Δημήτρης Χρήστου: Άγνοια και πονηρή υποκρισία από την Εκκλησία η συμμετοχή στα συλλαλητήρια

Όπως δήλωσε: "Η Εκκλησία, με πλήρη συναίσθηση της ιστορικής της ευθύνης, πρώτη διατύπωσε τη σαφή άποψή της, συμμεριζόμενη απόλυτα την εύλογη αγωνία και των ιεραρχών που διαποιμαίνουν τις Ιερές Μητροπόλεις στη Μακεδονία μας, αλλά και τις δικαιολογημένες ανησυχίες του κυρίαρχου λαού και σύσσωμου του Οικουμενικού Ελληνισμού σε αυτό το εξαιρετικά ευαίσθητο εθνικό θέμα".

Τι άραγε άλλαξε από την πρώτη θέση, που δεν ενέκρινε τη συμμετοχή των ιερέων στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης; Ποια πλειοψηφία τον ελέγχει και τον καθορίζει;

Του Δημήτρη Χρήστου στην Αυγή

ΣΕΙΡΑ σοβαρών ερωτημάτων, ως προς τη νέα στάση του αρχιεπισκόπου, απηύθυνε ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, ο μοναδικός που είχε την τόλμη να μιλήσει δημοσίως. Και ρώτησε: "Ποιοι είναι άραγε οι 'άθεσμοι' οργανωτές των συλλαλητηρίων; Πρόεδροι οργανώσεων και ομάδων, οι οποίοι προφανώς εκπροσωπούν μια μερίδα του λαού μας. Επιτρέπεται, συνεπώς, να σταθεί θεσμικά δίπλα τους η Εκκλησία, ως 'θεραπαινίδα'; Ξεχνάμε, ότι η Εκκλησία εκφράζει το όλον και όχι το μέρος, με το οποίον δεν μπορεί να ταυτίζεται;

ΔΕΥΤΕΡΟ ερώτημα: "Ποιους εκπροσωπούν οι 'άγνωστοι' συνδιοργανωτές, οι οποίοι επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν τη θεσμική Εκκλησία και να την 'καπελώσουν' για την ικανοποίηση δικών τους πολιτικών σκοπιμοτήτων, άλλοθι και επιδιώξεων; Ο ιστορικός, αποφασιστικός και πρωτοποριακός ρόλος της Εκκλησίας στους αγώνες του έθνους δεν αναγνωρίζεται ούτε καταξιώνεται στα συλλαλητήρια. Αρκεί και υπεραρκεί η επιβίωσή του και η αναγνώρισή του από την ίδια την Ιστορία διαχρονικά".

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: "Όταν μάλιστα τα συλλαλητήρια αυτά διοργανώνονται προκειμένου να εξυπηρετηθούν πρόσωπα και σκοπιμότητες 'έξωθεν και έσωθεν', τότε η Εκκλησία δεν μπορεί να έχει λόγο συμμετοχής ούτε και τρόπο παρουσίας".

ΠΟΛΛΑ ακόμη ερωτήματα ως προς τη συμπεριφορά της ελλαδικής Εκκλησίας μπορεί να τεθούν. Παράδειγμα: Τι έγινε η ευαισθησία της ελλαδικής Εκκλησίας όταν καταλύθηκε η δημοκρατία στη χώρα το 1967; Όταν χιλιάδες άνθρωποι βασανίστηκαν και εξορίστηκαν; Πού ήταν η ευαισθησία και η αντίδρασή της όταν η Κύπρος προδόθηκε εκ των έσω; Αυτά αρκούν, για να μην πάμε βαθύτερα στον χρόνο και αναζητήσουμε συμπεριφορές την περίοδο της γερμανικής κατοχής.

ΘΕΛΕΙ η Εκκλησία της Ελλάδος να ασκεί πολιτική; Ας δημιουργήσει κόμμα, όπως ο αρχιεπίσκοπος της Κύπρου Μακάριος. Αυτή είναι τουλάχιστον πιο τίμια στάση από το να κρύβεται, όποτε βολεύει, σε ρόλους πνευματικούς και, όταν συμφέρει, να μπουκάρει στην πολιτική αβαντάροντας πολιτικές δυνάμεις για να κάνουν καριέρα και με τις πλάτες της.

ΚΑΙ, ΤΕΛΟΣ, ποια ανάλυση στο συγκεκριμένο θέμα τους οδηγεί να ρίξουν τις μάσκες και να βγουν μπροστά; Γιατί οι Τουρκοκύπριοι, για παράδειγμα, μπορούν να λέγονται από όλους έτσι χωρίς ενστάσεις; Και γιατί τα ρεύματα που κατοίκησαν και διέμειναν σε εδάφη τα οποία είχε κατακτήσει για πολλά χρόνια το βασίλειο των Μακεδόνων δεν μπορούν να προσδιορίζονται ως Σλαβομακεδόνες, Αλβανομακεδόνες ή Βουλγαρομακεδόνες, όταν υπάρχει πρόθεση δέσμευσης για την κατάργηση του σκέτου Μακεδονία, αφού πράγματι δεν είναι η όλη Μακεδονία;

ΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ μπορεί να διαπρέψει αυτή η χώρα, οι δημοκρατικές και θρησκευτικές της αξίες, όταν ουσιαστικά της απαγορεύονται οι διπλωματικές διαβουλεύσεις; Εχθρική η Αλβανία, εχθρική η ΠΓΔΜ, εχθρική και οι Τουρκία και μόνον η Βουλγαρία μένει σχετικά ήρεμη; Τρεις από τις τέσσερις χώρες με τις οποίες συνορεύουμε θεωρούνται εχθροί και η μοναδική λύση που απομένει ποια είναι; Ο πόλεμος με τις ευλογίες της Εκκλησίας;

ΤΟ ΟΡΑΜΑ της δημοκρατικής και οικονομικής συνεργασίας, και μάλιστα από τη θεωρούμενη πλέον σταθερή χώρα των Βαλκανίων, δεν πρέπει να δεσπόζει, να είναι η κινητήρια δύναμη στην επίλυση των διαφορών για τους εφικτούς στόχους; Για ειρήνη, συνεργασία και πρόοδο με αμοιβαία οφέλη;

ΚΑΙ, ΤΕΛΟΣ, πώς όλοι αυτοί οι "υπερπατριώτες" δεν αναλογίζονται τους κινδύνους της απομόνωσης για την Ελλάδα, η οποία βρίσκεται μια ανάσα από την... αποφυλάκιση των Μνημονίων, όταν όλες οι χώρες του κόσμου, σε περίπτωση ναυαγίου, θα θεωρήσουν υπεύθυνη τη δική μας χώρα και θα ονομάσουν την ΠΓΔΜ με το όνομα με το οποίο θα συμφωνήσουν να συμβιβαστούν;