Τζέφρι Ντάμερ: O διαβόητος serial killer βίασε, σκότωσε, έφαγε, ακρωτηρίασε 17 αγόρια & διατηρούσε ταριχευμένα μέλη από τα θύματα του

Ο Jeffrey Lionel Dahmer γεννήθηκε στις 21 Μαΐου 1960 και είναι γνωστός ως "O Κανίβαλος του Μιλγουόκι".

Ο Τζέφρι ήταν ένας Αμερικανός κατά συρροή δολοφόνος και σεξουαλικός παραβάτης, ο οποίος διέπραξε το βιασμό, φόνο και διαμελισμό δεκαεπτά ανδρών και αγοριών μεταξύ του 1978 και 1991.

Τα εγκλήματά του ξεπερνούσαν σε φρίκη ακόμα και τις πιο ευφάνταστες ταινίες τρόμου. Αλλά ο Ντάμερ ήταν ένας δολοφονός με “αισθήματα”. Τον τυραννούσαν οι ενοχές και ένιωθε εγκλωβισμένος στη διεστραμμένη σεξουαλικότητά του....

Στους τελευταίους φόνους εκτός από τα παραπάνω αδικήματα περιλαμβάνονται επίσης η νεκροφιλία, ο κανιβαλισμός, και η προσπάθεια διατήρησης του σώματος ή μελών του ακόμη και σε σκελετική κατάσταση.

Ο Τζέφρι γεννήθηκε στο Μιλγουόκι του Ουισκόνσιν, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μητέρα του εργάστηκε ως εκπαιδεύτρια γραφομηχανής και ο πατέρας του ήταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Marquette, όπου παράλληλα εργαζόταν σκληρά για να πάρει το πτυχίο του στην Χημεία.

Ο πατέρας του ήταν γερμανικής και ουαλικής καταγωγής και η μητέρα του ήταν νορβηγικής και ιρλανδικής καταγωγής. Υπάρχουν ισχυρισμοί ότι ο Nτάμερ στερήθηκε προσοχής ως βρέφος.

Καθώς η μητέρα του βρήκε τη ρουτίνα του θηλασμού εξαντλητική και ερεθιστική, αρνήθηκε να ταΐσει τον γιο της με αυτό τον τρόπο. Άλλες πηγές όμως υποδηλώνουν ότι ο Ντάμερ δεχόταν επιθετικές συμπεριφορές από τους δύο γονείς του.

Μεγαλώνοντας και κατά τη διάρκεια της εφηβείας του έγινε αντικοινωνικός, άρχισε να πίνει αλκοόλ καθημερινά και να πειραματίζεται με το διαμελισμό νεκρών ζώων. Κρατούσε μέλη τους σε γυάλες και για πολλά χρόνια είχε συλλογή από οστά ζώων.

Οι καθηγητές του στο σχολείο είχαν πει ότι είναι ευφυής αλλά απαθής γι' αυτό οι βαθμοί του ήταν μέτριοι. Από τα δεκατέσσερά του χρόνια έπινε καθημερινά και συχνά καθ' όλη τη διάρκεια της μέρας αλκοόλ - από μπύρες έως τζιν και ουίσκι- ακόμη και στο σχολείο.

Ο χωρισμός των γονιών του λίγο πριν την αποφοίτηση του από το λύκειο τον έκανε να κλειστεί ακόμα πιο πολύ στον εαυτό του. Η μητέρα του έφυγε από το σπίτι με τον μικρό του αδελφό, αφού απέκτησε την κηδεμονία του, για να ζήσει κοντά στους συγγενείς της.

Ο Ντάμερ όντας 18 ετών δεν ήταν προς διεκδίκηση κηδεμονίας από κανέναν από τους γονείς του και αφέθηκε μόνος στο σπίτι ενώ ο πατέρας του μετακόμισε σε ένα κοντινό μοτέλ.

Δεν αποκάλυψε σε κανέναν τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, ειδικά όταν οι φαντασιώσεις του άρχισαν να παίρνουν βίαιη τροπή. Ήθελε ο παρτενέρ του να είναι τελείως ήσυχος και ακίνητος, σχεδόν σαν πτώμα και συνέδεσε πολύ στενά την έννοια της σεξουαλικής ευχαρίστησης με τον διαμελισμό ζώων, που ήταν η κύρια ασχολία του εκείνη την περίοδο. Δεν άργησε να πραγματοποιήσει τις φαντασιώσεις του....

Ο Ντάμερ διέπραξε την πρώτη του δολοφονία το καλοκαίρι του 1978 στην ηλικία των 18 ετών, μόλις τρεις εβδομάδες μετά την αποφοίτησή του. Την εποχή εκείνη ζούσε στην οικογενειακή κατοικία του.

Στις 18 Ιουνίου ο Ντάμερ πήρε έναν οδοκαθαριστή ονόματι Στίβεν Μάρκ Χικς, ο οποίος του ζήτησε να τον μεταφέρει στη διπλανή πόλη.... Ο Ντάμερ κατάφερε να ξεγελάσει τον νεαρό με το πρόσχημα πως οι δυο τους θα απολάμβαναν αλκοόλ στο σπίτι του Ντάμερ.

Οι δύο νεαροί έπιναν μπύρες στο υπόγειο του σπιτιού των Ντάμερ και συζητούσαν. Όταν ο Χικς ετοιμάστηκε να φύγει, ο Ντάμερ τον χτύπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού με ένα βαράκι.... Είδε ότι ο Χικς ακόμα ανέπνεε και τον στραγγάλισε με ένα σχοινί....

Την επόμενη μέρα διαμέλισε το σώμα, το επεξεργάστηκε με την ησυχία του και το έθαψε στον κήπο. Εβδομάδες μετά το ξέθαψε και ξεχώρισε τη σάρκα από τα οστά....

Διέλυε τη σάρκα σε οξύ πριν ρίξει το διάλυμα κάτω από την τουαλέτα και θρυμμάτισε τα οστά με βαριοπούλα....

Ο πατέρας του γύρισε στο σπίτι με την αρραβωνιαστικιά του και πλήρωσε για το πρώτο πανεπιστημιακό έτος του Τζέφρυ, αλλά εκείνος εγκατέλειψε μόλις μετά από τρεις μήνες. Τον Ιανουάριο μετά από παρότρυνση του πατέρα του κατατάγηκε στο στρατό από όπου όμως απολύθηκε μετά από περίπου δύο χρόνια λόγω της ολοένα φθίνουσας απόδοσής του εξαιτίας του αλκοολισμού του.

Υπήρξαν αργότερα καταγγελίες δύο στρατιωτών ότι βιάστηκαν επανειλημμένα από τον Ντάμερ κατά τη διάρκεια της θητείας του. Στα επόμενα χρόνια ο Ντάμερ κατάφερε να κρατήσει μόλις τρεις δουλειές για λίγους μήνες και κατέληξε να ζει στο σπίτι της γιαγιάς του. Εντωμεταξύ, κατηγορήθηκε για άσεμνη επίδειξη και συμπεριφορά και καταδικάστηκε με επιβολή προστίμου μερικών δεκάδων δολαρίων και φυλάκιση με αναστολή τέσσερις φορές σε επτά χρόνια.

Στις 20 Νοεμβρίου του 1987, ο Ντάμερ ξύπνησε δίπλα σε έναν νεκρό άντρα. Το όνομά του ήταν Στίβεν Τουόμι και τον γνώρισε σε ένα gay bar το προηγούμενο βράδυ. Ο Ντάμερ δεν είχε σκοπό να τον σκοτώσει ούτε θυμόταν να τον ξυλοκοπά, αλλά τα σημάδια απ” τις γροθιές του ήταν εμφανή πάνω στο πτώμα. Διαμέλισε το σώμα του Τουόμι, έλιωσε τα οστά και πέταξε τα πάντα στα σκουπίδια. Έβρασε το κρανίο του Τουόμι και το κράτησε για δύο βδομάδες, χρησιμοποιώντας το για να αυνανιστεί. Στο τέλος αναγκάστηκε να το θρυματίσει και αυτό, γιατί είχε αρχίσει να διαλύεται.

Από εκείνη τη στιγμή μέχρι και τη σύλληψή του, το 1991, ο Ντάμερ δεν σταμάτησε να σκοτώνει. Δεν ήθελε να βασανίσει τα θύματά του, γι” αυτό και τα στραγγάλιζε, αφού τα νάρκωνε, για να μην υποφέρουν. Ο Ντάμερ ήταν πια νεκρόφιλος. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η επαφή με τα πτώματα. Για να τα ξεφορτωθεί, όταν βρίσκονταν σε προχωρημένη αποσύνθεση, εφάρμοζε τις ίδιες μεθόδους που είχε χρησιμοποιήσει στο παρελθόν.

Όλοι ήταν άνδρες, οι περισσότεροι εκ των οποίων μαύροι. Όταν συνελήφθη ήταν 31 ετών. Ήταν υπάλληλος σε σοκαλατοποιία, αλκοολικός και ομοφυλόφιλος. Σύμφωνα με τους ψυχιάτρους που τον εξέτασαν έπασχε από σοβαρή διαταραχή προσωπικότητας αλλά δεν ήταν παράφρων. Η συνηθισμένη του πρακτική ήταν να γνωρίζει νεαρούς και να τους προσκαλεί στο σπίτι του για να κάνουν έρωτα. Εκεί τους έριχνε ναρκωτικό στο ποτό και κατόπιν τους σκότωνε. Στη συνέχεια έκανε σεξ με το πτώμα, το φωτογράφιζε με μια Polaroid, τεμάχιζε το θύμα του, κρατούσε τα κομμάτια που τον ενδιέφεραν.

Μερικές φορές έτρωγε μερικά κοψίδια και πετούσε τα υπόλοιπα. Στο σπίτι του βρέθηκαν φωτογραφίες ανδρικών πτωμάτων σε διάφορα στάδια αποσύνθεσης, κρανία μέσα σε ντουλάπες και ένας ολόκληρος σκελετός κρεμασμένος από την ντουζιέρα. Στην κατάθεσή του δικαιολογήθηκε ότι σκότωνε τους εραστές του για να μη φύγουν ποτέ από κοντά του και κρατούσε τα απομεινάρια τους για να μη νιώθει μόνος. Η δίκη του έγινε τον Ιανουάριο του 1992. Καταδικάστηκε σε 15 φορές ισόβια αλλά στις 28 Οκτωβρίου 1994 δολοφονήθηκε από έναν συγκρατούμενό του.

Το 2002 που γυρίστηκε η ταινία για τον βιαστή και δολοφόνο Τέντ Μπάντι, γυρίστηκε και άλλη ταινία για τον Ντάμερ με τίτλο το «Κτήνος». Το φιλμ έδινε μεγαλύτερο βάρος στη διεστραμμένη προσωπικότητά του παρά στις απεχθείς μεθόδους του.