμε» είχε πει ο Νίκος Κούρκουλος.

Στην ίδια συνέντευξη, ο ηθοποιός που δεν έκρυβε τα λόγια του, είχε παραδεχτεί ότι είχε  περιπέτειες όσο ήταν παντρεμένος. «Βεβαίως και είχα περιπέτειες όταν ήμουν παντρεμένος. Και βεβαίως έχω τη δύναμη να το λέω. Και όποιος λέει το αντίθετο, είναι ψεύτης. Σε ποιον δεν του αρέσει να αρέσει; Βγαίνουν και λένε "εγώ ήμουν το πιστό σκυλί" και όλες αυτές τις αηδίες που λέμε στις τηλεόρασεις για να κάνουμε τους καλούς. Τα καλά παιδιά. Ε λοιπόν εγώ, δεν ήμουν καλό παιδί. Είχα μία λατρεμένη γυναίκα, την αγαπούσα, ήμουν ερωτευμένος μαζί της. Οι άλλες ήταν περιπέτειες. Όταν σταμάτησα να είμαι, της το είπα! Και έφυγα από το σπίτι».  

Σταθμός στη ζωή του Νίκου Κούρκουλου ήταν η γνωριμία του με τη Μαριάννα Λάτση (1963) το καλοκαίρι του 1986 κατά τη διάρκεια παράστασης στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

Ο ίδιος σε συνέντευξή του το 1994 στον Νίκο Χατζηνικολάου περιέγραψε με το ίδιο πάθος και το ίδιο καρδιοχτύπι την πρώτη στιγμή που αντίκρισε τον μεγάλο και τελευταίο έρωτα της ζωής του, λέγοντας: «Κάνω έτσι και παγώνω… Ξαφνικά βλέπω ένα πλάσμα να ανεβαίνει τις κερκίδες και αυτό ήταν».

με τον γιο του Άλκη Κούρκουλο

Εκείινη την εποχή η Μαριάννα Λάτση ήταν παντρεμένη με τον δάσκαλο του σκι και Δήμαρχο Βουλιαγμένης, Γρηγόρη Κασιδόκωστα, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο, τον Πάρη (1983), ενώ το διαζύγιό τους βγήκε το 1987.

Παράλληλα ο Νικος Κούρκουλος ζήτησε αμέσως διαζύγιο από τη σύζυγο του, Μελίτα. Διατήρησαν μια άψογη σχέση αγάπης και σεβασμού όλα τα μετέπειτα χρόνια.

Μαριάννα Λάτση-Νίκος Κούρκουλος 

Ο Νίκος Κούρκουλος είχε τέσσερα παιδιά. Δύο από τον πρώτο γάμο του με την Μελίτα, τη Μελίτα και τον ηθοποιό Άλκη Κούρκουλο και άλλα δύο από τη σχέση του με την Μαριάννα Λάτση, (την οποία δεν παντρεύτηκε ποτέ) την Εριέτα (1993) και τον Φίλιππο (1998).

Η τελευταία γυναίκα που "μπήκε" στη ζωή του Νίκου Κούρκουλου είναι η εγγονή του, Αμαλία (2004. Καρπός του γάμου της κόρης του, Μελίτας (2003 - Σπέτσες) με τον επιχειρηματία Μενέλαο Κυριακόπουλο.

Το 2001 ο ηθοποιός διαγνώστηκε ότι έπασχε από καρκίνο στο ρινοφάρυγγα. Παρά τα προβλήματα υγείας, συνέχιζε να αγωνίζεται για το Εθνικό Θέατρο. Απεβίωσε στις 30 Ιανουαρίου 2007 και κηδεύτηκε στις 31 Ιανουαρίου 2007 από το νεκροταφείο του Ζωγράφου, στη γειτονιά όπου μεγάλωσε.