Το να συγχωρούμε είναι δύσκολο αλλά με αυτά τα τρία βήματα θα το καταφέρουμε πιο εύκολα

Πόσες φορές έχουμε δηλητηριαστεί από την αδυναμία μας να συγχωρούμε; Παρόλο που γνωρίζουμε πόσο δύσκολο είναι να βρούμε την εσωτερική ειρήνη χωρίς συγχώρεση, πολλές φορές συνεχίζουμε να νιώθουμε θυμό, δυσαρέσκεια και εγωισμό. Συχνά μάλιστα έχουμε ξεχάσει τι προκάλεσε τον θυμό μας, γιατί μαλώσαμε με κάποιον και από πείσμα και μόνο συνεχίζουμε να είμαστε θυμωμένοι ή να κρατάμε μούτρα.

Ακόμη κι ένας καθημερινός τσακωμός στο οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον, όπως αναφέρεται στο tsemperlidou.gr, είναι ικανός για να ταράξει τη γαλήνη μας και να προκαλέσει γενικότερη σύγχυση κι εκνευρισμό. Όταν η αιτία είναι πιο σοβαρή, ας βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του άλλου και ας σκεφτούμε αν εμείς είμαστε όντως ανώτεροι.

Πολλές φορές όμως η συγχώρεση δεν αφορά κάποιον τρίτο, αλλά τον ίδιο μας τον εαυτό. Η διαδικασία της συγχώρεσης μπορεί να αποδειχτεί χρονοβόρα και δύσκολη, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσπαθήσουμε. Η συγχώρεση μπορεί να μας απελευθερώσει, να μας ζωντανέψει και να μας απελευθερώσει.

1. Ανοίγουμε τα αυτιά μας

Η άρνηση δεν μπορεί να οδηγήσει στη συγχώρεση. Η ευαισθητοποίηση του εσωτερικού μας κόσμου είναι εξίσου σημαντική με την ευαισθητοποίηση του εξωτερικού. Το «εγώ» μας συχνά καταπολεμά τις προσπάθειές μας, να αποκτήσουμε μεγαλύτερη επίγνωση της σκοτεινής πλευράς του εαυτού μας.

Μια καλή λύση είναι να ακούσουμε αυτά που έχει να μας πει ο άλλος, να ενημερωθούμε για τις σκέψεις του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα τις αποδεχτούμε ή θα συμφωνήσουμε. Πρέπει να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του άλλου και πριν τον καταδικάσουμε να σκεφτούμε αν έχουμε πράξει κάτι παρόμοιο και πώς θα θέλαμε να μας αντιμετωπίσουν σε μια παρόμοια περίπτωση.

Το πιο σημαντικό είναι να καταλάβουμε ότι χρειάζεται να συγχωρήσουμε κάποιον ή τον εαυτό μας, ώστε να βγούμε από το ψυχολογικό τέλμα και να προχωρήσουμε στη ζωή μας.

2. Αποδεχόμαστε

Η αποδοχή μπορεί να διαλύσει την ενοχή και να επιφέρει θεραπεία και αλλαγή. Πολλές φορές η ιδέα της αλλαγής προκαλεί φόβο και ίσως αυτό μπλοκάρει τη συχώρεση. Δεν είναι λίγες οι φορές που κολλάμε στο γεγονός ότι δεν μπορούμε να δεχτούμε κάτι, το οποίο δεν είχαμε σκεφτεί καν ή δεν ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας.

Ακόμη κι αν αισθανόμαστε ότι οι πράξεις των άλλων είναι πραγματικά αξιόποινες και ο θυμός μας δικαιολογημένος, είναι ωφέλιμο να προσπαθήσουμε να επιλύσουμε το πρόβλημα, ώστε να απαλλαγούμε από τον θυμό, τη δυσαρέσκεια και την πικρία που μας διακατέχει.

Συχνά κάποιος δρα εναντίον μας επειδή είναι εγωιστής και ατομιστής και όχι γιατί θέλει να μας βλάψει πραγματικά. Αν όμως δείξουμε συμπόνια και κατανόηση –και στον εαυτό μας- θα μπορέσουμε να διώξουμε κάθε αρνητικό συναίσθημα.

3. Ζητάμε βοήθεια

Η ευαισθητοποίηση και η αποδοχή είναι ευθύνη όλων. Η επιθυμία για ειρήνη οδηγεί στη διαδικασία για συγχώρεση και τότε αυτή παίρνει μορφή.

Μπορούμε να ζητήσουμε τη γνώμη κάποιου τρίτου προσώπου, αλλά αυτός που θα πάρει την τελική απόφαση είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Ένας καλός τρόπος για να διοχετεύσουμε την οργή μας, είναι να καταγράψουμε τα συναισθήματά μας σε ένα ημερολόγιο, να προσευχηθούμε και να φανταστούμε πόσο ελεύθεροι νιώθουμε μετά τη συγχώρεση. Χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι η συγχώρεση μπορεί να είναι τόσο ισχυρή και αποτελεσματική όσο τα θρεπτικά τρόφιμα που τρώμε και η άσκηση που χρειάζεται το σώμα μας. Με το να αφήσουμε πίσω την πικρία, την εχθρότητα και τον ανταγωνισμό, η ζωή μας θα βελτιωθεί και θα μεταμορφωθεί.  

«Με την συγχώρεση, ελευθερώνουμε χώρο στην καρδιά μας για όλα τα όμορφα πράγματα που περιμένουμε να έρθουν» καταλήγει η σύμβουλος ολιστικής υγείας και συγγραφέας Connie Bennett.