ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ _ ΣΙΝΕΜA

Για τους ΣΙΝΕ φίλους: Παράδεισος της πίστης - Το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Ulrich Seidl

H Feelgood παρουσιάζει το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Αυστριακού Ulrich Seidl με τίτλο “Παράδεισος”, το οποίο φέρει τον τίτλο “Παράδεισος της πίστης” και θα προβάλλεται στους κινηματογράφους από την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013.

27 Σεπτεμβρίου 2013 - 12:00 πμ

H Feelgood παρουσιάζει το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Αυστριακού Ulrich Seidl με τίτλο “Παράδεισος”, το οποίο φέρει τον τίτλο “Παράδεισος της πίστης” και θα προβάλλεται στους κινηματογράφους από την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013.

ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ, ΕΠΙΣΗΜΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ, ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ 2012

Με την υποστήριξη της Αυστριακής Πρεσβείας στην Αθήνα

Παράδεισος της Πίστης - Η κόλαση μέσα μας

O Seidl πιο πανούργος από ποτέ, Variety

Ο Αυστριακός εικονοκλάστης Ulrich Seidl παρουσιάζει μία από τις πιο προκλητικές του πραγματείες με αυτή την αλλόκοτη απεικόνιση των θρησκευτικών καθηκόντων, Hollywood Reporter

Είτε σας αρέσει είτε όχι, ο Παράδεισος της Πίστης κολλάει στο μυαλό σας, New York Times

Ο Seidl ξέρει πώς να αιχμαλωτίζει και να ταρακουνάει το κοινό με ισοπεδωτική ακρίβεια, Miami Herald

Ο γνωστός για τις προκλητικές κι αριστοτεχνικές ταινίες του Αυστριακός σκηνοθέτης, Ulrich Seidl (Import Export, Dog Days), παρουσιάζει μια φιλόδοξη και σκοτεινή τριλογία με τον σαρκαστικό τίτλο «Παράδεισος»: τρεις ταινίες με ηρωίδες τρεις αντίστοιχες γυναίκες από την ίδια οικογένεια. Στη δεύτερη ταινία της τριλογίας, τον Παράδεισο της Πίστης, η οποία απέσπασε το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Βενετίας (2012), ο Seidl καταπιάνεται με θέματα θρησκευτικής πίστης και εκκλησίας, επιστρατεύοντας την κοφτερή και καυστική του ματιά, για να αποδώσει τον κάθε άλλο παρά αγγελικά πλασμένο παράδεισο που αναζητά η θρησκόληπτη ηρωίδα του. Τα διάσπαρτα στοιχεία μαύρου χιούμορ, το χτένισμα-φωτοστέφανο της μικροαστής ηρωίδας, οι ανεκδιήγητες συναναστροφές της, αλλά και η απογοητευτική συνειδητοποίηση ότι κάθε μέρα που περνάει ο Παράδεισος απομακρύνεται, συνθέτουν μια προκλητική, κωμικοτραγική και στοχαστική ταινία που εισβάλλει στο μυαλό του θεατή, με τον ίδιο τρόπο που η δογματική πρωταγωνίστρια, επιμένει να προσηλυτίσει τους άπιστους, εισβάλλοντας στα σπίτια τους. Η αξιοπρόσεκτη αισθητική της ταινίας, από την άλλη, καταγράφει με ευλάβεια τη στιλιζαρισμένη μπαναλιτέ μέσα από γεωμετρικά κάδρα, αποστασιοποιημένο φακό και απλωμένους χρόνους, που είναι άλλωστε και το σήμα κατατεθέν του σκηνοθέτη γράφει το culturenow.gr.

Σύνοψη:

Για την Anna Maria, ο Παράδεισος ταυτίζεται με τον Χριστό και γι’ αυτόν τον λόγο αφιερώνει τις διακοπές της σ’ ένα παθιασμένο ιεραποστολικό έργο . Η Αυστρία πρέπει να επιστρέψει στον δρόμο της αρετής και η Anna Maria πηγαίνει από πόρτα σε πόρτα, περιφέροντας ένα άγαλμα της Παρθένου Μαρίας, για να προσηλυτίσει τους μοναχικούς και απελπισμένους. Μια μέρα, όμως , μετά από χρόνια απουσίας, επιστρέφει στο σπίτι ο σύζυγος της. Είναι Αιγύπτιος, μουσουλμάνος και καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Οι ύμνοι και οι προσευχές διανθίζονται με καβγάδες και ο Παράδεισος απομακρύνεται. Η Anna Maria βιώνει καθημερινά τη δική της δυστυχία. Έχει έρθει η ώρα να σηκώσει τον δικό της σταυρό.