Μανόλης Καψής : Ο Τσίπρας ήρθε για να μείνει - ίσως ξενίζει αλλά τα επιχειρήματα δεν είναι για πέταμα

Διαβάζω διάφορες αναλύσεις εκλογολόγων και επικοινωνιολόγων για το "φαινόμενο Τσίπρας", και το συμπέρασμα ορισμένων ότι "ο Τσίπρας ήρθε για να μείνει". (Βλ. για παράδειγμα Γιάννης Λούλης, Πού πάει η Νέα Δημοκρατία, "Καθημερινή", 25 Ιουνίου 2018). Εκ πρώτης όψεως το συμπέρασμα μπορεί να ξενίζει, πόσο μάλλον που πλέον για τις μετακινήσεις Τσίπρα πρέπει να μετακινούνται και ολόκληρες διμοιρίες ΜΑΤ, ενώ στις δημοσκοπήσεις ποτέ αξιωματική αντιπολίτευση δεν έγραψε τέτοια θηριώδη διαφορά σε σχέση με την κυβέρνηση. Ούτε υπήρχε ποτέ στο παρελθόν τέτοια αποδοχή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο κρίσιμο ερώτημα "ποιος είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός".

Γράφει  ο Μανόλης  Καψής στο capital.gr

Αφήνω στην άκρη ενδεχόμενες σκοπιμότητες, οι οποίες είναι οι συνήθεις ερμηνείες εν Ελλάδι, όταν θέλουμε να αποδομήσουμε έναν σχολιαστή. (Τα ίδια ακούει άλλωστε και ο Μαραντζίδης, με την άποψη που διατύπωσε περί της σταδιακής κανονικότητας, στην οποία θα καταλήξει ωριμάζοντας ο Αλ. Τσίπρας). Αφήνω στην άκρη και την έκπληξη που νιώθω διαβάζοντας αναλύσεις περί του "φαινομένου Τσίπρας", χωρίς σχεδόν καμία αναφορά στο τεράστιο κόστος που επισώρευσε στη χώρα η περιπέτεια (επιεικώς) Βαρουφάκη, αλλά και η διχαστική κληρονομιά που θα μας κληροδοτήσει η περιπέτεια (επιεικώς) των Συριζανέλ. Καμία αναφορά στις δικαστικές διώξεις των αντιπάλων, στην κακοποίηση των θεσμών, στην ενορχηστρωμένη από το υπόγειο του Μαξίμου καμπάνια για τη δολοφονία χαρακτήρων -μέσω κατευθυνόμενων δημοσιευμάτων- κάθε είδους αντιφρονούντα. Μια παράδοξη ομολογουμένως σιωπή...

Η άποψη ότι "ο Τσίπρας ήρθε για να μείνει" μπορεί να ξενίζει δεδομένης της συγκυρίας, αλλά τα επιχειρήματα δεν είναι για πέταμα. Η μεγάλη υπέροχη της ΝΔ στις δημοσκοπήσεις συνοδεύεται από μια ισχυρή (σχετικά) παρουσία του Σύριζα με ποσοστά της τάξης του 20%, η συσπείρωση του Σύριζα παραμένει μικρή, γεγονός που επιτρέπει στην ηγεσία του να ελπίζει σε άνοδο των ποσοστών του κόμματος όσο θα πλησιάζει η ώρα της κάλπης, ενώ η δεξιά στροφή της ΝΔ με αφορμή το Σκοπιανό πιθανώς να αποξενώσει ένα κεντροαριστερό ακροατήριο, που θέλει να δοθεί τέλος στην περιπέτεια του Σύριζα, αλλά διατηρεί αντιδεξιά αντανακλαστικά.

Αυτό σημαίνει ότι ο Τσίπρας ήρθε για να μείνει; Ή όπως δήλωσε στην κρατική τηλεόραση ο Γιάννης Λούλης, "ακόμα και αν χάσει τις επόμενες εκλογές, θα κερδίσει τις μεθεπόμενες"; Αφήνω ασχολίαστο το "ακόμα και ΑΝ χάσει τις επόμενες εκλογές"..., και προβληματίζομαι για το "θα κερδίσει τις μεθεπόμενες".

Εδώ ξεφεύγουμε από την πολιτική ανάλυση και καταφεύγουμε στους χρησμούς, τη μεταφυσική και τη μαντική. Γιατί, όπως σίγουρα ξέρει και ο Γ. Λούλης (πρώην επικοινωνιολόγος του Κ. Καραμανλή), τα κόμματα έρχονται αντιμέτωπα με την κρίση, αφού χάσουν τις εκλογές. Τότε έρχεται η ώρα του λογαριασμού, τότε αρχίζουν πραγματικά να φυλλορροούν, τότε ξεκινούν (και εκ των έσω) οι διαλυτικές τάσεις.

Θυμίζω ότι το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου, έχοντας ήδη υπογράψει το πρώτο μνημόνιο, κέρδισε τις δημοτικές εκλογές του 2010. Με άλλη ηγεσία, έχοντας υπογράψει και 2ο μνημόνιο, συμμετέχοντας όμως στην κυβέρνηση -κι ενώ οι Συριζαίοι στήνουν κρεμάλες στις πλατείες- κατάφερε στις εκλογές του 2012  ένα αξιοπρεπές 15%. Η ώρα της κρίσης ήρθε το 2015 όταν ο ορθός λόγος ήταν αδύνατον να αντιμετωπίσει τον τυφώνα Σύριζα.

Η κρίση για τον Σύριζα, η ώρα της αυτοκριτικής και της αυτογνωσίας, θα έρθει αφού χάσει (χωρίς καμία αμφιβολία...) τις εκλογές του 2019 (ή νωρίτερα). Όταν δεν θα είναι σε θέση να μοιράζει μερίσματα-φιλοδωρήματα, ούτε να υπόσχεται διορθώσεις στα μνημόνια που υπέγραψε, ούτε να κλείνει το μάτι για προσλήψεις στο δημόσιο. Και όταν (πιθανώς) θα βγουν στη φορά και οι σκελετοί στα ντουλάπια της εξουσίας του Σύριζα.

Ο Γ. Λούλης προσθέτει ότι "με τη σημερινή της εικόνα, η ΝΔ αγκομαχά δημοσκοπικά, απλώς ως το μη χείρον. Τούτο σημαίνει ότι η όποια υπεροχή της είναι εύθραυστη. Η αίσθηση που παίρνει κάποιος από τη ΝΔ, αν θέλουμε να μιλήσουμε ωμά, είναι μιας διάχυτης μιζέριας".

Εδώ ξεφεύγουμε και από την πολιτική ανάλυση και από τη μεταφυσική, και ανοιγόμαστε στην αισθητική. (Ή, αν θέλετε, στις προσωπικές μας προτιμήσεις). Γιατί έτσι ψηφίζουμε συνήθως. Για να φύγουν εκείνοι. Αυτοί που μας κορόιδεψαν και μας απογοήτευσαν (επιεικώς). Και ας μην πετάμε τη σκούφια μας για τους άλλους . Αρκεί να φύγουν εκείνοι...

Και όσο για το αν η πλειοψηφία του Κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ θα αποδειχθεί εύθραυστη, θα κριθεί από το πώς θα κυβερνήσει ο νέος πρωθυπουργός. Κάθε άλλη πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη. Εκτός και αν έχουμε ποντάρει όλα μας τα λεφτά στο άλογο Σύριζα