Αθ. Έλλις: Ο Κουβέλης δεν έχει πείσει ως προσωπικότητα, δεν διαθέτει καμία επιρροή εντός του ΣΥΡΙΖΑ...

Δεν περιελάμβανε μεγάλες εκπλήξεις, με εξαίρεση την αντικατάσταση του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Αμυνας, Δημήτρη Βίτσα, από τον Φώτη Κουβέλη. Δεν μπορώ να πω ότι γνωρίζω τον κ. Βίτσα.

Του Αθανάσιου Έλλι στην kathimerini.gr

Τον είχα συναντήσει δύο φορές σε επισκέψεις που πραγματοποίησε στην Ουάσιγκτον, ενώ βρεθήκαμε και σε μια συζήτηση του Αμερικανοελληνικού Ινστιτούτου για τον γεωστρατηγικό ρόλο της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ωστόσο, έχω την αίσθηση πως είναι από τους λίγους ανθρώπους για τον οποίο οι περισσότεροι, συμπεριλαμβανομένων και πολιτικών του αντιπάλων, μιλούν με σεβασμό. Το ύφος του μειλίχιο. Δεν προκαλούσε.

Και αυτό αποτελεί αρετή στο συγκεκριμένο υπουργείο, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία, και με την υπάρχουσα ιεραρχία. Πρόσφατα τόνισε ότι η Ελλάδα παρακολουθεί με ψυχραιμία τις εξελίξεις τόσο στο Αιγαίο όσο και στην κυπριακή ΑΟΖ, και πως δεν βοηθά η δημιουργία ενός κλίματος «που υπερβαίνει τα σημερινά όρια γιατί ο κόσμος ανησυχεί».

Ωστόσο, έστελνε σαφή μηνύματα όπου και όταν έπρεπε, με πιο πρόσφατη την επισήμανση ότι «οποιοσδήποτε κάνει τσαμπουκά στο Αιγαίο πρέπει να το σκεφθεί δύο και τρεις φορές». Επειδή δεν το είπε κάποιος άλλος, γραφικός πολιτικός, αλλά ο συγκεκριμένος, είχε άλλη αξία. Ο τομέας της Αμυνας είναι σημαντικός και εξαιρετικά ευαίσθητος. Ιδιαίτερα για μια χώρα σαν την Ελλάδα, η οποία βιώνει μια συνεχή και το τελευταίο διάστημα σαφώς κλιμακούμενη κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ο απρόβλεπτος γείτονας έχει βλέψεις και η αποδυναμωμένη από την κρίση Ελλάδα προσπαθεί να διαχειριστεί ένα δύσκολο περιβάλλον.

Στα μάτια κάποιων στην Αγκυρα η Αθήνα εκλαμβάνεται ως «αδύναμος κρίκος». Σύμβουλος του Τούρκου προέδρου έφθασε πριν από λίγες ημέρες στο σημείο να περιγράψει τη χώρα μας ως μια «μύγα» που έχει μπροστά της ένα «γίγαντα». Το αν η περιγραφή αντανακλά της πραγματικότητα είναι άλλη υπόθεση.

Είναι πολλοί, και όχι μόνον Ελληνες, αυτοί που αμφιβάλλουν και που θεωρούν ότι ο συσχετισμός ισχύος δεν είναι τόσο ετεροβαρής. Προφανώς, η Τουρκία έχει μεγαλύτερο στρατό, αλλά σίγουρα δεν είναι ένας γίγαντας που έχει απέναντί του μια μύγα. Η σχετική εκτίμηση ορισμένων κύκλων στην Αγκυρα, πιθανώς και του ίδιου του Ταγίπ Ερντογάν, είναι εσφαλμένη, αλλά θα ήταν καλό για όλους να μη χρειαστεί ποτέ να φθάσουμε σε μια σύρραξη για να διαπιστώσουμε ποιος έχει δίκιο.

Η κατάσταση είναι εύφλεκτη και οι συμπεριφορές κάποιων δεν βοηθούν. Σε αυτό το περιβάλλον η παρουσία του κ. Βίτσα στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας μόνο θετική μπορούσε να χαρακτηριστεί. Επιπροσθέτως, έχοντας διατελέσει γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ –εξελέγη το 2013, όταν συγκροτήθηκε ως ενιαίο κόμμα– είχε εκ των πραγμάτων αυξημένη επιρροή στους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος. Διατηρούσε, δε, και διαύλους επικοινωνίας με την αντιπολίτευση, οι οποίοι προφανώς είναι αναγκαίοι και χρήσιμοι ιδιαίτερα στον τομέα της Αμυνας. Ανθρωποι που ασχολούνται με τα στρατιωτικά θέματα τόνιζαν ότι ήταν πρόθυμος να ακούσει, να μάθει και να αποφασίσει νηφάλια, ενώ και αξιωματούχοι συμμάχων και εταίρων είχαν άριστη συνεργασία μαζί του.

Η μετακίνησή του στο επίσης εξαιρετικά ευαίσθητο για την Ελλάδα υπουργείο Μετανάστευσης αποτελεί αναβάθμιση, αφού γίνεται υπουργός, και άρα αναγνώριση του έργου και της προσωπικότητάς του.

Ωστόσο, σε αυτήν τη συγκυρία δεν ξέρω αν ο κ. Κουβέλης θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, με δεδομένη την ιδιαιτερότητα που παρατηρείται στο συγκεκριμένο υπουργείο. Δυστυχώς, ο νέος αναπληρωτής υπ. Εθνικής Αμυνας δεν έχει πείσει ως προσωπικότητα, δεν διαθέτει καμία επιρροή εντός του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που ενδεχομένως να έχει αντίκτυπο στη συνεργασία του με τον Πάνο Καμμένο, ενώ και η αντιπολίτευση θα τον αντιμετωπίσει μάλλον με σκεπτικισμό. Και όλα αυτά δεν βοηθούν τη χώρα.